Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




woensdag 5 december 2007

En hoe nu verder.....

Met de wetenschap dat alles nog niet voorbij is, maar ook met de wetenschap dat het einde van deze behandeling een keer in zicht is, zullen wij hier proberen ons gewone leventje weer wat op te pakken. En dat betekent dat ik hooguit nog maar een keer per week iets op de weblog zal gaan schrijven. Wij doen de gordijnen weer een beetje dicht, we gaan weer op een normale manier verder, zonder dat ziek zijn en ziekenhuisbezoek hier een stevige rol in zal spelen. Ik moet dit jaar nog twee keer voor de lumbaalpunctie, maandag en op oudejaarsdag en dan zal ik wat schrijven aan jullie. Ook zodra de bestralingen beginnen en zodra ik weer wat aan het werken ben, dus op hoogtepunten of grote verandermomenten in mijn leven zal ik iets van mij laten horen. Vaak heb ik jullie het afgelopen jaar mee laten kijken in ons leventje, in ons huis, in onze belevenissen...en daar zal ik nu mee gaan stoppen. Ik zal alleen nog meldingen doen rondom mijn herstel. Op mijn eigen wijze...We gaan ons nu richten op Sinterklaas (mijn surprise is alsof hij door een kindje is gemaakt, ik ben zo helemaal niet creatief!), op Annemarie's verjaardag de 23e, op de kerst en op oud en nieuw. En dan is onze blik gericht op 2008, een nieuw jaar met nieuwe kansen. Een herstel, een afsluiten van deze periode....werk, schilderen, kinderen, vakanties, gewone dagelijkse beslommeringen net zoals iedereen die heeft.

Wel wil ik aan iedereen laten weten, dat ik het afgelopen jaar zo goed heb doorstaan, mede door alle lieve zorg, aandacht, kaartjes, mails, reacties op deze weblog, bloemen, brieven, gedichten, kortom doordat jullie er allemaal voor me waren. Ongelooflijk zoals dat voelde, zo rijk, zo intens...dank jullie wel hiervoor.
Gisterenavond was een intense avond, waar wij ons realiseerden dat ons leventje nooit meer zo onbevangen zal worden als het was. Maar ook dat onze liefde hierdoor zo sterk is geworden. En met dat gegeven gaan we verder in ons leven. We knokken als we moeten knokken, en daarnaast halen we er alles uit wat er in zit.

Mijn boek maak ik begin volgende week definitief af, dan gaat alles naar de uitgeverij en ongeveer begin/medio januari zal dit boek te verkrijgen zijn via www.boekscout.nl onder het kopje nieuwe titels of onder mijn naam. Ik ben zo benieuwd wat iedereen hiervan zal vinden. Ik vind het emotioneel en mooi...maar ook dit boek heeft mij geholpen te komen tot waar ik nu ben, waar wij nu zijn. Veel liefs, veel dank, jullie allemaal zijn geweldig! Ik wist niet dat er zoveel dierbare mensen, collega's, ex-collega's, familieleden, vrienden en bekenden waren....ongelooflijk!

Tot maandag, na mijn lumbaalpunctie, een fijne Sinterklaasavond!
Anita