Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




vrijdag 1 september 2017

Een vrijdagochtend in Wassenaar

En vandaag, na een hele drukke en vooral volle week, werk ik een paar uur vanuit huis. Voordat ik naar de installatie ga van de nieuwe burgemeester van Arnhem, de heer Ahmed Marcouch. Een soort eer vind ik wel, ik voel mezelf altijd heel gewoon en nietig, als ik bij dit soort plechtigheden aanwezig mag zijn. Ik mag hier zijn, als mede bestuurslid van Een Land Een Samenleving. Ik weet nog dat ik naar een gemeentehuis gaan, altijd iets bijzonders vond als kind. Mijn moeder zat in de gemeenteraad, en ook was zij ambtenaar van de burgerlijke stand in datzelfde gemeentehuis, ja dat prachtige gemeentehuis in de Voorstraat van Middelharnis. En als kind, mocht ik wel eens mee, als zij daar naar toe moest. Ik was dan trots, omdat ik voelde dat mijn moeder niet zomaar een moeder was. En dat zij belangrijke dingen deed. Leuk hoe je als kind zo naar je moeder kunt kijken. En nu, nu ik 58 jaar ben, kan ik nog steeds zomaar onder de indruk zijn van iemand, op deze bijna kinderlijke manier. En wat ik bijzonder vind, want daar zit de verandering, ik kan nu onder de indruk zijn van een mens. Om wie hij of zij is en niet meer om wat hij of zij is. Soms zit je in een vergadering, of zomaar ergens, en dan komt er iemand binnen. Afgelopen week had ik een bijeenkomst over de jurering van de Afscheidsprijs, en een van de juryleden is zo'n mens. Op een prachtige manier kan deze mens, in woorden uitdrukken wat gevoelens zijn of deze uitspreken. En als iemand dan ook nog eens heel authentiek is, dan ben ik om. Mooi van binnen en van buiten. Ongeacht of het mannen of vrouwen zijn, daar gaat het niet om. Grappig is, dat soms vrouwen denken, dat ik niet kan zien of een man leuk, sexy of spannend is. Waarom niet? Omdat ik van vrouwen hou, wat een onzin! Ik zie soms hele leuke mannen, jongens, en kan me dan voorstellen dat je daar als mens voor kunt vallen. Ik plaag mijn collega wel eens als hij omringt wordt, door leuke jonge mannen. En terwijl ik dit doe, voel ik me zo'n wat oudere vrouw, die nog geniet van al die schoonheid om haar heen. En dit is niet seksueel getint, maar gewoon heel leuk. Leuk is om te zien, hoeveel mooie leuke mensen er dagelijks om je heen zijn. En hiervan genieten, is fijn toch...ik zei gisterenavond toen ik met Annemarie voetbal zat te kijken tegen haar 'dat ik het zo naar mijn zin heb, in mijn werk en in mijn leven' en ik realiseerde me toen maar weer, wat een geweldig gevoel dit is. Opstaan, en soms je nog eens omdraaien, omdat het zo lekker is en dan onder de douche, de auto in en dan begint het genieten al. Mooie muziek op de radio, soms geniet ik, want dan zie ik een prachtige auto rijden, of ik vind dat de luchten zo heel erg mooi zijn, zo vroeg in de ochtend en ook in de avond soms, en op dat soort momenten, voel ik dat ik gelukkig ben. Mooi wel, dat ik het gevoel heb, al 58 jaar gewoon iedere dag te genieten van wat er is. En ja je hebt wel een beetje geluk nodig, om gelukkig te zijn, dat realiseer ik me. Dus vandaag is mijn geluk, dat kopje Nespresso, die zonnebloemen die er prachtig bij staan, wat minder gelukkig ben ik met die voetbal wedstrijd van Oranje, maar ach, en vanmiddag zal ik heel gelukkig in Arnhem kijken naar de installatie van een nieuwe burgemeester. Iemand die ik van naam ken, maar vanmiddag persoonlijk mag gaan ontmoeten. Tja, ik heb wel een beetje geluk...