Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




maandag 14 juni 2010

Muziek en dansen....even onbezonnen genieten....

Zaterdagochtend stond tot een uur of een in het teken van opruimen bij Yarden, en toen ik rond twee uur thuis kwam, hebben we ons omgekleed en zijn we met de trein naar Den Haag gegaan. The Hague Pride...en in een prachtig zonnetje hebben we genoten van Betty, een swingende rockband met drie knettergekke leuke vrouwen! Daarna kwam Willeke Alberti, de moeder van de homo-wereld is haar bijnaam en aansluitend geweldig swingen met JImmy Sommerville, heerlijk...daarna een kopje koffie bij Des Indes, wat kan het leven toch heerlijk zijn! Meezingen, meedansen, gewoon eventjes helemaal niks...
En oh wat was ik moe, dus gisteren was het uitslapen, heerlijk zomaar uitslapen en niks hoeven. Ik had enorm veel last van mijn rug en wilde zomaar vrij zijn...want vrijheid is een kostbaar goed, daar ben ik nu wel achter! En gisterenavond gingen we, een beetje moe, nog even op de fiets naar het Jazzfestival in de Voorstraat van Voorschoten. En toen we daar met wat mensen stonden te praten, zag ik vaag een bekende..iemand van vroeger, de zangeres van een band genaamd Zabumba...een swingende braziliaanse band, heerlijk...en weet je wie dit was....Mieneke Demirdjian. Een zus van een jeugdvriendinnetje van mij, geweldig...en dus stonden wij zomaar te dansen in de Voorstraat en met ons dansten heel veel mensen mee. Heerlijk gewoon...dus ook de zondag stond in het teken van de muziek!!! En vanmorgen weer heel vroeg op, want om half tien stond gepland dat ik de sleutels van de boerderij zou overhandigen aan David. De nieuwe bewoner...een gek gevoel, nog even ben ik alle schuren door gelopen, de tuin in, het huis door...en toen liep ik de trap af en daarmee sloot ik weer een hoofdstuk uit mijn leven af! En na bij mijn vader te zijn geweest en met hem mee te zijn gegaan naar de fysio, kwamen wij weer terug in Voorschoten. Zomaar thuis, een beetje voetbal kijken, 2-0 gewonnen die jongens en nu ga ik zomaar een beetje slapen geloof ik, onder de zonnebank...want iedereen roept maar hoe wit ik eruit zie. En dat gaan we dan maar eventjes veranderen....slapen en bruin worden! En weet je als je deuren achter je kunt sluiten, dan gaan vanzelf weer nieuwe deuren open....laat het maar komen zoals het komt! Een fijne dag gewenst....met liefs, Anita

Geen opmerkingen: