Haar....ja het is echt waar!

En dan opeens is het echt zover...zomaar opeens sta je voor de spiegel en denk je 'zie ik het goed' en jawel dan begint voorzichtig je haar weer te groeien, tussen de zachte donsjes door, komt gewoon grijs haar opzetten...de contouren zijn nu duidelijk zichtbaar en ik kijk heel kritisch in iedere spiegel die ik tegenkom hier in huis en dat zijn er toch zo'n stuk of elf...overal zie ik dus mijzelf en kijk ik naar die nieuw opkomende haartjes...
Het is zondagochtend, Rosanne is zwemmen met haar vriendjes, voor het eerst in bikini (geleend van haar zus), dat is best zo'n spannend moment in een kinderleven, voor het eerst je zwembroek in de kast laten liggen en een bikini aantrekken en dan ook nog heel stoer, met een heleboel jongens naar het zwembad...ben benieuwd hoe ze dit zal ervaren....
Met Floor lekker relaxed ontbeten, en nu staan moeder en dochter lekker te tutten in de badkamer. Mijn wenkbrauwen staan er al weer op, die heeft Annemarie al met een oogpotlood aangebracht en ik zit even aan de computer.
Het gaat goed, ik denk nog niet aan morgen. Zie altijd erg op tegen die lumbaalpunctie....ik ben stram en stijf, ik lijk echt wel een oudere dame soms, de overgang is echt begonnen, het zweten lijkt weer even wat minder, maar mijn gewrichten doen zeer...ach als dit alles is, dan word ik wel 100! Of net als oma van Loon 91 is ook goed. Nog bij je volle bewustzijn zijn, en genieten van alles om je heen, dat is mijn wens.
Mijn boek is klaar. Gisteren heb ik het laatste hoofdstuk geschreven en ik heb ongelooflijk gehuild...ongelooflijk, zo voelde het ook...ik ben zo benieuwd. Ik heb de uitgever gemaild en zal deze week alles aanleveren...spannend he...
Wij gaan een wandeling maken, het strand, het bos, dat maakt niet uit...lekker uitwaaien...
veel liefs, en een mooie zondag, het is gezellig in huis, ik geniet!
Anita