Een feest in Tilburg....

Gisteren was een mooie dag, mooi weer, mooie sfeer, mooie mensen, mooi feest...kortom een mooi begin van een heerlijk weekend. Tilburg, we waren er exact om 13.00 uur, konden meerijden in een bus vol feestgangers op naar het stadhuis van Tilburg, Monique en Tonnie in een zwarte MG cabrio....leuk, tante Tanneke, Marcel, Elsbeth, Michiel en zijn vriendin stonden bij het stadhuis te wachten...de zon scheen en de ambtenaar vond de juiste woorden om dit huwelijk in te zegenen. Daarna naar Cafe Rose...mooie naam, voor een bruiloftslocatie voor twee dames, waar we lekker in de zon op het terras hebben gezeten....een leuk, ongedwongen diner, en daarna een feest, lekker dansen, leuke mensen en om een uur in de nacht het bruidspaar uitzwaaien, die op weg gingen naar Schiphol voor een huwelijksreis naar Zakynthos. Het was mooi, het voelde gek om als enige van onze familie het feest mee te maken, iedereen van de familie was na het diner naar huis gegaan en Annemarie en ik zijn gebleven tot het einde. Ik was bekaf ook van het dansen, maar het was zo heerlijk om gewoon ongedwongen te kunnen feesten..nog even niet te hoeven denken aan de volgende chemo, of alles wat er weer kan gaan komen. Bloedwaarden, prikken, MRI, chemo nummer zes...het was allemaal even ver weg. Een kindje attendeerde me er weer op door te constateren dat ik kaal was en wel borsten had, dus ik was een mevrouw zonder haar...ook werd er voorzichtig gevraagd hoe het met me ging en wensten mensen me na afloop van het feest weer veel succes voor de komende periode. En Annemarie zag er prachtig uit, een dame zei tegen me dat ik een erg mooie vriendin heb...leuk he...ik glimmen met mijn kale koppie...van trots hoor!
Overnachten in het Mercure Hotel in Tilburg, waar Chickie (een schitterende antilliaanse man met wie we, samen met zijn echtgenote Rosanne, veel op zijn getrokken tijdens het feest) ons netjes naar toe bracht vannacht. Lief he...heel galant bracht hij ons tot voor de deur van het hotel.
Vanmorgen terug naar huis en vanmiddag kwamen de meisjes. Levensweg hebben we al gespeeld, nu gaan we eten, de zon schijnt nog steeds...het leven is echt heerlijk...Nog even genieten voor alles maandagochtend gaat beginnen. Half negen moet ik al in het ziekenhuis zijn, om bloed te prikken, kwart voor negen de dokter en dan de kuur....hoop ik...tot dan. Fijne zondag...ik meld mij weer nadat ik terug ben uit het ziekenhuis...
Anita