Zomaar even....

Na een intensieve dag, beginnend in het LUMC en eindigend met een lekker bord met eten hier met de meisjes thuis, weet ik nu al, dat ik straks lekker vroeg naar bed ga. Moe...een bezoek aan het LUMC, lastig prikken in mijn armen, die verdomde aderen...vergaderen over ons eerste halfjaar. Best goed eigenlijk hoe we het doen met elkaar...ik, ik ben wel trots op mijn club, op Yarden...op datgene wat we met elkaar aan het doen zijn. Ik vind het wel een prima bedrijf, en vandaag voelde ik dat zomaar weer, door de vriendelijke mensen, door de mooie collega's, door onze dienstverlening. Heerlijk...genieten eigenlijk...zaterdag komt er een uitgebreide rapportage in Yargon, het personeelsblad van Yarden over Cluster West, over mijn rol daar...leuk! Kan ik het blad meenemen naar mijn vader...vindt hij vast heel erg leuk!Nu nog wat werkzaamheden te doen, wat te regelen en dan lekker slapen, ik heb er zin in...terwijl ik naar buiten kijk, zie ik de tuinstoelen staan, die dit jaar nog niet zoveel zijn gebruikt...wat een zomer, ik moet even denken aan die collega die met man en kind naar Zeeland is, voor haar zomervakantie...slaap lekker allemaal straks! Anita

Regen en wind...

Het plenst van de regen, terwijl ik in de keuken zit en naar buiten kijk. Ik ben nog thuis omdat ik zo naar het LUMC moet. En terwijl het zo hard regent denk ik aan vroeger...toen ging ik buiten spelen in mijn bikini in de regen. En werd dan later door mijn moeder 'schoongesproeid'met de tuinslang. Heerlijk vond ik dat en volgens mij nog steeds. Maar als hele verstandige manager van een Uitvaartcentrum wordt je geacht dit soort gekke dingen niet meer te doen...en soms is dat toch jammer of niet? Deden we af en toe maar eens wat gekker met elkaar, maakten we maar wat meer plezier. Gisteren sprak ik een prachtige jonge vrouw en zij constateerde dat zij niet zoveel meer lachte...erg he...ik gun iedereen plezier. Lol, vreugde, en zomaar simpelweg genieten. Een spreuk die ik mooi vind 'wijsheid wordt laagje voor laagje opgebouwd, groeit heel langzaam, en ontwikkelt zich geleidelijk aan, onaantastbaar voor de waan van de dag' als je het hebt over groei...mooi he? Ik wens jullie een mooie, een wijze, maar vooral ook een leuke dag. Ik ga naar het LUMC, en of dat leuk is, dat horen jullie later weer. Ik kom daar altijd mijzelf weer even tegen, wachtend in de wachtkamer en me steeds weer realiserend, wat een verdriet er in ons leven is. Denkend aan Ron, aan Jan, aan alle mensen die geconfronteerd worden met dit soort wachtkamers in ziekenhuizen en erger nog, de behandelkamers...wat een wijsheid zo vroeg in de morgen. Ik kies toch voor dansen in de regen, geloof ik...liefs, Anita