En bij thuis zijn, horen ook van die prachtige plaatjes van de omgeving waar ik woon en leef. Mooi vind ik dat verschil, die overgang van het voor mij drukke Hilversum, met veel mensen, veel verkeer, veel fietsers, veel auto's, veel ongeduld soms in vergelijking met mijn woonomgeving. De stilte, de rust, Teun die los kan lopen ook in de straat, de mensen die zwaaien, de gemoedelijkheid, het praatje met meneer pastoor. Het kleine misschien wel. En terwijl ik nadenk over dit mooie verschil, luister ik naar fijne muziek. Muziek die bij mij hoort, nu Stef Bos, met 'breek de stilte' en nog veel meer prachtige liedjes. Ik hou een beetje van melancholieke muziek vind ik zelf. Niet zo vrolijk, serieuze teksten, heerlijk. En deze muziek draai in de auto, maar ook hier thuis als ik alleen ben. Het lijkt alsof ik dan een kleine cocon maak, om me heen, samen met Teun, die opeens ook rustig is, de poezen ergens op een leuning van de bank, of zomaar in een hoekje. Dit huis sluit zich om me heen, laat me genieten. Ik zit soms boven op mijn bankje in mijn werkkamer om me heen te kijken, naar alle herinneringen, foto's, geschenken, of dingen die voor mij zo speciaal zijn. Ik voel me dankbaar dat ik deze veiligheid voel en ervaar. Deze omgeving, deze plek, die ik zo graag aan mijn vader en moeder zou laten zien. Zodat zij weten en ervaren, hoe fijn mijn leven is geworden. Hoe rijk ik ben door te mogen zijn wie ik ben, door te leven met de vrouw van wie ik hou. Door tevreden te zijn, de rust te voelen. En ik zou de glazen doen klinken samen met mijn vader op dit mooie zo waardevolle geluk. Ik zou met mijn moeder in gesprek gaan, of de vormen van lijkbezorging en waarom ik zakelijk de keuzes maak, die ik maak. Ik zou haar een boek geven, om erover te lezen. En zij zou naar me kijken en me zo intens liefdevol toelachen. Zo mooi, zo bescheiden, zoals alleen zij dat kon. Ik zou uiteindelijk Ramses voor haar draaien en samen met haar zingen 'zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder'. Ik las net in de krant dat er een speciaal boek over het leven van Ramses is verschenen, en de eerste 50 exemplaren zijn exclusief, met veel extra's, de prijs is bijna 3 duizend euro per boek. En als ik rijk zou zijn, of geld te veel zou hebben, zou ik dit boek kopen, speciaal voor haar. Maar ik ben niet rijk op die manier. En dus is het goed. Gewoon goed. Ik ben zo rijk, op mijn manier. Gezond, gelukkig, tevreden, omringd door mooie mensen. Tja, wat heb ik dan nog te wensen. Ik zie mensen om me heen, die de liefde weer ontmoeten, die verwonderd, gelukkig en blij zijn, na een groot verdriet. Ik zie mensen om me heen, die diep zijn gevallen, en langzaam weer op proberen te krabbelen, soms lukt het, soms niet. Ik zie mensen om me heen, die hun baan opzeggen, omdat ze niet gelukkig zijn daarin. En geloof me, als je een deur sluit, zie je opeens al die andere deuren, die voor jou zich kunnen openen. Geloof maar in jezelf. Het komt goed. Laat angst niet je raadgever zijn, maar laat je hart je leiden, waar je ook naar toe wilt, volg je hart. Luister goed. Het doet er echt niet toe, of je auto groot of klein is. Het doet er echt niet toe, hoe groot of klein je huis is. Het doet er wel toe, of jij in staat bent, te luisteren naar je hart. Naar wat echt goed voor jou is. En geloof me, dan opent zich die deur, zomaar voor jou. Dan zul je glimlachen, blij zijn, en je weg zal oplichten in het donker.
