Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




dinsdag 15 december 2009

Gezond, gezond, gezond!!!

Jawel...vanavond waren An en ik bij meneer van Riel. Onze (zo noem ik hem altijd) homeopatische arts. Hij ziet en zag altijd hoe het met me is. En toen ik hem zei 'meneer van Riel ik ben zo vreselijk moe...' toen gaf hij als antwoord 'niet zo gek, je bent keihard bezig voor jezelf en daarnaast ben je nog heel hard aan het werk tegen je ziekte, je leeft twee levens, maar je doet het heel erg goed hoor, er zijn geen actieve cellen'. En toen kreeg ik een verhandeling over de mexicaanse griep waar ik een tik van heb gehad, het begon met mijn koortsaanval, pijn op mijn zwakke plekken, mijn rug, mijn darmen, het klopt allemaal. Een hele rits met druppels kreeg ik mee, als aanvulling op mijn gestel, zodat ik verder kan gaan met mijn leven, en mijn lijf weer gezond kan en mag blijven!! Dus wij glimlachten naar elkaar, rekenden 150 euro af voor al die potten en nu zit ik gewoon zomaar te genieten met een glas wijn in de hand! Heerlijk he...Dus geen zorgen allemaal. Ondertussen heb ik in januari voor de zekerheid een afspraak in het LUMC, een keer de scan in, maar Anita van Loon is een echte, een hele echte van Loon en je weet het...die fietst door de kou naar Voorschoten, die van Loon die geeft niet op. We gaan door...vandaag was een mooie dag, naast Ede en Barneveld, mag ik nu ook een klus gaan doen bij de volgende bouwmarkt...ik ben apetrots, de directeur/eigenaar himself belt gewoon even op. OCW gaat door, de Leergang Defensie Coach gaat door. Nieuwe coachtrajecten, mooie opdrachten, mijn cursisten halen prachtige cijfers en zijn trots en blij! En ik...ik ben gelukkig. Heel erg gelukkig...en terwijl ik dit schrijf, realiseer ik me dat heel erg dichtbij, mensen veel verdriet en ellende meemaken nu, onze vrienden Fer en Irene, zij zitten echt dik in de shit, om het maar eens even grof te zeggen....en ondanks mijn geluk, realiseer ik me, hoe snel je leven zomaar op zijn kop kan staan! Ik leef en voel mee...liefs, slaap lekker allemaal! Anita.....met een big smile!!

Fietsen door de vrieskou...

Jawel en na mijn avond bij Voorwaarde in Den Haag, ben ik samen met Carice door de vrieskou naar huis gefietst. Heerlijk. Ik was kwart over tien ongeveer thuis...met een heel koud hoofd, heerlijk! De avond was, zoals steeds weer, mooi en intens. Een avond vol bijzondere mensen, met mooie theorie, over authenticiteit, over leiderschap, over de gendertheorie. Een avond die altijd samengaat met 'bijpraten' met ontwikkelingen op het gebied van werk, maar ook over wat persoonlijker dingen die van invloed kunnen zijn op je werk, op je leven. Bijzonder...maar ook een avond met goddelijk lekker eten van de italiaanse traitteur en een mooi glas wijn erbij. Dus wederom was het heerlijk om daar te zijn! De nacht was een nacht vol krampen in mijn benen, terwijl ik toch medicijnen had ingenomen, dus tig keer uit bed, er weer in en er weer uit. Onrustig. Maar vanavond gaan we naar onze arts, meneer van Riel om eens even te horen hoe het met me is. Mijn lijf doet gek, mijn rug doet wat zeer, en ik ga vandaag voor alle zekerheid ook even bellen met het LUMC voor een afspraak. Puur controle, zekerheid is nu gewenst, dat er niks geks aan de hand is. Het begon met die koortsaanval, en het moet gewoon hierbij blijven. Ik informeer jullie weer, zodra ik wat meer weet. Geen zorgen, geen paniek, dit alles is slechts uit voorzorg.
Vandaag een rustige dag. Eventjes niets, helemaal niets....bijkomen en wat voorbereiden voor morgen, de bijeenkomst bij Coachboulevard. De voorbereiding op de Leergang. Dag, een mooie dinsdag gewenst...Anita