Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




zondag 12 juni 2011

Op bezoek bij Pa en Els in Veghel






En gisteren, na een lome luie zaterdag, waarbij ik even voor Yarden wat geld ben gaan afstorten, en lekkere boodschappen heb gedaan omdat ik dit weekend ga koken! Heerlijk, genieten van alles wat Albert Heijn ons te bieden heeft...zomaar op zaterdagochtend. Rozen kopen van de zoon van Suzie Fleurs voor Annemarie, Kees van een jaar of 8, die bloemen verkoopt voor de bloemenwinkel van zijn moeder...en zijn moeder die dan het spel meespeelt en vraagt aan mij 'of ik vreemd ga nu ik bloemen bij een ander koop' leuk vind ik dit soort acties van kinderen. Ik denk dan altijd dat als ik zelf een 'Basje' zou hebben gehad, dat hij ook dit soort gekke dingen zou verzinnen. Ik weet nog hoe ik vroeger als klein meisje, al bloemen plukkend langs de weg naar huis, uiteindelijk thuis kwam met een boekt boterbloemen en paardebloemen voor mijn moeder...maar mijn fietsje was ik kwijt, dat lag nog een halve kilometer terug, langs de kant van de weg. Mooi vind ik dat...dit soort overleveringsverhalen over mijn eigen jeugd. Ik krijg altijd te horen van Annemarie en andere vrouwen die zelf kinderen hebben, dat ik gekke dingen doe met kinderen. En oh wat zijn kinderen leuk...wat kun je genieten van hoe zij denken en kijken! Zo krijgt Floor een vakantiebaantje bij me, ze gaat een schitterend document in Word maken, waar de gehele Cluster wat aan heeft. Ze gaat een locatieboek maken en vanuit deze eenmalige actie, wordt dit boek 'levend' bijgehouden. Keihard werken, want ze moet om kwart over zes bij mij in de auto zitten. Ik weet nog dat vroeger bij ADP, Tessa ook een vakantiebaantje bij me had. En hoe geweldig was dat wel niet...want ook Tessa werkte keihard! Juist of misschien wel omdat ik haar 'moeder' was. Bonusmama zou Roos zeggen...eervolle titel vind ik wel! En gisteren reden we in de grote blauwe Mercedes van Annemarie naar Dordrecht, waar we Arie en Noor ophaalden om met zijn viertjes naar Pa en Els in Veghel te gaan. En oh, wat zit hij daar te genieten. Werkelijk een heel ander mens, dan als hij in de Samaritaan zit. En toch is ergens anders wonen geen alternatief, want een locatie als Veghel is niet te betalen...dus voorlopig maar regelmatig 'op vakantie' naar dit mooie plekje. Hij wilde direct een kadootje voor Els kopen, want dat had hij in de hal in een vitrine gezien...en jawel hoor, een schot in de roos. Hij is zo schattig, hij wil altijd dat jij of ik, of iemand die hem dierbaar is, een kadootje koopt van zijn geld. Geweldig...die man. Kijk maar naar de foto's...een beeld zegt vaak meer dan een woord. Vandaag ga ik koken voor Jeannette, mijn vriendin uit onze straat. Een vrouw die vorig jaar haar grote liefde heeft verloren, haar oudere man, die in een rolstoel zat en zij heeft hem tot zijn dood thuis verzorgd. Een prachtige vrouw, die door gaat met haar leven. En gisteren kwam ik bij Suzie en toen stond daar een kado van Jeannette voor ons - een prachtige rieten mand, vol met verschillende sla planten. Leuk, creatief en prachtig...een fijne zondag! Liefs, Anita