Gisteren naar het LUMC geweest, voor controle even tussendoor. Leukocyten zijn 1.5 is erg laag, komt volgens de arts dr. Halkes (vervanger van professor Willemze) door ontsteking in mijn arm. We gaan ervan uit dat de leukocyten de minimumgrens halen volgende week van 3.0 anders wordt de kuur een weekje uitgesteld...spannend, voor het eerst dat ik dit risico loop. Ook overige waarden waren nog wat lager dan vrijdag. Arm wordt door de antibiotica minder dik en pijnlijk, gaat dus goed. Trombose hoeft niets aan gedaan te worden omdat dit plaatselijk is op twee plekken in mijn arm en niet verder. Voorlopig niet in deze arm prikken. Linkerarm houdt zich kranig. Verder nog geen datum voor de MRI, daar zal ik vandaag wel over gebeld worden, want de arts wil toch starten met die lumbaalpunctie voorafgaand aan de chemo voor mijn ruggemerg...maar ja eerst moet die MRI plaatsvinden en dat lukt dus allemaal niet meer (althans die uitslagen...) voor a.s. maandag...vervelend, want hierdoor duurt de behandeling des te langer.
Gisteren in het ziekenhuis heb ik een meneer gezien die zo'n apparaatje in zijn hoofd had en een ventieltje...ziet er bijzonder uit, mag ik stellen. Bij die meneer begon zijn haar weer te groeien en door het litteken op zijn hoofd zag het er uit alsof hij een heel hip kapsel had met van die speciaal uitgeschoren banen, wat je weleens ziet bij jonge mensen...ben benieuwd wat mij te wachten staat. Maar realiseer me dat het nog veel is wat voor me ligt...we zijn nog lang niet klaar! Ria, de dame die bloedprikte zei gisteren nog 'ach als je hier eenmaal komt, dan ben je hier nog heel lang patient, alleen al door alle controles, en onderzoeken die nog volgen'.
Gisterenochtend kwam Rob de huisarts langs en met hem heb ik voor het eerst gesproken over alle emoties die dit alles met zich meebrengt, over mijn werk, over mijn onmacht, over reintegreren, waarvan hij zegt dat hier onmogelijk nu al afspraken over te maken zijn. Wel vindt hij het goed dat ik een deadline voor mezelf stel, maar hij wil niet dat dit een harde deadline is of gaat worden. Er ligt nog zoveel voor me de komende maanden Hij vindt dat ik mijn werk los moet laten en mijn energie aan mijn herstel moet besteden! Was een emotioneel maar goed gesprek. Hij heeft me medicijnen gegeven tegen de allergie.
Ja want onze huisdieren, en met name onze nieuwe aanwinst de poes van Rosanne bezorgt mij dikke ogen, verstopte neus en nog veel meer ellende. Zondag toen Ada er was en de deuren open stonden van de woonkamer, hadden wij nog een ander huisdier....een vleermuis in de woonkamer, die fladderde wild door de kamer heen en door de gang....brrrr maar Annemarie en Ada hebben heel stoer dit beest verjaagd naar buiten....waar komt zo'n beest vandaan he...ik moest even denken aan de boerderij waar Pa en Els drie vleermuizen in huis hadden. En mijn stoere oude vader heeft er eentje gewoon gepakt...met zijn hand, dat is nog eens stoer he...
Gelukkig hebben wij naast onze twee poezen verder geen huisdieren. Stel je voor zeg....ik ging spontaan verhuizen. Ben als boerendochter niet zo stoer geloof ik...
Dank voor alle lieve mails en reacties op de site. Na zo'n lange tijd van ziek zijn zijn jullie me nog erg trouw. Doet me goed.
Liefs...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten