En vandaag is weer zo'n luie, lome zondag. Zo'n dag waarop we lang hebben uitgeslapen, na een ongelooflijk gezellige avond met Hans en Ria, een diner met 'haricots noir' en een mooi glas wijn. Maar leuker nog dan dat alles bij elkaar, het samenzijn. Het genieten van elkaar, van de verhalen over nu en toen...
Lekker geslapen, lang geslapen, kopje koffie en thee op bed en daarna weer in slaap vallen. Toen heel lang kranten gelezen, met de bladstofzuiger buiten aan de gang en Annemarie is bezig weer iets heel moois te maken met haar naaimachine...leuk is dat, misschien straks nog een wandeling lekker buiten...heerlijk..dit zijn van die kwaliteitszondagen. Bezig geweest met het 'kado' voor de verjaardag van Pa en Els...jawel, die twee lieve mensen worden 70 en 80 jaar in mei 2009! Een ongelooflijk hoogtepunt...samen 150 jaar! Toen zij samen 140 jaar werden, was het voor mij nog eventjes te vroeg...te kort na het overlijden van ma en kon ik er niet echt van genieten...nu is dat zo anders. Nu ben ik gewoon zomaar heel blij met dit feit en gaan we er iets moois van maken. Wordt vervolgd!!!
En nu mijn weblog. Ik las in de Volkskrant een heel mooi stukje wat ik jullie niet wil onthouden :
"Jij bent het beste wat mij is overkomen
Jij hebt het mooiste uit mij omhooggetild
Door jou heb ik toch nog kunnen reiken aan mijn dromen
Aan wat ik ooit had willen zijn
Aan wat ik altijd heb gewild
En als ik ooit verslagen of doodgelopen
Zal neigen naar berusting en naar "Goed dat was het dan"
Zal ik door jou op morgen blijven hopen
En verder zoeken, nieuw verzinnen
Weer proberen en beginnen
Aan een volgend hoofdstuk, een beter plan"
En dit stukje wil ik eigenlijk opdragen aan Annemarie, aan mijn liefste. Het geeft zo mooi weer hoe ik me mag voelen bij haar...dag, nog een lekkere zondag met elkaar...voor ons ligt een drukke week, veel te doen, veel afspraken, lange dagen, drie avonden weg...pfffttt, maar vrijdag misschien zomaar een vrije dag. Lijkt me heerlijk....
Anita
