Het mooie van vandaag is dat de zon zo lekker schijnt, vanmorgen al een aantal lieve vrienden en vriendinnen aan de lijn gehad. Vanmiddag komen Pa, Els en Jannie mijn vriendinnetje uit Den Haag. Grappig Jannie belt iedere dag, stuurt lieve kaartjes en ze zegt 'ons hele leven samen trekt aan me voorbij....' gek hoe zo'n proces opeens alles in de war gooit. En hoe je stil staat bij alle essentiele dingen in dit leven. Je familie, je vrienden, je collega's die vrienden worden. Je werk en of je wel de goede dingen doet in dit leven. Annemarie zei net heel lief 'ik blijf altijd bij je hoor schat...' en nu gaan we muziek opzetten en genieten van de zon...heerlijk...
de pijn die is er...maar soms verzacht alles de pijn even...een mooi woord, een lief gebaar...
Aniet
2 opmerkingen:
Wat fijn om zo je dagen te kunnen lezen. Wat klote dat de pijn zo erg is. Hier is de zon nu weer vertrokken maar wie weet schijnt hij bij jullie binnen nog, met al die dierbaren die langskomen.
dikke kus, Kirsten
Ga je morgen weer eens even bellen. Wil graag bij je langs komen maar ik heb er ook angst voor! Blijkt maar weer dat het leven soms zo oneerlijk is. Blijf aan je denken en weer in start van een werkweek waarbij je bij mijn binnenkomst bij APS er niet ziet.
Een reactie posten