Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




woensdag 28 november 2012

Even bijpraten...

Omdat ik zelf een beetje moe word, van al het gedoe rond dat lijf van mij, nu maar even zo. In het ziekenhuis denkt men dat het mijn gal is die mij parten speelt. En a.s. maandag gaat men dit weer onderzoeken, want zolang het gedacht wordt, nog niet zeker is, blijft die gal lekker zitten waar ze zit...toch? En ondertussen heb ik vage klachtjes, jeukende armen, soort van allergische reactie, wat pijn hier, soms wat daar, wat zweten, beetje moe, soms wel en soms weer niet, kramp, nachten wel en nachten niet. Kortom gezeur en gezanik. Ik beloof iedereen, dat ik zodra ik meer weet, erop terug kom. En nu, gewoon weer eventjes een normale tekst.
Ik ben vrij vandaag. Ik had nog wat vrije dagen en die neem ik geleidelijk aan op. Het komt namelijk nooit uit, en ik sta het mezelf maar toe. Juist omdat ik moe ben, en op de been wil blijven. Juist omdat ik het heerlijk vind, om wat businesscases na te kijken, wat te werken vanuit huis en een uurtje later op te staan. Straks een paar uurtjes na Pa van Loon toe, kortom...eventjes tijd en rust nemen. Hopenlijk deze week de winterbanden onder de auto...en volgens mij barst het dan los. Het is gek, dit weer...de rust die er soms nog is. En dan opeens dan wordt het druk, geloof me...en natuurlijk heb ik het nu over Yarden. In mijn eigen bedrijfje, wat ik heel klein hou, is het op een bepaalde manier wel druk. Met trainingen met businesscases en met wat coaching, maar ik probeer dit combineerbaar te houden met Pa van Loon en Yarden. En natuurlijk niet te vergeten met Annemarie en het thuisfront. Want volgens mij is de basis van mijn leven het thuisfront, en de balans tussen werken en andere mooie dingen. En mijn energie is ook wat gericht op de 50e verjaardag van Annemarie. Heerlijk gewoon...leuk om haar te verrassen. Want als er iemand het verdient om zomaar eens in het zonnetje te worden gezet dan is zij dat wel. Altijd klaar staan voor de mensen om haar heen...en steeds weer eigen tijd inleveren voor huis en voor gezin. Dus 22 december wordt zomaar heel mooi geloof me...voor nu, geen nieuws verder, een fijne dag gewenst. Ik neem nog wat te eten en een kop koffie...
Liefs, Anita