Zomaar wat gedachten, mijn ervaringen, mijn emoties, mijn gedachte vanmorgen in Almere...'het lijkt alsof we de horizon niet meer zien'. En terwijl ik dit zei, keek ik over het schotje van een flexplek en zag ik de lucht, de wereld om me heen en daarmee perspectief. Weer een loslaten, en hierdoor nieuwe ruimte krijgen, steeds weer nieuwe energie, soms komt het uit mijn tenen, soms is het heel ver weg en steeds weer is het er. Opnieuw, mijn nieuwe perspectief en ja...ik zou antwoorden willen en deze komen pas, als het zover is, de tijd zal het me leren, gek om te constateren, dat ik me heel gelukkig voel....juist door deze energie.
Ik hoor pianomuziek, geweldig mooi..en hoe toepasselijk de tekst 'Haven in zicht'....dit kan geen toeval zijn.
Dit alles schreef ik, in Almere. Na een bijeenkomst gisteren, waar het leek alsof een ieder aan het 'verkokeren' was in zijn of haar eigen stuk...en ik vertelde hierover aan een collega die erbij was...en zo zag ik de horizon weer...mooi he...
Fijn weekend, liefs, Anita
