En vandaag is het echt zover. Vakantie, gewoon zomaar 2 weken vrij zijn. Geen plannen, anders dan af en toe iets leuks ondernemen. Een soort van memory lane door je leven. Terug naar plekjes waar je ooit hebt mogen wonen of zijn. Maar vooral veel uitrusten, genieten en samenzijn. Vakantie in 2020 zou sowieso al in het teken van onze mooie woonplek staan. De rust van de achtertuin, de zon, de buitendouche, het is er allemaal en vergeet niet al die prachtige bloemen en planten. Zij hebben dorst met deze temperaturen, en dit is zomaar genieten. Buiten op het grasveld voor de kerk zijn allerlei dames uit Nieuw-Vossemeer aan het lachen, praten en bewegen. Leuk hoe je op een ochtend als deze ontdekt, hoe leuk het leven dichtbij is. En als je in de tuin zit hier, dan hoor je deze geluiden. Ik vind het altijd heel leuk om zomaar in een dorpje op een bankje te gaan zitten, en te zien hoe het dagelijks leven daar verloopt. En nu gaan we eenzelfde avontuur ervaren in ons eigen dorpje, en in allerlei andere kleine dorpjes om ons heen. Ik ben een beetje bang voor Corona en wat dit allemaal voor effect op ons kan hebben, dus ik mijd drukke plaatsen en winkels enzo. Gisteren kreeg ik een lief boekje van een collega uit mijn team 'Things not to do'. Fraai op allerlei dingen in op te schrijven, niet om te doen, maar voor mij om te onthouden, om vast te houden. Soms kom je een zin tegen, zie je een foto, en dan blijft zo'n beeld, zo'n citaat bij je hangen, daar ga ik dit boekje voor gebruiken. En als ik dan later oud en grijs ben, haha, dan ga ik al die boekjes van mij terug lezen. Ik denk weleens, stel je voor dat ik dood zou gaan. En degenen na mij, die moeten mijn kastje in mijn werkkamer hier boven opruimen. Dan komen zij honderden kaartjes tegen, zinnetjes, woordjes, citaten en heel veel verschillende opschrijfboekjes. Ik schrijf altijd dingen op, steeds maar weer. Ik weet niet zo goed waarom, meestal omdat ik het door wil geven, wil delen met jou of iemand anders. In dit boekje wat ik gisteren kreeg, zitten ook kaartjes die je op kunt sturen aan anderen.
En dit is precies waar ik van hou. Juist omdat het zo fijn is, om al jouw rijkdom, ook je emotionele rijkdom te mogen delen. Gisterenavond waren we in De Einder, met 11 mensen samengekomen, om te ontmoeten, te delen, te praten over afscheid bij leven. Een boeiende avond, met ondernemers uit Hilversum en anderen. En dit soort avonden, die vind ik aangenaam. Juist omdat het zo anders is. Juist omdat je elkaar dan weer eens in een totaal andere context ziet. Ik vind het ook altijd leuk als mensen mij komen bezoeken op mijn werk. Omdat ze dan zien, hoe ik daar ben, wie ik daar ben en wat ik daar doe. Maar vooral omdat ik zoveel moois kan laten zien. Ik heb me nog nooit eerder zo trots en zo verbonden gevoeld met mijn werk en vooral mijn werkomgeving. Heerlijk.
Als ik weer ga beginnen de 21e komen goede vrienden van mij, fietsen in Hilversum en bezoeken ze mij ook op mijn begraafplaats. Heerlijk toch. Ik kan er nu al naar uitkijken, juist omdat ik weet hoe zij kunnen genieten van die prachtige natuur om mij heen daar. Welnu lieve mensen, ik heb even niet zoveel tekst. Ik heb namelijk vakantie, en het lijkt alsof ik alles uitzet of uitgezet heb. Ik ga slapen, fietsen, lachen, spelen, genieten, wandelen en zomaar buiten zijn. Ik ga zwemmen, onder de buitendouche staan, een beetje kleur krijgen en vooral ga ik niks doen! Ik wens jou, jullie een prachtige mooie zomer. En doe vooral wat jij wilt. Tot later weer!
En vandaag is het echt zover. Vakantie, gewoon zomaar 2 weken vrij zijn. Geen plannen, anders dan af en toe iets leuks ondernemen. Een soort van memory lane door je leven. Terug naar plekjes waar je ooit hebt mogen wonen of zijn. Maar vooral veel uitrusten, genieten en samenzijn. Vakantie in 2020 zou sowieso al in het teken van onze mooie woonplek staan. De rust van de achtertuin, de zon, de buitendouche, het is er allemaal en vergeet niet al die prachtige bloemen en planten. Zij hebben dorst met deze temperaturen, en dit is zomaar genieten. Buiten op het grasveld voor de kerk zijn allerlei dames uit Nieuw-Vossemeer aan het lachen, praten en bewegen. Leuk hoe je op een ochtend als deze ontdekt, hoe leuk het leven dichtbij is. En als je in de tuin zit hier, dan hoor je deze geluiden. Ik vind het altijd heel leuk om zomaar in een dorpje op een bankje te gaan zitten, en te zien hoe het dagelijks leven daar verloopt. En nu gaan we eenzelfde avontuur ervaren in ons eigen dorpje, en in allerlei andere kleine dorpjes om ons heen. Ik ben een beetje bang voor Corona en wat dit allemaal voor effect op ons kan hebben, dus ik mijd drukke plaatsen en winkels enzo. Gisteren kreeg ik een lief boekje van een collega uit mijn team 'Things not to do'. Fraai op allerlei dingen in op te schrijven, niet om te doen, maar voor mij om te onthouden, om vast te houden. Soms kom je een zin tegen, zie je een foto, en dan blijft zo'n beeld, zo'n citaat bij je hangen, daar ga ik dit boekje voor gebruiken. En als ik dan later oud en grijs ben, haha, dan ga ik al die boekjes van mij terug lezen. Ik denk weleens, stel je voor dat ik dood zou gaan. En degenen na mij, die moeten mijn kastje in mijn werkkamer hier boven opruimen. Dan komen zij honderden kaartjes tegen, zinnetjes, woordjes, citaten en heel veel verschillende opschrijfboekjes. Ik schrijf altijd dingen op, steeds maar weer. Ik weet niet zo goed waarom, meestal omdat ik het door wil geven, wil delen met jou of iemand anders. In dit boekje wat ik gisteren kreeg, zitten ook kaartjes die je op kunt sturen aan anderen. 
