Oude vrienden en weer verder gaan....

Lieve allemaal,

Een mooie zaterdag...langzaam opstaan, relaxed koffie en thee drinken, onder de douche, ons aangekleed en uiteindelijk reden we hier zo rond een uur of half een/kwart voor een weg richting Arnhem. De auto geparkeerd in de Broerestraat, de parkeergarage, op de hoek bij Dudok. En daar begonnen we met een lunch, met een spa rood en een kop thee...lekker en gezellig! De straat waar de galerie van Walter en Yvon zit, ligt hier vlakbij, een leuke straat in het hartje van Arnhem. Met een prachtige bloemist (voor de kenners, net zoals die in Schoonhoven, of Groot-Ammers...met schitterende bloemen) en nog wat galeries in dezelfde straat. Galerie Gelderland is een mooie ruime galerie, met prachtige kunst. Verschillende kunstenaars, grote name en wat minder grote namen. Marcel Witte (werkelijk geweldig..) is een naam die ik onthouden heb, maar ook wat beelden van Yvon zelf, Yvon van Wordragen. Yvon zelf is ook een kunstenares en zij is al bekend volgens mij. Zij heeft ook een bord gemaakt voor Proeven van Kunst, en heeft een eigen website www.yvonvanwordragen.nl . En Walter was daar, met zijn dochter Robin. Met heerlijke koffie en gebak...(jaja...ik weet het, we hadden net geluncht....). De ontvangst was hartelijk en warm. En Walter en Annemarie raakten in gesprek over kunst, Annemarie had haar boekje van de expositie bij Mila bij zich en dit hebben we laten zien aan Walter. En jawel de uitkomst van deze hernieuwde ontmoeting is dat Annemarie met een paar schilderijen in deze Galerie mag hangen. Lief en voor Annemarie wel heel erg gaaf.....het lijkt alsof het langzaam aan mag gaan beginnen voor haar. Dus concreet :
vanaf 18 april bij Schutter Wijnservice de Wine en Art expositie
binnenkort bij haar nagelstudio hier in Voorschoten
met een paar doeken in Galerie Gelderland
en van de zomer een 'thuisexpositie' hier in Voorschoten
Ik kan jullie niet vertellen hoe blij ik ben met deze ontwikkelingen. Het is zo leuk voor haar.
Bij Walter was het fijn om hem weer te zien, na zo'n lange tijd. Met Walter heb ik in Groningen ooit een studie gedaan, was erg leuk en we hebben veel meegemaakt met elkaar. Vanaf die tijd is ons leven totaal veranderd, en nog steeds hebben we contact. Ook Nathalie (waar we gisterenavond hebben gegeten) ken ik uit die tijd, we hebben al heel wat lief en leed met elkaar gedeeld....geweldig! Afgesproken dat Walter en Yvon binnenkort ook onze kant opkomen en naar de expositie in Den Haag komen! Veel tips gekregen van Walter voor Annemarie en het zou superleuk zijn als Annemarie en Yvon ook contact met elkaar krijgen. Yvon was er niet, zij had die dag een opening van haar expositie.

Nadat we weg zijn gegaan bij Walter, zijn we richting Renkum gereden, waar we stipt om zes uur verschenen. Nathalie was bezig met het eten met haar twee zoons (Mats van 2,5 en Lucas van 9 maanden). Twee leuke kereltjes die lekker aan het spelen, kruipen en rennen waren later. Een glas prosecco en daarna lekker eten met elkaar. Marcel de man van Nathalie reist de hele wereld over. Hij is directeur van een zwitsers snowboardteam ofzo iets...en woont in Zwitserland. Nathalie werkt bij NOC/NSF. Ook hier was het weer ouderwets gezellig...contacten die al jaren bestaan en mij heel waardevol zijn, zijn gisteren weer aangehaald. Het voelt zo goed om mijn vrienden weer zelf te kunnen bezoeken. Om weer een keer ergens naar toe te kunnen gaan.

Vandaag, zo dadelijk gaan we met Gemma, naar Artje en Jan in Zaltbommel voor een zondagse lunch. Heerlijk en weer zo vol liefde.
Vanmorgen stond er een lange mail van Jacqueline uit Ermelo, iemand die ik nog ken uit mijn tijd bij Connexxion. Een contact wat verwaterd is doordat er geen klik was met mijn vorige partner. Ingewikkeld, maar het contact is nooit echt opgehouden, en in gedachten bleven we elkaar 'zoeken'. Jacqueline belde mij op 31 december en hoorde toen dat ik ziek was...en nu, ik weet het zeker, gaan we elkaar weer zien! Heerlijk...
Zo ook met Monique, een oud collega van de HTM. Zij vond mij via Hyves. Zoals Ria mij vond via Google...geweldig...het leven is een reis vol kadootjes...

Dag een hele fijne dag, het gaat goed. Ik moet me zelfs een beetje haasten...dikke kus,
Anita, een trotse Anita, trots omdat ze geweldige vrienden heeft, van vroeger, van nu, maar het zijn wel mijn vrienden! En omdat ze een vrouw heeft, die geweldige dingen gaat doen....oh ja, gisteren belde Joyce (een vriendin van An) haar op, toen we bij Nathalie waren. Of een kas, een tuinderskas, ook goed is voor Annemarie om te schilderen....yes! Caspar, de man van Joyce, is onze verhuurmakelaar hier in het dorp en hij heeft waarschijnlijk wel iets voor Annemarie....zou het dan toch allemaal gaan lukken???
Dus alle reden om trots te zijn toch...op al die vrienden, die ons helpen! Die ons bijstaan. Dank je wel Joyce, dank je wel Walter, dank je wel allemaal dat jullie er zijn en een hele mooie zondag!!

Oh ja pap en Els, als jullie dit lezen, dikke zoen!
Aniet