Het is herfst, heerlijk weer, lekker koud en overal blad. Nu hebben we toch gisteren de uitvinding van de eeuw gekocht, een bladstofzuiger annex versnipperaar. Geweldig ding, hiermee zuig ik in een hoog tempo al het blad weg en dit wordt mooi versnippert en opgevangen in een zak. Super...dus ik kan mijn lol op...ik stofzuig het terras en het grindpad voor en rondom het huis...heerlijk. Ondertussen zweet ik me kapot, maar netjes opgeruimd wordt het wel.
Verder is het huis vol met boodschappen, want morgen vieren we de verjaardag van Florine...leuk is dat wel, zien we iedereen weer. Gezellig!
Ondertussen doet de zalf mijn tenen goed....het spul geneest nu al de wondjes enzo..het ziet er nog niet uit, maar is niet meer zo vies en nat. Dus volgens mij gaan we maandagochtend vroeg gewoon de laatste chemokuur ontvangen en alweer de derde lumbaalpunctie....geweldig toch!
Vanmorgen kreeg ik weer bloemen van tante Suus met daarbij een kaartje 'voor de laatste keer veel sterkte, tante Suus' lief he.. en ja het voelt wel alsof ik iets ga afsluiten. Althans een onderdeel van dit ziek zijn, en dat voelt wel goed! Dan de lumbaalpuncties nog en de bestralingen, maar vooral dat laatste zie ik als iets wat tijdens mijn reintegratie nog 'even' moet gebeuren....over twee maanden, gaan Annemarie en ik naar Curacao en daarna komt de mercedes weer terug en ga ik weer naar Arinso. Ik weet nog niet hoe dat allemaal goed moet komen met die energie, maar dat zien we dan wel...als al die troep is uitgewerkt en uit mijn lijf is, zal het wel beter gaan.
Oh ja...en weet je, volgende week zaterdag, 3 november zijn Annemarie en ik alweer een jaar getrouwd...daar doen we nu even niets aan. We gaan als alles achter de rug is, wel een geweldig feest vieren met zijn allen, swingen met champagne ofzo...want wat zullen wij blij zijn als ons leven weer een gewone wending neemt.
Gisteren kwam ik mijn kapper tegen bij de HEMA. Hij voelde aan mijn haar en zei dat ik prachtige krullen terug zou krijgen, hij vond dat ik het dan maar een jaar moest laten groeien, dan zou hij het wel mooi bijpunten, want een bos met krullen lijkt me wel wat. Soms zie je mensen die heerlijk krullen hebben en dat heeft me altijd wat geleken. Vroeger zei ik al tegen mijn moeder 'mama ik wil ook krullen' en mijn moeder zei altijd 'als je door de regen fietst krijg je vanzelf krullen' en ik ben toch aardig wat keren natgeregend, maar krullen heb ik werkelijk nog nooit gehad....zou het dan toch nog een keer meezitten.....lijkt me wel wat!
Allemaal een prachtig weekend gewenst, met veel blad!
Lieve groet, Aniet
2 opmerkingen:
Hey Aniet, als je toch bezig ben en niets te doen heb, mag je bij mij ook best stofzuigen hoor. Vind ik helemaal niet erg!!!
Hallo Anita (en Annemarie),
al hoor je niks direct van mij, ik denk wel vaak aan je (jullie).
Ik lees af en toe jouw log en dat voelt dan wel een beetje als stiekem binnendringen in jullie privehuiskamer, maar ik ben dan toch blij weer even te weten hoe het gaat.
Toch is het dan ongezellig dat ik het hier dan weer even bij laat en niet even laat weten dat ik aan je denk. Vandaar deze reactie.
Ik vind het super hoe positief je bent. Gewoon niet zeuren maar knokken, met alles wat je in je hebt. Dat zit in jou en daar heb je nu heel veel aan.
Ik las eens dat je nu dingen beleefd en je dingen realiseert die je anders nooit geweten had. Zoals wie nu echt mensen zijn die er in jouw leven toe doen en wie niet en wie minder. Maar ook hoe fijn het is om bewust(er) te leven.
Dat is ook een ervaring die wij samen delen.
Iets wat ik je graag zou willen zeggen is hoe ik het aan de ene kant zo oneerlijk vind dat jij en Annemarie elkaar nog maar net gevonden hebben en jullie nu direct in zulk slecht weer terechtgekomen zijn. Aan de andere kant, maar dat zul je vaker horen, zal het jullie ontzettend veel gaan opleveren en veel leren. Er van uitgaande, en dat doe ik, dat alles goed zal blijven gaan.
Van mij een hele dikke knuffel en heel veel kracht toegewenst met voorlopig de laatste loodjes!
Warme groetjes, Leontine Steijn (moeder van Donna)
Een reactie posten