Na een dag die beloofde vol zon te zijn, en uiteindelijk veel regen bracht, rustig samen thuis (ons bezoek Kirsten kon niet komen omdat een van de meisjes de waterpokken begint te krijgen....jammer...), een beetje gesnoeid hier en daar in de tuin (vooral Annemarie, ik raapte de blaadjes op.....beetje vegen enzo...en dan weer op het bankje zitten) nog even een klein stukje schrijven.
Gisteren kwamen Artje en Gemma, Artje heeft voor ons gekookt hier....goddelijk lekker, buiten gegeten....en uiteindelijk was ik erg moe, maar wel ook erg voldaan. Leuk is dat.....wij waren als het ware te gast in ons huis. Er werd voor ons gezorgd. Ergens in oktober doen we het weer en dan komt Gemma voor ons koken. We worden verwend....heerlijk!
Nu ben ik een beetje moe, beetje verkouden ook lijkt het wel...veel snotteren en mijn neus snuiten...hoop niet dat dit morgen een belemmering is. Heb me naar mijn gevoel keurig gedragen...maar er hoeft maar iets te zijn, of ik kan het overnemen van je...iedere keer neem ik me voor, de volgende keer niet meer te zoenen...maar daar moet ik nog aan wennen. Denk wel dat dit nog beter is. Zal het eens vragen morgen...hoor van anderen (Carla) dat zij niet meer zoent. De enige die ik altijd blijf zoenen is Annemarie, daar pieker ik niet over hoor...dat lijkt me zo ongezellig....
morgenochtend gaan we naar het ziekenhuis, kwart voor twaalf bloed prikken, dan de dokter, MRI en dan de kuur hoop ik. Nummer drie...morgenavond als ik thuis kom uit het ziekenhuis meld ik me nog wel even.
Tot dan...mooie zondagavond!
Aniet
1 opmerking:
Hoi Anita,
Waarschijnlijk ben je ook al je neusharen kwijt. Raar praatje maar snot wat normaal blijft hangen en waar je normaliter geen last van het loopt nu zo naar buiten.
Af en toe voelt het net als een klein kind waartegen gezegd wordt je neus....
Knijp je neusvleugels maar tegen elkaar als ze blijven plakken is het zover.
Succes morgen.
Carla
Een reactie posten