Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




donderdag 29 maart 2018

Na 15 weken toch een tik van die griep

En jawel hoor, keelpijn, kou gevat. Fietsend op mijn fietskruk, transpireren, raam open, tocht, en jawel, van Loon's weerstand was even minder. Dus nu thuis wat aan het werk, wat aan de medicijnen, om te zorgen, dat ik niet helemaal omval. Ach ook een van Loon is maar een gewoon mens toch? Glimlach, want weer die herinnering aan mijn vader 'als je naast je schoenen gaat lopen mijn kind, dat zet ik je er persoonlijk weer in terug'. En ach, je kunt veel zeggen of vinden van me. Maar niet dat ik naast mijn schoenen loop. Schoenen, nu je het erover hebt. Ik ga binnenkort nieuwe schoenen kopen, en een kostuum. Een maatkostuum bij de vrouwelijke winkel van Suit Supply in Amsterdam. Een kek pak, voor een hoogtij moment in mijn leven. Binnenkort. Ik vertel er pas over, als het achter de rug is. Heb ik beloofd. Maar ik sta aan de vooravond, van hele mooie dingen. Ja een iets andere toon, dan mijn vorige blog. Deze blog gaat over mij en mijn dromen, mijn persoonlijke leven. En ik heb inmiddels zoveel trouwe lezers, dat ik hen niet bezorgd moet maken. Het gaat wel met me hoor. Een echte van Loon, je kent mijn uitspraak.. En mijn schoonvader zou zeggen, de dingen die nu gebeuren, die gebeuren niet voor niets. Je hebt hier iets mee te doen. En dat zal ik ook doen. Het komt goed! Ik ben soms teleurgesteld of verdrietig, maar ik heb een super veerkracht. Ben oersterk en oer stoer. En dit wil ik altijd zijn, of ik nu mankementen heb fysiek of niet. Het komt wel goed. Geleidelijk aan schijnt de zon wat sterker. Ik hoop dat deze volop gaat schijnen, als wij in onze prachtige bolide richting Picardiƫ vertrekken medio april. Heerlijk, toeren in onze mooie cabrio. Wat een rijkdom toch. Ik heb zin om van alles te willen boeken, maar ik ben ook aan het aflossen. Extra aflossen. Want ik wil nog meer vrij zijn, dan ik nu al ben. Heerlijk. Ik lees een prachtig boek - De geschiedenis van de liefde - intrigerend mooi, van Nicole Krauss. Een aanrader. Ik heb dit boek al een aantal jaren, en lees het eens in de zoveel jaar opnieuw. Prachtig. Wat een kwaliteit als je een roman kunt schrijven, ik bewonder schrijvers. Fantastisch! Ik bewonder nog zoveel meer mensen. Gisteren las ik een prachtig verhaal van een mede cursiste over Uganda, maar vooral over haar als mens, een wereldwijf, werkelijk. En dit woord bedoel ik niet grof, maar juist vol bewondering. Hoe mensen, in hun dagelijkse leven, bijdragen leveren aan andere mensen in andere delen van de wereld. Prachtig. Een dame uit ons Hoofdbestuur is op dit moment in Nepal, met een aantal vrouwen, om daar mensen te helpen hun leven weer op te bouwen. Krachtig he...ik vind het super om te zien, wat mensen zoal doen. En op dit soort momenten voel ik me zo nietig, zo enorm nietig. Zo gewoon ook. Ik die me druk maak, om strategische vragen, ik die probeer te blijven staan in de ergste storm, en dan al die mensen, die zo bijzonder zijn... Ach je hebt ook kleine waterdragers nodig in dit leven. Mensen, die op micro niveau, hun dingen doen. Mensen helpen en bijstaan. Vanuit hun passie werken en dingen doen. Samen met anderen. Ach zo'n waterdragertje ben ik en dat is goed. Ieder zijn plaats in dit leven. Even iets heel anders, de Paasdagen staan voor de deur. En zoals ieder jaar is er hier een fijne Paasbrunch. En komen de meisjes en mijn schoonouders. En ik ben natuurlijk weer op zoek gegaan naar prachtige wijnen, en oh ik heb zoveel fijns in huis gehaald. Een werkelijk uitzonderlijke Sauvignon Blanc uit Nieuw Zeeland, genaamd The King's Flavour. Wat een aroma, wat een geur explosie. Geweldig. Past goed bij onze Paasbrunch/dunch. Ook wat rood, een kistje NATIV, prachtig. En natuurlijk hoort bij de Paasdagen een prachtig dakterras, vol bloemen, violen, mooie kleuren, paars blauw en wat geel, voor Pa van Loon. Ik spring van de hak op de tak. Zo voelt het ook in mij. Ik heb nog iets heel leuks, even een stuk terug in de tijd. In 1995 heb ik het vervoer mogen organiseren voor de Wereld Gymnaestrada in Berlijn. Super werkelijk waar, duizenden sporters mocht ik in Berlijn met bussen vervoeren naar turnlocaties. Ik had de organisatie van het vervoer binnengehaald. Een super evenement. En in 2019 gaan we met een groepje mensen uit die tijd, terug als VIP naar de Wereld Gymnaestrada in Oostenrijk. En na lang wikken en wegen, heb ik besloten, samen met Jacqueline, om weer mee te gaan. Leuk om me bijna 25 jaar na dato nog een keer onder te dompelen in deze bijzondere wereld. Met diners, gala bijeenkomsten (tja, dat wordt nog wel een dingetje...welnu dat pak past dan ook nog wel hahaha). Ik heb er zin in en ben er klaar voor. En samen met Jacqueline onze levens nog eens doorlopen. Het leuke is, dat Jacqueline ook een enorme Mercedes freak is. En zelf in een geweldige Mercedes rijdt. Gaaf, maar er is zoveel meer dat ons bindt. Leuk, toen ik een keer jarig was, stapte zij zomaar samen met haar partner, bij ons de tuin in. Hoe leuk is dat. Een enorme klik direct! En altijd weer. Als ik de buurt van Ermelo ben, dan rij ik soms wel eens bij haar langs. En hoe leuk is het, als je op de bel drukt, iemand een jaar ofzo niet gezien hebt, en het is gewoon direct weer heel fijn. Dat is volgens mij vriendschap. Lieve mensen, een gewoon bericht, een beetje een praatje over van alles en nog wat. Ik wens een ieder mooie Paasdagen toe. Geen griep meer. Gezelligheid, en liefde en geluk. Ik kreeg een prachtig bericht van een vriendin van mij met de tekst 'Jij kunt in het oog van de orkaan staan. Deze storm gaat niet over jou. Jij bent liefdevol'. En met deze mooie tekst, neem ik voor vandaag afscheid van jullie. Heb t goed met elkaar.