Lust for Life!

Deze week was ik uitgenodigd door Alet van UP! Een prachtig initiatief over ouder worden, actief in Amsterdam en in Friesland. Een geweldig mooie ontmoeting met een vrouw, geïnitieerd door Ron, mijn directeur. UP! Kijk maar eens naar de website en maandagavond mochten wij samen met Joke, te gast zijn bij een optreden in De Nieuwe Liefde in Amsterdam. Een optreden van het oudste popkoor in Amsterdam, Lust for Life en Erik Scherder, u allen bekend, de specialist als het gaat over hersenen en deze avond stond in het teken van muziek, en wat muziek kan doen met je hersenen, met je zijn. Vrolijk, gezellig, indrukwekkend, en weet je soms kan een week niet fijner beginnen. Dan zijn omstandigheden, waarin je dagelijks mag verkeren, niet altijd even opwekkend. En dan is zo'n avond werkelijk genieten. Genieten van mensen, die met elkaar, ondanks alle fysieke ongemakken, vrolijk staan te zingen, elkaar helpen om weer te gaan zitten of staan, zo oud zijn ze. Maar ze zingen wel liedjes van Abba, Bon Jovi, Boudewijn de Groot en ze zingen dit vol overgave. Een geweldige dirigent en pianist. En na zo'n avond kun je jezelf gerust eens toespreken, want ook al is het soms heftig op een bepaald stukje in je leven, overall gezien, hebben we het geweldig goed. En dit begin, dit ging maar door. De hele week lang, mooie coachgesprekken, een prachtige ontmoeting met het team van Sabrina en alle managers van stafdiensten. Het gevoel van trots op Yarden, was er weer in optima forma. Elkaar aanspreken, en met elkaar ergens voor staan. Al die dingen, waarom ik, en met mij velen, zo van dit prachtige bedrijf houden. En ergens deze week mochten wij ook de koopovereenkomst tekenen voor Nieuw Vossemeer. Kennismaken met meneer pastoor, onze buurman van 84. Inmiddels mailen we, hij en ik, over de moestuin en de parochie. Heerlijk, zo terug naar de basis. Uiteten in Middelharnis, bij twee enorm leuke kerels in een super mooi restaurantje aan het Vingerling, de haven van Middelharnis. Gezellig, een oude bekende tegenkomen. Kortom, terug naar je roots. Weer thuiskomen werkelijk. Maar het was ook wel de week van het afscheid. Afscheid nemen van Marije, van Wouter, van Renata en Edward. En ja, ik weet heus wel, dat we elkaar blijven zien, in ieder geval sommigen. Het leuke is dat afscheid nemen van mijn team erin geresulteerd heeft dat zij allemaal komen naar mijn nieuwe plek, op vrijdag 8 november a.s. voor een diner, en mogelijk een overnachting. Een avond, vol prachtig eten en een mooie wijn. Een avond, om met elkaar te delen, waar je op dat moment staat in je leven. Fraai lijkt me dat. Je hoeft niet te komen, je mag. En het is goed. Maar afscheid nemen is toch niet mijn sterkste kant geloof ik.

het doet me wel een beetje zeer. Om mooie mensen, met wie je prachtige initiatieven hebt ontwikkeld, te moeten laten gaan. En zoals wij bij Yarden het anderen aanreiken 'een goed afscheid helpt je verder'. En bij een goed afscheid hoort een bijzonder glas wijn. Welnu, dat glas dat was er bij, bij ons dessert. Een werkelijk uniek kistje, vol heerlijks.

En nu op deze heerlijke zaterdag, bijna cabrio achtig weer. Open rijden deden we deze week ook, naar Nieuw Vossemeer. Heerlijk werkelijk waar. Straks een overheerlijk cadeau kopen voor de vriend, waar wij vanmiddag een borrel gaan drinken, omdat hij juist zijn leven viert, nadat hij met spoed geopereerd is. Darmperforatie, door een idiote hoeveelheid medicijnen. Dus soms glijdt het leven je bijna door de vingers, en ben je bijna de klos. Dus leef het maar gewoon. Maak het niet te lastig met en voor elkaar. En sta stil bij alles, wat zo de moeite waard is. Floor is hier, Roos was hier gisteren, Floor had heerlijk gekookt. Het leuke is, zij komt en de keuken is ontploft, althans in mijn beleving. Maar je krijgt me dan toch heerlijk eten. Dus het is goed. Ik heb weer een aantal leuke gesprekken gehad deze week. Een om te gaan bloggen voor een professionele club. En dan krijg ik op hun site ook ruimte om mijzelf te profileren. Stoer en gaaf. Anita van Loon - Levenskunst gaat langzaam aan live. En binnenkort mijn website afronden, die hoop ik ergens begin april te lanceren. Hou me in de gaten. Het komt goed, het is al goed, ons huis verkocht, ons huis gekocht, de zomer in aantocht, de zon in huis. Leuke bijzondere plannen. Op dit moment maken mijn gedachten overuren, denk ik aan veel mensen, ver weg, of dichtbij, aan loslaten en weer verder gaan. Aan elkaar de ruimte geven, en dichtbij blijven, aan vul maar in. Ik slaap weer lekker, ik geef mezelf weer die rust, denk aan mijn vader, die altijd zei als hij zorgen had 'kind als ik naar bed ga, doe ik mijn broek uit, en stop ik al die zorgen in mijn broekzakken. En dan probeer ik goed te slapen. Want je moet uitgerust zijn, om goed met al die zorgen om te gaan. En als ik dan wakker word. Dan trek ik die broek weer aan, en dan ga ik weer verder met die zorgen.' Mijn vader, een boer, een wijze man, een eenvoudige man, maar wat heeft hij mij veel geleerd. En ik, ik heb niet zoveel zorgen. Maar ik denk wel heel erg na, over alles wat er gebeurt in mijn leven. Vooral in mijn werkzame leven. Maar soms ook in mijn vriendschappen, hoeveel verdriet er soms is. Vriendinnen, die ziek zijn, of vriendinnen van vriendinnen. Mensen die zomaar overlijden, of hun baan verliezen, of ziek worden. Dus ja mijn zorgen, gaan niet over mijzelf. Maar meer over de wereld om me heen. En juist al die mooie momenten, zo'n koor Lust for Life, helpt je dan te beseffen, hoe 'rijk' je bent. Met alles wat er wel is. En toen ik open naar ons mooie huis reed, de zon op mijn wangen voelde, die prachtige oude meneer pastoor mocht ontmoeten, toen realiseerde ik me dit. En voelde ik me intens gelukkig. Take care!