Onze vrijdagavond was een avond met Oscar en Elselien. Mijn vriendje van 'Smaken Verschillen' de man bij wie ik mijn 50e verjaardag ga vieren. Een leuke en zomaar gezellige avond. De 'schilderijenruil' met foto...een mooi moment. Zomaar weer. En nu hangt hier in de woonkamer een echte 'Otti' en bij hen in de woonkamer een echte 'Smitshuysen'....en nadat we gisteren alles hebben opgeruimd en afgewassen, hebben we vanmorgen heerlijk uitgeslapen, tot heel laat...daarna wat rommelen, menu maken voor de dunch morgen met de vader van Annemarie en haar familie. Want Pa Smitshuysen is ook 85 geworden afgelopen vrijdag en morgen gaan we dit mooie moment met hem en zijn familie (Emmy, Reynaud, Ruud, Anke, Annemarie en ik) vieren. De meisjes komen opa nog even feliciteren...leuk! Even tussendoor op de fiets naar de kapper, want als je schoonvader 85 wordt, moet je er toch een beetje fatsoenlijk bijlopen of niet dan...daarna boodschapjes doen, bloemen halen, tussendoor samen een broodje eten en nu even niets. Wachten op mijn broer en Noor die zo komen en met hen gaan we naar Tonny en Niek, Pa en Els komen ook, Hans en Ria, een soort reunie...mijn vrienden van vroeger (ik was 20 ofzo toen ik met Tonny en Ria samenwerkte) en altijd was er die verbinding met mijn familie...een diner in de Batjanstraat...heerlijk, bijzonder en leuk! Ik verheug me erop...zit al helemaal klaar...
Dus dit weekend staat in het teken van samenzijn, van delen....en weet je, dat doet me zo denken aan vroeger. Ook bij ons op de boerderij waren we altijd samen om met elkaar te delen.., om vrienden aan onze tafel te ontvangen, om een glas wijn met elkaar te drinken, en plezier te hebben...heerlijk!
De week die voor me ligt is divers en bijzonder. Mooie ontmoetingen, mensen, werkafspraken, Servant Leadership. Presentaties verzorgen..coachen, trainen. Een interview voor Annemarie en mij op kantoor. Voor het blad Eigenzinnig. Met een fotograaf erbij...leuk allemaal. Veel en indrukwekkend...en gelukkig ook tussendoor eindelijk weer eens eten bij Jannie. Mijn allerbeste vriendinnetje, voor altijd en steeds maar weer. Zo gek, toen ik ziek was, waren we iedere week wel samen en nu, weer opgeslokt door werk en leven, zien we elkaar minder. En toch zoek ik naar balans...en zit ik zomaar af en toe te niksen. Te zijn. Te voelen...heerlijk werkelijk waar!
Op kantoor...of zomaar thuis...maar weet je het mooiste is, dat ik gewoon steeds maar weer mag doen wat ik wil, of waar ik misschien wel goed in ben...samenzijn met mensen. In gesprek met mensen...ongekend...
Dag, ik wens jullie een mooie zaterdagavond....geniet ervan!
Veel liefs,
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten