Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




donderdag 9 april 2009

De agenda....

Goedemorgen lieve mensen...het is nog vroeg, vijf over half acht in de ochtend. Alhoewel vroeg, vroeger zat ik op dit tijdstip al een half uur achter mijn bureau in Nieuwegein. Dus wat is vroeg?
Nu ga ik zo dadelijk naar kantoor, waar ik vanmorgen twee gesprekken heb. Een coachgesprek, een leuk gesprek, omdat het goed gaat en lekker loopt met deze man! Daarna een gesprek met iemand bij wie ik in het bedrijf mijn OBI mag gaan doen. Een onderzoek naar de beveling, de cultuur binnen jouw bedrijf. Geweldig toch...een bedrijf waar het gaat om mensen. Ik ben zo benieuwd hoe de mens in deze organisatie zich voelt...
En vanmiddag presenteren Harry en ik de laatste update rondom onze Leergang. Dan wordt er een flyer van gemaakt die we op de beurs gaan presenteren, op HRM Live...
En vanavond mag ik het concept rondom de P-factor presenteren aan de Haagse Intervisie Groep. Een groep dames die zich met elkaar verbonden voelen, doordat zij zaken met elkaar delen. Bijzonder, interactief...en dan is het Goede Vrijdag.
En volgens Emmy hoor ik dan vrij te zijn. Maar als hele piepkleine onderneemster ben ik dan niet vrij...ik werk gewoon. En eigenlijk, en dan ben ik weer terug bij het begin, deed ik dat vroeger ook. Werken op goede vrijdag.
Dus als je alles nog een keer op een rijtje zet, dan zie je wat mijn eigen onderneming me al niet brengt, leuke interessante gesprekken, zomaar werken aan de opdracht passend bij mijn studie. En het delen van mijn gedachtengoed enerzijds over de Leergang, en anderzijds over een concept, maar ook het weerzien van mensen en zomaar gewoon anderhalf uur later opstaan vandaag...wel, ben ik er op vooruit gegaan of niet???
En ondertussen lees ik dat Ron van Andrea al vier weken thuis is uit het ziekenhuis. Dat het met de dochter van onze vrienden beter gaat...en gisterenavond stond ik op het station in Leiden en toen keek ik uit op het LUMC en toen dacht ik 'hier heeft men het juiste gedaan en daardoor mag ik nu gewoon lessen over Systeemdenken verzorgen in Amsterdam, dank u wel LUMC...' en gisterenochtend vertelde ik aan iemand die mijn boek zag, mijn levensverhaal...een emotioneel relaas. En het was mooi om te delen...dus lieve mensen, ja ik ben erop vooruitgegaan. Niet een beetje, maar heel veel, ongelooflijk!
Liefs, heb een fijne dag...toegewenst door een moe, maar voldaan en gelukkig mens!
Anita