Goedemorgen, vanmorgen om vijf over vijf werd ik wakker, door een lichtflits...en regen en storm, en als je daar op mijn zoldertje ligt te slapen, dan hoor je alles rond dat huis razen...spannend, doet me beetje denken aan de boerderij, maar dan heel anders...glimlach, met je kop onder het dak liggen, is wel iets bijzonders..intiem ook wel. En daarna wilde ik natuurlijk heel dat bed niet meer uit...het werd 05.40 mijn tijd...en het werd uiteindelijk 06.18 terwijl ik dan normaal al in de auto stap. Ach waarom ook, maakt niet uit...ik heb voorwerk gedaan voor mijn gesprekken van vanmorgen. En ik heb me voorgenomen, niet meer alleen te werken. Maar ook gewoon zomaar eens een kwaliteitsmoment te pakken en die 38 minuten waren goddelijk lekker. Heerlijk...terwijl ik dit schrijf, zie ik hier naast me zakdoekjes voor nabestaanden met daarop de prachtige tekst 'De mooiste dingen in het leven kun je niet aanraken, je moet ze voelen met je hart' mooi he...wij hebben kleine pakjes met zakdoekjes laten maken met teksten erop, voor nabestaanden...zo symbolisch, zo klein, zo lief eigenlijk en ook zo mooi...juist doordat het zo eenvoudig is. Of ik iemand nu een doos tissues aanreik, of een zakdoekje geef met een mooie tekst...dat is toch het verschil maken...
Lieve mensen, vandaag gaan we weer het verschil maken met elkaar...gewoon door te zijn wie we zijn. Ik ben bezig met het organiseren van mooie bijeenkomsten voor het team, waarbij we elkaar aanspreken, met elkaar zijn en gaan reflecteren op elkaar. Een mooie dag gewenst, wat je ook doet...terwijl ik dit schrijf, denk ik aan vrijdag. Vrijdag 8 februari dan wordt mijn oom Wim volgens mij 90 jaar...en zaterdag tante Suus iets van 77 of 78, en zondag zou mijn moeder...jawel...81 zijn geworden...oud, oud...en tante Anita dan last but not least wordt volgende week, de 12e 89 jaar...welnu, er rest mij een lang leven, ik ben pas 53...glimlach! Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten