Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




donderdag 25 oktober 2007

Gelukkig weer thuis....

Om twaalf uur kregen we een telefoontje dat we mochten komen naar het LUMC. Ik lag in bed, ik had het heel erg koud en snel aangekleed, tas mee en naar Leiden. Bloedprikken, leukocyten 2.3....viel nog mee. Gesprek met de arts. De koorts, tja...daar kon ze niet veel aan doen, maar even zien hoe dat zal gaan, maar mijn tenen, daar was deze mevrouw Netelenbos wel van onder de indruk. Dus bellen naar de afdeling dermatologie, waarbij zij verwees naar a.s. maandag dat ik dan weer een CHOP kuur moet krijgen. En jawel ik mocht naar de afdeling 1BQ en al snel werd ik geroepen door een arts. Die keek eens goed naar de twee gruweltenen, althans vooral links is gruwel. En hij ging allerlei spullen halen en heeft stukjes van mijn groene nagel afgehaald en dit onder de microscoop bekeken. En later op kweek gezet. Maar ook met een soort wattenstaaf pus en troep van mijn linkerteen op kweek gezet en bekeken onder de microscoop. Hij vermoedt dat het een zeer vervelende bacterie is die onder mijn nagel is gekomen, waarschijnlijk door de chemokuur. Over twee weken op 8 november krijg ik de uitslag en moet ik terugkomen bij deze arts. Hij wil de tenen onder controle houden, weer een nieuwe patientenkaart, want nu ben ik zowel patient bij hematologie als bij dermatologie....bizar....
Daarna werd er van alles voorgeschreven, weer een antibiotica kuur erbij (naast de andere...de apotheker waarschuwde en zei vooral aan de arts te vragen maandag of dit naast elkaar kan....)voor twee weken en een soort zwavelzalf met iets wat een bacterie tegen gaat erin, allerlei gaasjes, een soort siliconenspul waarmee ik de teen moet inpakken, zodat de huid niet verder kapot gaat. Toen kwam er een hele aardige meneer, een verpleegkundige die mij uitleg gaf over hoe de tenen te behandelen, te zalven en te verbinden. Dus nu loop ik met twee witte grote tenen, verbonden met een gaasje om mijn enkels ......ziet er allercharmants uit...ik zei nog tegen Annemarie 'het wordt steeds leuker hoe ik eruit ga zien, rottende tenen, kale kop.....'. Oh ja en ik moest nog zeggen van Annemarie dat ze die uitspraak over hoe ik eruit zag van de week, heel lief bedoeld had hoor en zoals ik hem had verwoord op de weblog, kwam dit niet zo over....dus bij deze...want jullie begrijpen heus wel, dat mijn Annemarie dit nooit zo lullig gezegd zou hebben toch...

Nu lig ik in bed, met Chea's bedsokken aan, over mijn ingepakte tenen...heerlijk warm...dag!
Kijken of de koorts zich vannacht weer wil laten zien...en weet je alles is in het water gevallen, bezoek aan Pa en Els, Trudy zou komen, kraamvisite bij Kirsten, alles even weggeschoven, Anita is weer in de lappenmand....moet op krachten komen voor de kuur van a.s. maandag. Dat is even prioriteit nu!

Dikke kus
Aniet

Hoge koorts en naar het ziekenhuis....

Tja...en zomaar opeens kreeg ik vannacht hoge koorts (39.3) en werd ik daarna klam van het zweet weer wakker. De koorts is gezakt, maar de dokter wil wel dat ik naar het ziekenhuis kom. Mijn bloedwaarden zullen heel erg laag zijn, mijn grote linkerteen is lelijk ontstoken en ieder wondje wat ik krijg ontsteekt gelijk. Ik ben moe en helemaal klam...dus ik krijg zo een telefoontje wanneer ik moet komen. Voor de zekerheid een tasje mee als ze me daar willen houden ter observatie...

Wordt vervolgd....
Anita