En dit weekend was mijn weekend in de Alblasserwaard, aangeboden en geheel verzorgd door Annemarie...ziek vertrokken, met koorts en ibuprofin, en ziek weer thuis...slapen in de auto tussendoor, zo moe was ik...en genieten van dat prachtige boerenlandschap, met plaatsjes als Ameide, Goudriaan, Oud Alblas, Streefkerk, Spijk, Arkel, Dalem, Nieuwpoort, maar ook Sluis en Langerak. Daar waar Lek, Linge, Merwede en dat hele kleine riviertje De Boezem stromen, daar waar het zo terug is in de tijd, met knotwilgen en watertjes, met hele smalle weggetjes, waar je 30 km rijdt, daar krijg ik geen enkele boete voor te snel rijden. Daar hebben wij gegeten bij de Kat in de Wilg in Oud Alblas en bij de Limonadefabriek. Ga voor de grap eens naar de site van de Limonadefabriek, futuristisch bijna, prachtig, een streling voor het oog, en je kijkt vanaf je tafel zo naar de grote vrachtschepen die richting Rotterdam varen. De eigenaresse herkende me nog...tja, of dat een goed teken is weet ik nooit, maar leuk is het zeker. Het was bijzonder, meer dan bijzonder....en een prachtige afsluiting was de ontmoeting met Roel en Karin, in Dalem. Een aantal jaren elkaar niet gezien, mijn vrienden met wie ik zoveel heb gedeeld. Roel en ik haalden herinneringen op aan het heien van onze steiger in Groot Ammers. Samen op een heiboot...en we klaarden de klus. Roel die in Schoonhoven, van alles in elkaar heeft gezet, zodanig dat het huis bergruimte kreeg om alles wat Annemarie aan kleding heeft, te kunnen verhuizen. Karin die samen met mij mijn verhuizing regelde naar Schoonhoven. Met de kast en de bank die hoog in een kraan over het dak van het huis werden getild...ach verhalen te over. Herinneringen die me dierbaar zijn, terug in de tijd...terug naar toen ik alleen woonde in Groot-Ammers en daarna in Schoonhoven. Fietsend ging ik bij hen een wijntje drinken, over met de pont en dan keihard trappen naar Dalem en laat in de avond weer terug, door de donkere polders...nog net op de tijd of net niet voor de laatste pont. En vanavond was het weer als thuiskomen, de Sancerre ging open en de zelfgemaakte soep stond klaar. Heerlijk...hun dochter Sanne, inmiddels 14 jaar, top sporter in het jeugdteam Korfbal van Oranje...groot, lang en snel denk ik zomaar...hoe bijzonder. Wat een heerlijk weekend...nu mijn nespresso, dan mijn bed...ik ben kapot, koorts, koud en snotterig...er wacht mij een mooie en vooral intense week. En ik, ik heb er zoveel zin in...glimlach!
'Als je naar de rivier van de tijd staart, en later terugdenkt aan die tijd, dan heb je een nieuwe rivier'.4
Slaap zacht, Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten