Thuiskomen, met Floor in de auto, na een intensieve dag...een dag vol indrukken, gesprekken, werk en samenwerken. Een dag om over na te denken....een dag, na alle kerstdrukte en kerstimpressies, een dag om gewoon weer lekker bezig te zijn. Vanuit een kantoor, waar het rustig is, maar waar ook verdriet voelbaar is, een schoonzus van een collega overleden en dan opeens is dood weer zo dichtbij. Een dag waarop mijn vader weer terug is gegaan naar de Samaritaan. Ik ben benieuwd hoe hij het daar weer heeft...een dag waarop er zojuist rakelings een kat overstak en ik maar net kon remmen. Een dag vol leven...zomaar, een dinsdag, de laatste dinsdag van 2011...Anita

Gedichtje....

Zomaar een dag...
de kerstlampjes branden nog, maar...
eigenlijk hoeft het niet meer...
een krans nog aan de deur...
maar eigenlijk, mag alles
wel weer gewoon zijn,
net als altijd, en dan staan we
bijna aan de vooravond van 2012...
Zomaar een nieuw jaar...
voor jou, voor mij
voor ons, voor elkaar...
Een jaar vol gezondheid
liefde en geluk,
een jaar met denk ik zomaar
af en toe een traan..
een jaar waarin wij met elkaar
nieuwe wegen in gaan slaan...
Ik wens een ieder
al het goede dat je  nodig hebt
voor 2012, voor jou, voor hem, voor haar
maar vooral met elkaar...

Anita

Zo'n stille ochtend, zonder sneeuw...eerste kerstdag 2011...langzaam wakker worden en je realiseren dat er weer een kerstdag is aangebroken, die je samen met je vader mag vieren. Zomaar een bonus kerstdag volgens mij, een dag waarop hij stralend in zijn zorghotel in Veghel aanwezig is, met Els. Een kerstdag waarop ik mij weer realiseer, juist na het lezen van haar brief aan Rietje, hoe ik mijn moeder mis en altijd zal blijven missen. En toen ik mijn vanmorgen aan ging kleden, merkte ik dat als ik mij netjes aankleed, ik de stijl van mijn moeder heb...nee zij liep niet in een spijkerbroek, of in een oude polo...zij droeg een nachtjapon in bed...dus verschil is er wel degelijk, maar toch..ik lijk op haar. Oude mensen in de Samaritaan die haar hebben gekend, zien mijn moeder in mij. Ook wat bouw betreft, stevig, met twee benen op de grond, lijk ik op haar...
Wat kun je mensen missen, zomaar missen....en ook daar is kerst voor bedoeld, om hier eens eventjes bij stil te staan. Om vanuit rust je kaarten van het leven eens te bekijken, je te beseffen hoe goed en rijk je bent als je gezondheid goed is, als je mag zijn met diegenen die je lief zijn.En ook om stil te staan bij al diegenen die je ontvallen zijn en die je zo intens mist, nu, straks en ooit...Vooruitblikken, nadenken over wat je gaat doen of anders gaat doen in 2012..... En 2012 wordt voor mij dan ook het jaar waarin ik lekker ga opruimen, letterlijk opruimen, dingen weg doen, die ik niet meer nodig heb...genieten van de vriendschappen, familie, lekker eten, een goed glas wijn, maar lekker opruimen...tja en wat zal dat dan weer betekenen....geeft niet, we zien het wel. En het jaar waarin ik beter ga zorgen voor mijn lijf, mijn rug, mijn welzijn. Dus niet meer idioot vroeg op en ontzettend lange dagen maken..nee, balans vinden en houden....vanuit die rust...
Nu een kerstdag met de familie van Loon....wat heerlijk, en morgen een kerstdag met de familie Smitshuysen...zomaar samen zijn, de kaarsjes branden, de lampjes in de boom aan...de open haard die brandt, gezellig...dag, veel liefs, Anita

Veel verbinding met diegenen die je lief zijn....

Mijmeren...en genieten...

Vuurwerk in de achtertuin, zomaar omdat Annemarie 49 is geworden. Wensen doen en uitspreken, liefde en geluk en vriendschap in overvloed. Mooie mensen, die Annemarie een bezoek brachten, en een meer dan gezellige sfeer. Andrea die kwam...dank je wel! Dansend naar de klok van twaalf, de tantes van Annemarie waren erbij, op tante Roos na, jammer helaas. Zij heeft een slijmbeursonsteking in de arm geloof ik en dus wens ik haar beterschap...champagne flessen overal en een tafel vol happen. Een bende van jewelste, zoals iedere keer...maar oh wat is ze jarig. Mijn broer Arie erbij, en nichtje Noor, hoe blij kun je met je familie zijn. En hoe leuk is het niet, dat mijn vrienden allemaal zo blij waren dat Arie er weer is, weer gezond is...Dank jullie wel voor lieve felicitaties per mail, per sms, per post...mijn Annemarie is meer dan verwend. En ik, ik vind het heerlijk..ik heb genoten. Florine heeft ongekend goed geholpen, en gezorgd voor vele gevulde glazen. De glasbak was onze grote vriend vanmorgen...zo leuk om met een gezicht alsof het heel normaal is, ongekend veel lege flessen in die bak te gooien...Vrienden en vriendinnen die met elkaar naar de film gaan, die delen, wat is het leven toch leuk...en kerst staat voor de deur. Kerst is terugblikken, kerst zonder Ron, zonder Freek, zonder nicht Leonoor, kerst zonder de moeder van Ada, kortom dit jaar zijn veel mensen ons ontvallen. En kerst betekent dat ik voor al die mensen, die niet meer hier bij me zijn, een kaarsje brandt, en in Venetie...heb ik veel kaarsjes ontstoken in mooie oude kerken. Ik heb niet zoveel met de kerk, maar ik wil wel altijd een kaarsje branden. En hoe mooi, kwam Rietje gisteren met een brief van mijn moeder uit 1981, gericht aan Rietje...en vanmorgen las ik deze brief, de zorgzaamheid van mijn moeder...geweldig...hoe fijn was het om haar handschrift weer te mogen lezen. Vandaag een beetje rustig aan, een oliebol etend, een boekje lezen, een mooie cd beluisteren en zomaar samen zijn. De meisjes, in vertraagd tempo, gaan naar Hugo...en wij doen zomaar niets. Heerlijk....ik wens een ieder een prachtige kerst! Liefs, Anita...een kerst vol dromen, een kerst om van te dromen...een kerst vol liefde in je hart, een kerst die bij je past...

Een kerstwens....

Dag, en vandaag was er een kerstborrel in Cluster West, met de OR als gast. Een mooie bijeenkomst, klein, sober maar goed en in een mooie sfeer. En hierbij mijn kerstwens, zoals ik deze vandaag heb voorgelezen aan mijn team, mijn mensen! Voor 2012 wens ik jou : Liefdevolle armen om je vast te houden, veel grappige, opbeurende en lieve kaartjes in je brievenbus, schandalige ladingen slagroom op je warme chocolademelk, adembenemende zonsondergangen hand in hand, broekpiesmomenten om helemaal niks, uitslaapochtenden op een koude winterdag, rust in je hoofd en rust in je hart, wijsheid bij moeilijke beslissingen, geduld op momenten dat dat slim is, grappige uitspraken van kinderen die heel wijs blijken te zijn, briljante carriere-moves, erkenning voor alle moeite die je doet, troost als je eens verdrietig bent, hoop als alles eens hopeloos lijkt, warme dekens, vuurkorf-avonden met al je favoriete mensen om je heen, een mooi liedje dat alleen voor jou geschreven lijkt, een gedicht dat alles voor je zegt, gezondheid ondanks alles, genoeg geld om te genieten, veel genot zonder dat het geld hoeft te kosten, verwondering over de kleine wonderen om je heen, veel ‘aha’ en weinig ‘ojee’, dromen die uitkomen en nog meer dromen om te blijven dromen, huppelen en schommelen gewoon omdat dat leuk blijft, tijd om na te denken over wat je belangrijk vindt, tijd om je te vervelen, tijd om lief te hebben, en bovenal natuurlijk, een heel gelukkig 2012! Dag, slaap lekker. Anita

Terugblik op een drukke week.....

Terwijl 'the Voice of Holland'op tv te zien is, en ik zijdelings meekijk, zit ik lekker in de stoel, een glas Pouilly Fume bij de hand, de meisjes naar een feestje, mijn bril voorzien van nieuwe glazen, en het is alsof er een wereld voor me open gaat...ik moet gelijk denken aan broerlief, die nieuwe sterke lenzen kreeg en door de stad ging lopen, omdat hij zoveel moois zag..glimlach. De wereld is zo mooi als je deze goed kunt zien. De regendruppels op je auto, de bladeren aan de bomen, die geleidelijk aan rood worden, de etalages in de stad, de lichtjes aan de huizen, nu met al die kerstversieringen. En het is dus zomaar weer vrijdag. Een intensieve week ligt achter me. Heftige gesprekken, goede ontmoetingen, een vervolgopdracht bij de Politie, top werkelijk waar. Rijkswaterstaat, kortom prachtig perspectief voor 2012. Mijn italiaanse schoenen zijn mijn favoriete schoenen, zwart is weer mijn kleur, en ik voel me goed. Omdat het een gekke drukke week was, maar ik ook meters heb gemaakt. Heerlijk...de komende week is gek en druk, naar Groningen, voor het laatste grote MT dit jaar, met de totale directie erbij. Een kerstbijeenkomst en werkoverleg Cluster West met de OR erbij. Dan nog een hele dag in Assen, met avondprogramma en als klap op de vuurpijl een borrel hier thuis, voor de verjaardag van Annemarie, zij wordt vrijdag 49....En dan is het zomaar kerst, met tante Anita en oom De, Arie en Noor, naar Pa en Els in Veghel...heerlijk voor hem, dat hij weer op vakantie gaat. Vandaag kreeg ik hier thuis kerstrelatiegeschenken, mooie wijnen, een leuke boekje...een leuke kerstattentie van Yarden, kortom het is feest en dat voelt zo. En lieve mensen....ik heb zomaar een mooie zin voor jullie allemaal gelezen, die ik graag wil delen : 'Vraag niet wat de wereld nodig heeft. Maar vraag wat jou tot leven wekt. Ga dan. Want wat de wereld nu nodig heeft, zijn mensen die tot leven komen.' door Howard Thurman. En met deze zin wil ik al mijn mensen in Cluster West uitnodigen voor een geweldig 2012. Dus kom tot leven, en laten we alles doen wat in ons vermogen ligt, om Yarden, om ons bedrijf, nog mooier te maken dan nu al het geval is. Door trots en fier, vanuit onze kracht te opereren. En als iedereen, ongeacht waar je bent, waar je werkt, waar je voor staat, dit zou doen, wat zou de wereld, ons leven er dan prachtig uitzien. Blijf dichtbij jezelf...en leef vanuit je kracht. Ik wens jullie een fijne avond, een mooi weekend. Ik ga morgen lekker naar mijn papa. Liefs, Anita

Kerstversieringen enzo....

Deze dag begon met werken, de Politie, mooie andere dingen. Mails, verslagen, examens oefenen. En ondertussen heeft Annemarie ons huis omgetoverd tot een mooi kersthuis. Met lichtjes, een mooie kerstboom, kortom een gezelligheid die je ziet, als je langs het huis rijdt en vooral als je binnenkomt. Deze donkere dagen, waarin er ook altijd van alles aan de hand is. Want ook is Annemarie jarig, een dag voor het kerstweekend en organiseren wij een kerstborrel hier. Gezellig...dan mijn vader, hij gaat weer naar zijn Zorghotel, en ik vind het leuk, want dit jaar gaan tante Anita en oom De met ons mee. Gezellig samen zijn en genieten van het feit, dat mijn vader met Els samen, geniet van een ontspannen manier van zorg. En 2012 staat voor mij in het teken van zijn verhuizing, zijn verhuizing naar een modern zorgappartement, een plek waar spullen van de boerderij kunnen staan. Waar hij zijn 'eigen plek' weer terug kan krijgen. Waar hij zijn schilderij van de boerderij weer op kan hangen. Waar hij zijn stoel, gekregen voor zijn 80e verjaardag, weer neer kan zetten. Zijn spulletjes, de foto van mijn moeder, kortom, het kan weer een beetje het huis van Pa van Loon worden. Modern, met zorg, maar ook een plek waar ik zomaar een dagje kan gaan werken. Gewoon dichtbij hem kan zijn, samenzijn met hem...hoe heerlijk en eenvoudig kan het leven zijn. Nu ben ik de kok, een ovenschotel, een glaasje sauvignon blanc, wat wil je nog meer...niet zoveel toch. Morgen examen Sociale Hygiene, een spoedcursus. Eerst even naar Yarden, kortom een drukke dag met aansluitend een diner bij de Authentieke vrouwen, in Woerden bij Domnique deze keer. Energiek, inspirerend, luisterend naar elkaars verhalen, samenzijn, een goed glas wijn, weer zo'n hoogtepunt in mijn bestaan. Fijne zondag, liefs, Anita

Een zaterdag, beginnend met de Libelle, is volgens mij altijd een mooie zaterdag. En dat kan niet anders, want mijn vrijdag was heerlijk. Een intensieve lange Yarden dag. Met bezoek van Peter van Wageningen. Als je het hebt over leiderschap, dan voelt dat zo. Geweldig. Een man met wie ik nog heel lang hoop te mogen werken. Inspirerend, met visie, bescheiden en daardoor groots.

Al een paar daar een storing, vandaar geen berichten. Wordt vervolgd. Liefs, Anita

Strategie en inspiratie uit het universum....

Zondag kreeg ik van Pa Smitshuijsen een prachtig boekje - Gedachten uit een cursus in wonderen...inspiratie uit het universum - een boek vol prachtige citaten en met mooie foto's. Een boek wat hij wel passend vond voor mij. Lief, en bijzonder...hier zo'n citaat 'over het altijd open blijven staan voor leren' bijvoorbeeld : 'Mensen die er voortdurend van doordrongen zijn dat ze niets weten, en die openstaan om alles te willen leren, zullen leren. Maar telkens wanneer ze zichzelf vertrouwen, zullen ze niets leren. Ze doen hun motivatie om te leren teniet door ervan uit te gaan dat ze alles al weten.' Gisterenavond sprak ik over veranderende organisaties, tijdens de afsluiting van mijn module Organisatiekunde en wat de impact van veranderingen op mensen is. En met name dat stuk van 'wij doen het zo' omdat je anders moet loslaten, herken ik zo in dit citaat. En terwijl loslaten je zoveel ruimte geeft en nieuwe energie. Maar ook ik realiseer me, hoe moeilijk dit is.
Vandaag is een leuke dag. En bij een leuke dag hoort een leuke nieuwe trui vind ik, een paarse. Gisterenavond kwam ik thuis en toen had Annemarie twee hele gave nieuwe truien voor me gekocht. En die hele mooie diepe paarse coltrui heb ik vandaag aan. Speciaal voor mijn bezoek, de algemeen directeur. Hij komt meelopen in Cluster West en ik, wij voelen ons vereerd. Gewoon omdat er vanuit de top, daadwerkelijk veel interesse is, voor datgene wat wij doen. Het programma is gevuld...en ik, ik ben er klaar voor. Oh ja strategie. Afgelopen week heb ik als gast in 't Spant de nieuwe strategie voor Verzekeringen mogen vernemen. Mooi, er werd gewerkt met een klantenpanel. En wat was dat een goede sessie! Mooi staaltje leiderschap! Mooi oog en oor voor de klant....dag, 'Niets kan je krenken, behalve als je het daar zelf de kracht toe verleent'. Fijne dag, Anita

Ontbijten met vijf vrouwen vorige week zondag

En straks gaan we zomaar ontbijten met vijf vrouwen. Vannacht is er een vriendinnetje hier blijven slapen, leuk vind ik dat...doet me denken aan mijn jeugd, waar altijd mensen mochten blijven logeren. En hoe gezellig het ontbijt dan was...samenzijn en delen. Een basisvoorwaarde in mijn leven, altijd geweest en altijd zal dit zo zijn...want samen ben je rijker, dan alleen...en zoals Tutu zei 'een mens is meer mens door andere mensen'. Vandaag een dagje met mijn nieuwe schoenen en nieuwe trui aan. Zwart, met mijn lievelingsspijkerbroek. Hoe simpel kan het leven zijn...ook dat doet me weer denken aan vroeger, ik wilde zo graag mooie schoenen, maar ik was dat volgens mijn moeder niet waard, want ik ging er net zo makkelijk mee slootje springen. Dus had ik door-de-weekse schoenen en zondagse-schoenen, en die laatste waren precies hetzelfde als die door-de-weekse, alleen netter. Niet afgetrapt, niet kaal, niet vies. Nooit heb ik me gerealiseerd, watvoor ingewikkelde vraagstukken er steeds weer zijn voor ouders, en nu als bonus-moeder glimlach ik als ik denk aan deze herinneringen. En ik merk hierdoor dat ik ouder word, gisteren zei tante Anita tegen me 'pas als je de 50 gepasseerd bent, ga je terugdenken aan vroeger'. En dat klopt wel, want tot dat moment leefde ik er gewoon lekker op los en nu merk ik, dat ik steeds meer denk aan mijn moeder, mijn ouders, mijn jeugd. Leuk...mooi en dankbaar denk ik hieraan terug. Maar ook merk ik, dat ik leef van dag naar dag, vooruit kijkend naar al wat komen gaat. Loslaten, en weer verdergaan en graag met andere mensen dichtbij me. Want die meneer Tutu heeft gelijk je bent meer mens, door andere mensen. Mooie rustige muziek hoor ik nu, een kopje nespresso, de rust is terug...heerlijk! Een fijne zondag, Anita

Weer terug na een paar dagen welverdiende rust....

Zo, en hier ben ik weer. Een paar dagen niets van mij gehoord...na een geweldig diner, met prachtige wijnen op zondagmiddag, voor prachtige mensen, was ik zomaar uit de lucht. Rust, afstand nemen, loslaten en samenzijn met Annemarie. En het was meer dan heerlijk...de beelden spreken voor zich. En vandaag op weg naar Papa, naar Flakkee, naar mijn roots. Een mooie middag, met de familie Klootwijk, de bakkers die regelmatig in de Samaritaan zijn en waar wij mooie zaterdagmiddagen met elkaar doorbrengen. Met Bep, en haar man Leo, een echtpaar, waarvan de vrouw door MS niet meer thuis kan wonen, verdrietig...intens, en hij bezoekt haar dagelijks. Mijn vader genietend van zijn glas witte wijn, met gevulde speculaas van de bakker zelf...bakker Klootwijk natuurlijk. Mijn vader die zit te smikkelen en bonbons uitdeelt aan iedereen. Mijn vader, die zomaar stil naast me zit, en gelukkig is...daarna naar tante Anita en oom De, mijn tante van 87, die een staaroperatie heeft gehad en verzorgd wordt door haar man. Een gesprek over ouder worden en de beperkingen die daarbij horen. Een gesprek over het leven, over Freek, en zijn prachtige artikel in Trouw, wat een mooi mens. Direct vanuit de auto Lia gebeld...weet je, vanuit verbinding ben je soms met mensen samen, en die band is sterker dan woorden kunnen uitdrukken. Zielsniveau...heet dat zo? Ja zo heet dat...wat een rijkdom. Ondertussen mijn agenda bekijken en kijken waar ik de rust kan behouden, om door te kunnen gaan met alles wat mogelijk is, maar wel met meer respect voor mijn lijf. Want dat lichaam van mij is oud geworden, moe, vermoeid...en ik wil er beter voor zorgen. Dus ga ik een afspraak maken met de huisarts, om te kijken hoe ik het beter kan doen, dan ik het nu doe. Klaar om weer te gaan werken, bij Yarden, bij de Politie, bij...de Inspectie van Onderwijs, jawel...er gaat veel gebeuren. Bij OCW, bij Tender, kortom prachtige opdrachten liggen in het verschiet. En ik heb er zin in, maar wel gepast...en net zoveel zin heb ik, om Cluster West op een prachtige manier op de kaart te zetten. Vanuit zorgvuldigheid en rust...stap voor stap. Gefaseerd, gedegen, grondig. Met de juiste mensen aan boord...en terwijl ik dit schrijf, denk ik aan het artikel over Freek in Trouw. Waarin hij schrijft dat hij voorin de bus of de trein zit. En de trein rijdt door, en je kunt mee doen in die trein, op weg naar succes, of niet...dat mag ook. En ik, ik doe mee...geloof me. De rust heeft me goed gedaan. De uitnodigingen voor recepties, borrels komen binnen en ook daar heb ik zin in. Netwerken, praten, ontmoeten....ik ga een uitvaartonderneemster coachen. Geweldig toch...het beste van twee werelden...uitvaarten en coachen. Top....een training erbij, en klaar zijn we....liefs, fijne zondag...Anita