Gisterenavond ging ik naar bed en ik was ineens vreselijk allergisch...tranende ogen en vooral erg benauwd. Ik piepte helemaal....wat was er nu gebeurd, de poes van Rosanne was de slaapkamer ingeglipt ergens die dag, dus ook daar zijn nu veel haartjes en toen ik op bed ging liggen, begon de ellende. Benauwd, stik benauwd, hoesten. Rechtop zitten in bed. Uiteindelijk besloten dat ik mijn bed wat om hoog zou zetten en dan zittend slapen...vanmorgen werd ik wakker, met mijn benen uit het bed en naar beneden gegleden, en natuurlijk een stijve nek...
ach ja, het is allemaal niet belangrijk meer...die weerstand krijg ik wel weer terug...vanmorgen lekker lang doorgeslapen, hoe moet dat straks vraag ik me dan steeds weer af. Hoe moet dat als ik weer gewoon uit bed moet, ik heb nu het gevoel dat ik wel tien uur of meer kan en moet slapen, zo moe ben ik nog...
Ach ik heb nog tijd, ik ben zo benieuwd naar de MRI. Ik ga er maar steeds van uit dat de uitslag positief is....spannend he. Er wilde iemand een afspraak met me maken voor de 29e om 11.30 uur en ik kan niet, ik mailde bijna blij terug, 'nee dat kan niet, ik heb een MRI...' ongelooflijk, blij zijn met een MRI, dat had ik vroeger ook niet kunnen bedenken. Maar toch is het zo...ik zit zo te wachten op het verlossende woord. Ik sta niet voor mezelf in als het een ander bericht is. Die optie bestaat gewoonweg niet voor mij. Ingewikkeld hoor.
Vanmorgen kregen we van Kirsten via de post, prachtige foto's van ons kraambezoek. Leuk Annemarie met Victor en Anita met Victor...echt heel fraai! Nu ....onder de douche, en zonnebank...straks komt Artje.
Liefs
Anita
