Hoe heerlijk kan een rustige zaterdagochtend zijn. De auto blijft staan, de kranten liggen klaar om te worden gelezen, tijdschriften op tafel, Nespresso erbij, en heerlijke muziek. Zomaar van alles wat, soms denk ik opeens aan een nummer van vroeger, herinneringen komen voorbij, en terwijl ik om me heen kijk, realiseer ik me, hoe intens ik geniet van dit moment. Stilte, rust, tijd en alles op zijn beloop laten. Dit weekend zou ik werken in onze wijn bar, maar er is geen chef dus ben ik zomaar een heel weekend vrij. Geen afspraken niets...straks lekker fietsen, even richting den Haag, of een andere weg, het leven zomaar op zijn beloop laten. Eigenlijk doe je dit te weinig. Champagne besteld bij Chrisje. Ook zo'n mooi ritueel. Chris woonde vlakbij mijn vader en een broer van Chris woont in de buurt van Reims. En altijd als hij naar zijn broer ging, of zijn broer naar hem kwam, bestelde Pa champagne bij Chris. Zelfs tot in zijn laatste levensjaar, hadden we altijd champagne, ook in de zorginstelling. Mooi he...en nu, nog steeds twee keer per jaar, bestel ik champagne bij Chris. Ik krijg een app wanneer hij weer gaat, ik bestel x dozen, deze keer 10 denk ik. Nee, ik hoor jullie alweer in gedachten, wat houdt ze toch van een mooi glas. En ja, dat klopt zeker. Maar 4 dozen zijn voor Cees en Jolanda. Ja Cees mijn jeugdvriend, de man die ALS heeft. Ik vertelde hen, onder het genot van een zo'n fles, over Chris en zijn champagne leveringen en heb toen afgesproken ook voor hen te bestellen. Heerlijk...champagne, hoort gewoon bij het leven. Klinkt arrogant, zo bedoel ik het niet. Maar champagne is wel mijn ding, heerlijk, genieten en zomaar even stil staan bij alles wat er is. Altijd even een glimlach als ik champagne drink, omdat ik weet hoe graag Pa en ik een toast uitbrachten met elkaar....Een weerzien, een herinnering, kortom er is altijd een moment te bedenken om een mooi glas met elkaar te drinken en die toast uit te brengen. En natuurlijk zal ik heel veel toasten op Eveline...en in gedachten zal ik haar met regelmaat omhelzen, vasthouden en dan weer laten gaan....
Nu hoor ik Abba, en ik weet dat heel veel mensen hier niet van houden, maar steeds weer als ik aan Abba denk, denk ik aan de film Mama Mia, en hoe ik hier heb gezongen, samen met Annemarie en mijn schoonmoeder. Geweldig!
Ik heb niet zoveel te melden, los van het feit, dat ik terugkijk op een mooie en vooral ook intense week. Een week waarin ik fijn heb gewerkt, mooie nieuwe mensen heb mogen ontmoeten, collegialiteit heb mogen ervaren op heel veel gebied. Mensen heb gemist, van mensen heb gehouden, weet je, als iedereen zou mogen ervaren, dat wat ik deze week heb gevoeld, dan zijn er veel gelukkige mensen op de wereld. Ik wens jullie allemaal een mooie week. Heb je zin om naar de voorstelling te komen van 'Broertje dood' van Kiki en Jan Groenteman, laat het me weten. Indrukwekkend, mooi, ruw, schurend, intens....dag, fijn weekend, en bedankt voor deze week. Aniet
