Gisteren waren mijn tante Anita en haar man oom De hier. Zij logeren een weekje in Wassenaar om met ons allerlei leuke dingen te doen, zo gaan we vanavond dineren in Auberge De Kievit in Wassenaar. Leuk he....gisterenmiddag zo rond kwart over een arriveerden ze hier met een auto voll zonnebloemen, vers fruit en allerlei verwennerijen...het leuke van mijn tante Anita (ik ben naar haar vernoemd, zij is 83 jaar) is dat ze maar een ding wil en dat is dat ik beter word. En tot die tijd en eigenlijk ook op andere momenten in haar leven, verwent ze me, ongelooflijk! Oom De ziet het allemaal glimlachend aan en geniet ervan volgens mij.
En toen we hen gisteren naar het hotel hadden gebracht, hebben Annemarie en ik een rustige fijne avond gehad, allebei redelijk uitgeteld. Ik lag op de bank, An op de stoel met de poef onder haar benen. We zijn moe, snakken naar een zonnestraal en voelen dat onze energie heel veel zon nodig heeft...dus wij hopen nog steeds op een soort van nazomer...wie weet....
Nathalie stapte nog eventjes binnen gisterenavond en daarna hebben we heel rustig en ontspannen samen tv gekeken. Ja naar een programma over Jos Brink...hij kreeg te horen eind juli dat hij kanker had, en dat de kanker zich had uitgezaaid door heel zijn lichaam en nu al dood...ongelooflijk. En op zo'n moment realiseer ik me alleen maar dat ik geluk heb, dat het goed met me gaat en dat ik beter kan worden. En dat dit voor veel mensen die een vorm van kanker hebben/krijgen niet het geval is.
Sinds ik ziek ben kijk ik veel naar dit soort programma's, lees ik veel boeken over mensen die kanker hebben of hebben gehad. Een beetje relativeren en mezelf een spiegel voor houden, dat ik niet moet zeuren...het gaat goed met me. Ik kom er wel door heen. Ik schreef jullie een tijd geleden over Jix, mijn huurder, welnu hij is geopereerd, de tumoren zijn weggehaald en de artsen geven hem 80% kans op herstel als hij zich laat bestralen. Hij heeft besloten dit nu wel te gaan doen, gelukkig....Zo gek dat je je gaat vasthouden aan percentages, 70% kans op remissie, 50% kans op een terugkeer van de tumor...bizar...maar aan de andere kant, ook in het zakenleven werk je steeds weer met percentages. Je brengt een offerte uit met nog 8 bedrijven, hiervan vallen er vier af...etc. Steeds weer bereken je de kans op succes. En eigenlijk is dit niet anders he...
Leuk er zijn een aantal mailtjes binnengekomen, van mensen die liever niet via de site reageren. Ik ga jullie allemaal persoonlijk antwoord geven. Fijn dank je wel weer voor het meeleven, voor de lieve woorden. Die steun van jullie allemaal is ongelooflijk belangrijk voor me. Dat doet me zoveel goed....
Wij gaan wat ontbijten, Annemarie werd wakker en vroeg om veel zon vandaag....en volgens de weerberichten wordt deze week aardig, maar nog steeds met weinig zon en veel buitjes....dus ...helaas. Ik hoop op dat glimpje zon zodat ik het haar kan geven. Ze verdient het zo...oh ja, die zon die gaan we wel halen hoor...ik hoop 2 januari met Annemarie voor 11 dagen naar Curacao te gaan...heerlijk!
Dikke kus, mooie zondag...wij gaan genieten met mijn tante en oom! Heerlijk...
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten