ZO..en nu is het donderdagavond. Ik moet nog tien businesscases nakijken, en dan is het tijd voor.... Annemarie, mijn vader, mijzelf...en terwijl ik dit schrijf, moet ik denken aan Servant Leadership. Want zorgen voor jezelf, daar ligt de basis voor alles...want als ik niet meer kan, dan kan ik niet meer zijn voor de ander....dus nu is het zomaar even tijd, voor mijzelf, mijn lieve vader die ik morgen weer zie en dan heel veel Annemarie, alleen maar Annemarie, en zon, en alles wat daarbij hoort, een bruine toet, zwemmen, genieten, de liefde, kortom het is tijd...de hoogste tijd, om eens even los te laten....en simpelweg te zijn. De offerte ligt klaar, die breng ik morgen nog eventjes langs, een topstuk, gemaakt door drie prachtige mensen, een stukje om trots op te zijn...en dan, gewoon maar niks, helemaal niks...want ik ben zo moe....
Liefs, slaap lekker voor straks...Anita
Terwijl ik dit schrijf moet ik denken aan mijn schoonmoeder, die me altijd heel indringend zegt ´lieve Anita, denk je ook aan mijn kind, mijn dochter´ en mij antwoord is ´ja Emmy, reken maar...ik ga nu zoveel zorg en liefde alleen maar delen met haar...oh wat heerlijk!´
Geen opmerkingen:
Een reactie posten