Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




donderdag 31 mei 2007

De eerste dag in het ziekenhuis

Zo vandaag was de eerste dag in het ziekenhuis. Annemarie en ik waren er om kwart voor negen, Annemarie heeft mijn dossier opgehaald en ik ben direct naar de 11e etage gegaan. Dat is de etage voor de dagopname. Hier neem je plaats in een wachtkamer en om vijf over negen kwam een vriendelijke dame, Joke, me halen. Zij was mijn begeleidster de gehele dag. Eerst kregen Annemarie en ik uitleg over de gang van zaken. Ik heb vandaag twee chemokuren gekregen, een CHOP-kuur dat is de kuur die ik altijd zal krijgen, aangevuld met een MAPTERA kuur. Deze laatste kuur is een immuno therapie. Deze laatste kuur bestrijdt alleen de zieke cellen, en spaart dus de goede cellen. Dit betekende wel dat ik een lange dag zou moeten blijven, maar dat geeft niet.
Ik lijk moeilijk te prikken, mijn aders rollen weg, dus pas bij de derde keer lukte het.

Uiteindelijk zijn we om kwart over tien begonnen. Eerst kreeg ik twee zakjes met medicijnen tegen de misselijkheid. Daarna kreeg ik de CHOP en aansluitend de MAPTERA en ik was om half vijf klaar.

Annemarie is bij me gebleven tot een uur of elf en samen met Rosanne kwam zij me halen om half vijf. Rosanne hield me vast bij mijn hand en samen liepen wij het ziekenhuis uit, omdat Annemarie de auto ging halen. Vertederend zo'n kind, die heel bezorgd de autodeur voor me open en dicht doet. Echt schatting. Heerlijk om weer thuis te zijn en ik moet zeggen, onder deze omstandigheden, toch een prima dag. Ik lag voor het raam, kon mooi over Leiden kijken, zag treinen langskomen en heb ook nog wat geslapen.
Nu ben ik thuis, ik heb heerlijk gegeten, zalm met tagliatelli en lekker vers fruit. De bijverschijnselen waar ik nu last van heb...mijn darmen beginnen los te komen, ik heb een gloeiend hoofd, helemaal rood, beetje koorst en een vreemde smaak in mijn mond.

Kijken hoe het verder gaat. Maandagochtend om kwart voor negen moet ik bellen met de arts, professor Willemze en vertellen over de bijverschijnselen. Afhankelijk van mijn bericht, wil hij me wel of niet zien. Sowieso heb ik maandag 11 juni een vervolgafspraak met hem. De uitslagen van de CT-scan en de beenmergpunctie zijn dan bekend.
Op 25 juni, de verjaardag van Noor en van Sanne, krijg ik de tweede kuur.

En nu ga ik verder. Heb net drumles geregeld voor Rosanne. Ze gaat vanaf volgende week vrijdag, iedere vrijdagmiddag van 16.00 tot 16.30 uur drummen.
Leuk he...we huren even een proefsetje en gaan nu op zoek naar een tweedehands drumstel...leuk einde van deze dag!

Dag lieverds allemaal. Dank je wel weer voor de schitterende bloemen, mooie wijn van de directie van ADP, chocolade telegrammen en ongelooflijk lieve kaarten uit alle hoeken van het land.
Jullie trekken mij hier door heen.
Liefs

Anita

Mijn vader is jarig vandaag!

Lieve allemaal! Mijn lieve pa wordt vandaag 78 jaar! En dat is wel een bijzondere dag, zijn dochter, ik dus naar het LUMC om haar infuusdag van de chemo door te maken. Maar in gedachten ben ik bij hem en steun ik hem ongelooflijk! Ik hoop dat hij een flesje champagne openmaakt met zijn lieve Els, die gisteren 68 is geworden. Ze zouden op vakantie gaan met de zus van Pa, maar door al die gekkigheid van mij, is hun vakantie ook geannuleerd.

Ik heb als een blok gezeten in bed met dat gispkorset om. Mijn benen zijn de boosdoeners nu, maar ik heb wel lekker geslapen hoor. Een ongelooflijke hoeveelheid pillen, vijf drankjes en heb ik vanmorgen al weer ingenomen...Annemarie legt alles klaar. Super he...

Gisterenmiddag was Rosanne bij Sophie haar vriendinnetje gaan spelen, omdat wij nog in het ziekenhuis waren. En toen kwam Nicolien, de moeder van Sophie, Rosanne weer terugbrengen en die twee meiden hadden een supergrote prachtige beterschapskaart voor me gemaakt, vol met lieve plaatjes (van mercedes) en vol prachtige kleuren, met een schattig stukje tekst van Rosanne en Sophie. Hartverwarmend toch, die kaart staat bij mijn bed, ik heb een mand vol met kaarten die ook bij mijn bed staat, zodat jullie allemaal heel dichtbij me zijn.
Dank je wel allemaal....en dan al die lieve reacties, al die steun van iedereen...ik voel me zo blij hiermee. Dank jullie wel...
als ik thuis kom zie ik overal bloemen, binnen, buiten op het terras, vrolijke kleuren, en eigenlijk ben ik niet zo zenuwachtig meer nu...ik ga ervoor en ik zie jullie allemaal weer terug, bij Arinso, op een feest, want reken maar dat we gaan feesten als ik een remissie heb (geen tumor meer te vinden) of als de kuur aanslaat! Dan zetten we heel Voorschoten op de kop, let op...dan drinken we de hele wijnkast leeg en dansen tot de sterren uit de hemel vallen!

Vandaag worden er een viertal stoffen ingespoten bij me, althans via het infuus en alles bij elkaar zal ik zo'n drie tot vier uur bezig zijn. Krijg nog wat uitleg omdat het de eerste keer is en hoop zo rond een uur of twee weer hier te zijn...ben zo benieuwd wat er verder gaat gebeuren dan dit weekend, of ik ziek word, wat ik ga voelen...nou ja we merken het wel...het enige waar ik me zorgen over maak, zijn mijn benen. Die doen zo ongelooflijk veel pijn, de rest wordt gedragen door het korset en de pillen...maar ja, we zien wel...

Lieve mensen, geniet van deze mooie dag, lieve Pa een prachtige verjaardag, die je weliswaar niet viert, maar waarvan ik weet, dat er toch een aantal lieve mensen uit jouw buurt bij je aanwezig zullen zijn.
Ik hou van jullie! Tot later! Succes allemaal bij Arinso en ADP natuurlijk, want ik zie ook heel veel lieve ADP'ers op mijn site!
Zelfs een lief kaartje van Hein Brockhoff, dank je wel allemaal!

Anita