En zomaar is het alweer zondagavond. Ik heb een hele rustige dag gehad, wat businesscases nagekeken. Lekker kopjes nespresso gedronken, en mijn boek uitgelezen. Een prachtig boek met als titel 'Dansen op de waterlijn' van Adrienne Nijssen. Geweldig...wat een mooie manier van schrijven. Intens, en daardoor soms ook zo verdrietig...het gaat over een grote liefde. En een van de twee geliefden komt in een verpleeghuis terecht...en toen ik dat las, moest ik zo denken aan mijn vader. En hoe verdrietig het eigenlijk is, als dat je laatste levensstation is. Gisteren waren Pa en ik samen. Ik had net mijn voorraad champagne aangevuld via Chrisje. En toen ik bij hem aankwam, was de temperatuur van de flessen nog mooi koel. Dus nam ik een fles mee voor Pa. En hij wilde zowaar met mij op het terras zitten. En toen het wat drukker werd, kwamen er drie mannen bij ons zitten. Een oude heer van 85 in een rolstoel en zijn twee zoons. Twee leuke mannen, een van mijn leeftijd en een wat jongere. Een mooi gezelschap en mijn vader sprak hen aan met 'dag heren komt u er maar gezellig bijzitten'. Een gesprek over vaders die in De Samaritaan terecht komen ontstond. De heren waren galant, haalden koffie en water voor ons. En het was zomaar spontaan gezellig. Mijn vader wilde eventjes weg, want hij had het gevoel dat hij naar het toilet wilde. En toen wij terugkwamen met twee champagne glazen en de fles champagne namen wij plaats onder de boom bij de vijver. Lekker een windje door onze haren. En daar kwamen de heren weer, en zij vroegen of zij weer bij ons plaats mochten nemen. Omdat het zo gezellig was. En uiteindelijk gaven mijn vader en de andere meneer in de rolstoel elkaar een hand. Het was zo aandoenlijk...zo mooi ook om te zien. En ik, ik had zomaar een leuke middag met Pa en nog drie heren. Uiteindelijk kwamen ook Els en zus Jannie nog langs en dit was wederom erg aangenaam. Pa genoot met volle teugen van deze middag. En ik dus ook...het was zomaar heerlijk!
Lieve mensen, ik ga buiten nog een kopje koffie drinken, lekker in de wind...en dan vroeg naar bed. Er wacht mij een hele drukke week. Dag, liefs, Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten