Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




dinsdag 7 maart 2017

Terug in de tijd....

En vandaag kwam ik op weg terug langs Dalem, en zomaar opeens sloeg ik af en ging ik spontaan op bezoek bij mijn vrienden van vroeger, Roel en Karin. Roel was nog aan het werk, en Karin was thuis. En weet je wat het fijne is, soms gaat ergens een deur open en dan stap je binnen en voelt het als thuiskomen. En in hun prachtige huis, aan de Nespresso, in de keuken, al pratend, over ons leven, over familie banden, kinderen, werk maar vooral over hoe je je kunt voelen als mens, was het gewoonweg heerlijk even daar te zijn. Afgesproken dat we weer een keer met elkaar gaan eten. En dit vooruitzicht is fijn, en op dit soort momenten, dan is vriendschap gewoonweg kwaliteit, en deze is voelbaar door de jaren heen. Ik weet nog, dat ik vroeger met Roel samen, toen ik alleen woonde in Groot-Ammers een steiger heb gemaakt voor het huis, en de palen gingen vanaf een heiboot de grond in. Wij deden dit samen, Roel en ik, in het water. En dat we daarna uitgeput, op de heiboot dreven op het riviertje de Boezem, moe maar voldaan. En Roel, hij was weer mijn klusjesman in Schoonhoven. Hij hing alle schilderijen, en alles op, wat maar nodig was. Karin en ik hingen in het huis uit het raam, toen mijn meubels met een enorme kraan, over het pand in de Koestraat heen, naar binnen getild werden. En Karin zorgde voor sfeer, en was bij mij op deze verhuisdag. Iedere dinsdagavond was ik bij hen, fietste of reed ik met de auto van Schoonhoven naar Dalem, best een stukje hoor. We praten wat af met zijn 3en en dronken steevast mooie wijnen met elkaar. Roel en ik samen op wijncursus, proeven, slikken, ruiken, een rode wijn op eiken vat, rook voor mij naar 'natte schuur'. En Sanne hun dochtertje toen nog, kwam bij me logeren. En ik gaf haar 'kleine schatten' van mijn moeder om te bewaren. Geweldig. En die dochter studeert nu in Delft, heeft verkering en Roel en Karin, waren getuigen bij ons huwelijk, kortom deze mensen zijn al jarenlang in mijn leven, soms heel frequent, dan wat minder. En toen mijn vader overleden was, waren ze op zijn uitvaart. Gewoon er simpelweg zijn. Bijzonder is dat Karin gelijk met mijn broer jarig is. En dat Sanne gelijk met Noor, mijn nichtje jarig is. Dus verjaardagen was altijd een dingetje...en vandaag, zaten Karin en ik in de keuken in Dalem, en glimlachten we om wat het leven ons gebracht heeft. En dat is veel en waardevol. Want dit zijn zo de pijlers in het leven, waar je op kunt bouwen. Waar je op kunt rekenen. Heerlijk...en op weg naar huis, belde Edward me, en zei hij me dat hij ook zo'n mooie dag had gehad. En vandaag was dus weer een dag met een gouden randje..zomaar een cadeautje van het leven! Bedankt...de zon scheen, het regende af en toe even, mijn gesprekken en vergaderingen waren goed. Een prachtige dag, en toen ik thuiskwam, heerlijk eten...en nu lekkere muziek, een kop Nespresso...wat is het leven toch fijn! Ik wens jullie een mooie avond... En waarom ik nu deze foto plaats, weet ik niet zo goed. Wel weet ik, dat ik Karin heb verteld vanmiddag, hoeveel ik van mijn vader hou, en hoe fijn wij het hadden samen...met een stukje weemoed dus. En dit is een foto die zo mooi onze liefde voor elkaar weergeeft!