To my father's house....

Vroeger was dit een nummer van de Les Humpries Singers of zoiets...en met mijn ouders een vriendinnetje zijn vroeger een keer in De Doelen in Rotterdam naar een optreden geweest. Ik hoorde dit nummer laatst op de radio in de auto en moest denken aan het huis van mijn vader, aan onze boerderij. En laatst toen ik daar was heb ik foto's gemaakt van onze boerderij en die wil ik jullie niet onthouden. Als ik aan de boerderij denk, dan denk ik aan ruimte...en ruimte is mijn woord. Mijn woord om aan te geven hoe belangrijk het is als je dicht bij jezelf mag blijven, prive en zakelijk. Maar ook ruimte om jezelf te ontwikkelen, ruimte om zelfstandig te kunnen handelen, ruimte om je ondernemerschap binnen je bedrijf te laten zien. Ruimte om te handelen naar eer en geweten. Zodat men achteraf met je kan evalueren, of je zorgvuldig met deze ruimte bent omgegaan. Of je je doelstellingen hebt behaald, of je datgene hebt kunnen doen op jouw eigen wijze, met natuurlijk als doel, om je business zo efficient als mogelijk te doen....

en nu ik hier over nadenk, is dat hetgene wat ik zo mis op dit moment in mijn baan. Ruimte...

boeiend, hoe ik vanuit mijn ouderlijk huis hier weer op uitkom. De cirkel van het leven.

Ik hou van ruimte, om mensen de ruimte te geven, zodat ze groeien en ik zelf kan groeien...vandaag had ik met een klant nog een heel gesprek hierover, samen met de afdeling Sales ontvingen wij een belangrijke toekomstige klant. En zij waren onder de indruk van de mensen van mijn teams, de manier waarop zij spraken over hun werk, de ruimte die zij krijgen om datgene te doen waar ze goed in zijn. Leuk gesprek...over ruimte....

Een mooie avond. Ik ga boodschappen doen en koken. An is in haar atelier, aan het werk aan haar opdrachten. Het is zo jammer dat sommige mensen dit werk van Annemarie nog niet als werk zien, maar meer als tijdverdrijf ofzo...ook hier blijkt duidelijk hoe mensen elkaars ruimte kunnen beperken, alleen al door hun eigen gedachtengoed....

Maar dat geeft niet, sommigen moeten nog veel leren. En Annemarie geniet van haar ruimte, haar werkplek, haar atelier, haar ruimte om te creeëren en dat is het allerbelangrijkste. En niet wat een ander er van vindt, of hoe een ander er naar kijkt...

Dag, mooie boerderij he...daar ben ik geboren en ook mijn vader, en die woont er al bijna 79 jaar...geweldig he..

Anita