Tja en ik kan nu niet zeggen waar het van komt, prednison gebruik ik even niet meer....maar klaarwakker. Na een dag vol stress, ruziemakende meiden die op de een of andere manier niet samen kunnen spelen en elkaar continue in de weg zitten. Terwijl Arie en Noor op bezoek waren. Dus balen en nog eens balen. An werd boos, ik ook...en Arie sprak ons wijs toe als onderwijzer. Is wel even lekker soms. Ondertussen waren Arie en Annemarie in de voortuin bezig, witte hortensia's erbij gezet en een witte roos. Met als idee dat je volgend jaar als je over de heg naar ons huis kijkt, mooie witte bloemen ziet. De heg bijgeknipt aan de binnenkant en een afspraak voor een tuinweekend in september. Arie komt alles bijknippen, snoeien en weet ik wat al niet meer....wel even lekker en lief natuurlijk!
En ik heb boodschappen gedaan en gekookt voor iedereen....ik was bekaf, maar wilde ook een bijdrage leveren aan het huishouden. En morgen kook ik weer voor Annemarie. De kindjes gaan morgenavond bij papa eten, leuk voor hem en voor de meiden dat ze hun vader eventjes zien!
Ja wij zitten even tegen onze grenzen aan Annemarie en ik. We hebben stevige discussies over opvoeding en alles daarom heen. Ingewikkeld, want als je gescheiden bent, dan voeden beide ouders op en ze doen dit allebei anders. En voor kinderen is eenduidigheid en structuur belangrijk. Maar ja...een verandering van omgeving zal ons goed doen.
Het gekke is dat vanavond toen Arie en Noor weg waren de kinderen lief waren, enthousiast zijn en weer zo'n heel andere kant laten zien. Samen met Rosanne in bed boksen gekeken, en het grappige is dat ze dan commentaar geeft op de wedstrijd. Ondertussen eet ze mijn voorraad witte twix op, die mij niet meer echt smaken nu, en dat is dan wel zielig voor mij, zo zegt ze....
Ja kinderen, ik vind ze leuk, ook al is het ingewikkeld en deze twee meiden zijn zo verschillend dat het ook weer iets leuks heeft....maar vandaag kon ik ze wel achter het behang plakken!!!!
En nu zit ik hier. Ga maar even spelletjes doen, zodat mijn ogen moe worden en dan hoop ik weer te kunnen slapen.
Deze weblog wordt eventjes niet bijgewerkt want we gaan tot volgende week vrijdag naar de boerderij, even veranderen van omgeving. Even bijkomen, uitrusten....en proberen het vakantiegevoel, ondanks het belabberde weer, te krijgen!
Voor jullie allemaal, veel succes op het werk, veel plezier op vakantie en tot daarna!
6 augustus een nieuwe chemo en ergens rond die tijd ga ik weer schrijven! Ik ga een goede week tegemoet en ben er zo aan toe. Ik ben zo moe.
Dikke zoen.
Aniet
