Gisteren kreeg ik een prachtige kaart van een relatie en hierop stond het onderstaande verhaal van Paulo Coelho :
Het verhaal van het potlood
Een jongetje keek naar zijn oma die een brief aan het schrijven was.
Op een gegeven moment vroeg hij:
”Oma, schrijf je een verhaaltje over wat wij samen hebben meegemaakt"?
Of schrijf je misschien een verhaaltje over mij?
Zijn oma stopte met haar brief, glimlachte,
en zei: ‘ik schrijf inderdaad over jou.
Maar belangrijker dan de woordjes die ik schrijf
is het potlood waarmee ik schrijf.
Ik zou willen dat je later als je groot bent, net zo als dit potlood wordt.”
Het jongetje keek nieuwsgierig naar het potlood,
maar kon er niets bijzonders aan ontdekken.
”Maar het is gewoon maar een potlood”
“Het is maar hoe je er naar kijkt.
Het potlood heeft vijf bijzondere dingen die jou tot iemand zullen maken die altijd in vrede met de wereld zal leven."
- maar dan moet je ze wel onthouden-
Ten eerste:
Je zult misschien grootse daden verrichten,
maar je mag nooit vergeten dat er een hand is die je leidt.
Deze hand noemen we God, en hij zal je altijd leiden volgens zijn wil.
Ten tweede:
Af en toe moet je stoppen met schrijven, om de punt te slijpen.
Daardoor heeft het potlood een beetje pijn,
maar het wordt er wel scherper van.
Dus, je moet wat pijn kunnen verdragen, het maakt je tot een beter mens.
Ten derde:
Als je met een potlood schrijft, kun je altijd uitgummen wat je fout schreef.
De les is dat corrigeren wat we gedaan hebben niet slecht is, maar belangrijk,
om rechtvaardig door het leven te kunnen gaan.
Ten vierde:
Het belangrijkste van het potlood is niet het hout of de buitenkant,
maar het grafiet dat er in zit.
Dus, wees steeds bezorgd om wat er binnen in je gebeurt.
Ten slotte:
Het vijfde wat een potlood bijzonder maakt:
het laat altijd een spoor achter.
Besef goed dat alles wat je in je leven doet,
sporen zal achter laten en probeer je daar voortdurend van bewust te zijn”
En met dit verhaal wil ik een ieder een prachtige kerst toewensen, vooral een kerst waarin we ons realiseren, dat we blij mogen zijn met elkaar, met onze liefde, onze familie, ons geluk, onze gezondheid en dat tevredenheid een zo belangrijk goed is. Ik wil jullie allemaal bedanken voor alle mooie momenten in 2009. Het waren er zoveel...ik kom nog bij jullie terug, volgende week werk ik weer. In alle rust weliswaar. Ik doe wat business cases. Ik ben wat op kantoor en bereid mij rustig voor op 2010, een nieuw jaar met nieuwe kansen....Veel liefs, Anita
2 opmerkingen:
mooi verhaal..
Sommige sporen blijven, ook als de sneeuw gesmolten is.
Een reactie posten