Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




zaterdag 30 oktober 2021

't is nat en er is nog zoveel meer.....

En soms tussen alle hectiek van de verbouwing op de Bosdrift door, dan staat er zomaar een prachtig exemplaar bij ons op het parkeerterrein. Dan opent mijn hart zich en voel ik de verering bijna, voor dit prachtige merk, Mercedes Benz. Dan ga ik in gedachten terug naar vroeger, en zie ik mezelf samen met mijn vader onder de motorkap kijken en de oliepeilstok eruit trekken en het oliepeil controleren. En als ik dan in het Bosdrift gebouw over die prachtige nieuwe trap loop, en opeens die mooie oude balken zie, gemerkt met romeinse cijfers, dan voel ik mij rijker dan een koning en meer dan gelukkig. Het gekke is, dat dit gevoel niet meer weggaat. Ja ik ben wel eens boos, of ongedurig, omdat dingen anders gaan of helemaal niet gaan, tijdens een verbouwing, maar als mijn team mij dan met warme glimlach onthaalt en een kopje Nespresso met wat lekkers voor me neerzet, dan realiseer ik me, dat alles goed zal komen. Alles. En dat straks in november wij met elkaar een prachtige nieuwe locatie in Hilversum gaan openen. En dan zie ik in gedachten mensen genieten, van het pand, van mijn team, van het feit, dat er nieuwe deuren opengaan, die jarenlang gesloten waren en bleven. Het leven keert terug naar de Bosdrift en hoe....

En ondertussen gebeuren er hier thuis ook hele mooie dingen. Ik ben er bijna niet, maar morgen is de grote dag, dan komt ons hondje, Teuntje. En Annemarie zorgt er op haar eigen wijze voor, dat het Teuntje aan niets zal ontbreken. Een lief klein eigenwijs hondje, die af en toe boos wordt aangekeken door een van de poezen, een labradoodle pup die zonder al die broertjes en zusjes zal moeten wennen hier, en die hier net zo gelukkig moet worden als wij zijn. En geloof me, ook dat lukt. En misschien moet hij ook wel wennen, aan de gaai. Ik hoop dat de gaai weer terugkomt, vorig weekend was de gaai hier het hele weekend. Kon ik hem eten geven, kwam hij heel dichtbij en had ik een vriendje in de tuin. Ik riep de gaai en hij kwam, althans zo leek het. Ik die omringd ben door dieren, die bezig is in de tuin. Vorige week lekker met Jan hout zagen en opruimen, een stuk van de grote oude Juttepeer, was omgewaaid en bij meneer pastoor in de tuin terecht gekomen. Een paar dagen daarvoor al een enorme tak bij ons in de tuin. Lekker om dan buiten bezig te zijn en samen te werken. Meneer pastoor in de tuin van de kerk, Jan en ik in de tuin van meneer pastoor. Fijn vind ik dat. En toen was daar de gaai weer. Zo'n prachtige vogel. En afgelopen week op de begraafplaats Zuiderhof, zag ik opeens ook een gaai. Alsof de gaai bij me in de buurt bleef. Alsof de gaai me iets wilde zeggen. En toen zomaar deze week stuurde Monique me de betekenis van een gaai in je leven. En ik zie je al denken, jaja, zweverig gepraat, maar geloof me, ik ben een nuchtere Hollandse vrouw. En ook mij viel het op, dat die gaai er maar steeds weer was. Ik hoop hem straks weer te gaan zien.
Fraai zo'n gaai! Volgens mij klopt alles. Werkelijk alles. En nu, op deze hele natte zaterdag, terwijl mijn Fluweelstruik in de grond gezet wil worden, maar het zo vreselijk nat is, dat ik het nog niet heb gedaan, ben ik met mevrouw Groen naar de kapper geweest, voor haarzelf. En heb ik haar net weer opgehaald, tevreden en wel. Hoe mooi is dat. An is Teuntje ophalen, die komt even een paar uur socialiseren hier, voordat het morgen zover is. Het leven in Nieuw-Vossemeer is klein en fijn, is stil en rustig. En in die stilte zit ik nu even aan de keukentafel, een moment van rust in een idioot drukke tijd. In alle opzichten. Veel files, veel werk, veel hele lange dagen en nu vandaag, eventjes helemaal niks. Lekker uiteten, een surprise met mijn schoonouders, een verlaat verjaardagscadeau voor mijn schoonmoeder. Genieten dus...een onbekende bestemming voor hen. Met reden, haha...
En nu, gewoon zomaar eventjes helemaal niks. Een zonnebankje denk ik, even lekker slapen, een broodje eten, de krant, een Nespresso en even kijken naar Teuntje...

Ik wens iedereen een beetje van deze rust. Ik mijmer nog wat na, over mooie gesprekken met vrijwilligers, over mensen die ik mocht ontmoeten, over ons toekomstige kantoor, over jou, over mij, over alles wat er gebeurt in mijn leven. Wat een mooi leven. En gisteren in de auto dacht ik aan de woorden van mijn moeder 'kind het is goed gekomen met je...'. en zag ik het trotse gezicht van mijn vader, of zou hij glimlachen bij het zien van de foto van die mooie oude Mercedes. En met een gerust hart zeg ik hen 'ja het is goed zoals het is, geen zorgen, een echte van Loon redt zich wel, altijd weer'. En afgelopen week toen mijn vriendin Jannie afscheid nam van haar vader, en wij in de kerk in Katwijk zaten, toen voelde ik weer even hoe het voelt, een ouder te verliezen. De rauwe rouw, het gemis, hoe jong of oud je bent. Het is er en zal er altijd zijn. Ik voelde even met haar mee. En zo vaak, in de auto op weg naar Hilversum of op weg naar huis, dan praat ik in gedachten met mijn ouders. Ze zijn er, bijna altijd...

2 opmerkingen:

Daniella van Maldegem zei

En zo stap jij ook ineens weer door en in mijn leven.Een paar dagen al wandel je mee in herinneringen door mijn hoofd. De mooie mens Anita, die ik leerde kennen op een training van het ISBW of de ICM of de LOI, dat doet er niet toe. Je was de eerste die me liet geloven dat mijn rare en vreemde denken echt niet raar of vreemd moest zijn. Je was de eerste waarbij ik dacht: ik kan dus echt wat van mijn leven maken, en zij maakt dat het eenvoudig lijkt. Dank je wel lieve Anita. Ik weet hoe je mijn hart geraakt hebt en dat gevoel gun ik velen. liefs van mij

else van luxzenburg zei

Ja, ouders blijven altijd wel in onze gedachten. Mooie herinneringen. Vanavond naar de moeder van een vriendin voor condoleance bezoek, zij mocht haar moeder lang bij zich hebben. Ik mocht (net als enkele maanden geleden de foto van onze vriend, haar man) ook voor de rouwkaart van haar moeder verzorgen. Toch iets voor haar kunnen betekenen. Ik heb veel foto's van de (Vlaamse) Gaai, masr weet nog niet de betekenis van de Gaai in je leven?
Tot ziens en sterkte met de drukte in en rondom de Bosdrift.
Veel plezier met de kleine pup. 🙏🍀❤️👍