Vandaag bezocht ik Wilma, een collega van het ISS HR Service Center....Wilma zit thuis met rugklachten. Ongelooflijk...toen ik haar aan zag komen lopen, was het alsof ik mezelf terug zag, helemaal krom. Hangend over de reling van haar balkon. Moeizaam zitten, opstaan en lopen....pijn en morfine. Pijnbehandelingen die niet echt goed aanslaan...en het was een vorm van herkenning. Het deed me zeer haar zo te zien...Wilma is een van die mensen, die je om je heen wilt hebben op het werk. Die gewoon lekker doorwerkt, veel humor heeft en die maakt dat je je wat sterker voelt als team. En diezelfde Wilma die loopt een beetje krom, die kan niet op of neer en weet bij god niet hoe lang dit nog gaat duren...
Gelukkig gaat zij even met haar partner op vakantie, de zon, het water, een zwembad voor het gehuurde huis, zodat zij zich even kan onderdompelen en even niets hoeft...
En wij Wilma, wij van de afdeling, wij missen je gewoon en blijven je missen, net zo lang tot je weer terug bent. Beterschap, veel liefs,
en een fijne vakantie...
Anita
woensdag 28 mei 2008
zondag 25 mei 2008
Familie....enzo...
Was gisteren een dag met mijn vader in het middelpunt....zo was vandaag een dag waarin de ouders van Annemarie hier waren, los van elkaar, Annemarie's vader en Annemarie's moeder met haar Reynaud, haar vriend...bijzonder hoe verbonden mensen kunnen zijn en blijven, ook nadat zij elkaar hebben verlaten voor een ander....kon het maar zo doorgaan, ook op een volgende generatie...
Het zou toch mooi zijn als de vader van de meisjes hier met zijn nieuwe liefde, of zonder...it depends of er een is of niet...hier gewoon kon komen dunchen, zoals wij dit noemen op zondag, zomaar kon komen eten om een uur of drie, een roseetje erbij, de meiden aan tafel, gezelligheid alom...en daarna gaat een ieder weer zijn eigen weg. Met zijn eigen geliefde, of zonder, mooi was dus deze zondag...met An's Pa en An's Ma en Reynaud niet te vergeten...
vandaag precies een jaar geleden kregen wij te horen wat er met mij aan de hand was, en Reynaud bracht om dit te 'herdenken' mij een geweldig mooie bloem, een bloem symbolisch voor mijn wijze van leven en in het leven staan...zo open, zo vol...zo rijk wellicht...ik zal wederom een foto toevoegen, om dit moment te symboliseren...
Deze zondag is weer een moment met een gouden randje...harmonie, vriendschap, mooie woorden en mooie momenten...
En diep in mij de hoop, dat ooit onze generatie van gescheiden mensen/ouders hier een voorbeeld aan kan nemen, en dit mogelijk kan laten zijn...zomaar omdat het leven te mooi is, om het zo ingewikkeld met elkaar te maken...dus laat dit een uitnodiging zijn...voor het geval de ander dit leest...het zou zo mooi zijn...
En voor al diegenen die morgen weer naar kantoor gaan, vroeg voor de files uitrijden, of er midden in komen te staan, een mooie werkweek gewenst...het weekend was te kort, te lekker, te intens, te gezellig, maar gelukkig hebben we nog een avond en een nacht voor ons....dus genieten maar...
Liefs
Anita
zaterdag 24 mei 2008
Zakynthos en rose op Schiphol.....
Moederdag op ons terras...
Het nieuwe leven in Voorschoten....
Een nieuw werk van Annemarie...
Rosanne na 4 x 10 kilometer.
En vanmorgen zijn Pa en ik vertrokken naar Schiphol om Els en haar zus Jannie op te halen. Ton de man van Jannie was er ook...en na lang wachten, het duurde even voor de koffers er waren, besloten we nog een drankje te drinken op Schiphol, voor we uit elkaar zouden gaan...en dit duurde tot ca. kwart over drie...rose op Schiphol met een broodje bal erbij...weer terug in Holland, en ontzettend gezellig. Heerlijk...na een kop koffie hier op het terras zijn Pa en Els weer terug naar Goeree en Overflakkee...
En Floor is druk bezig met maskers maken, An is met Roos naar het hockey-veld en ik vertel nog even aan jullie over hoe mooi het toch is, om zomaar met elkaar plannen te maken voor een vakantie naar Zakynthos als Pa 80 en Els 70 wordt volgend jaar. Een family-vakantie, met Arie en Noor, met de meisjes, met Pa, Els, An en mijzelf...want 150 jaar verdeeld over twee heel verschillende levens is toch het vieren waard of niet...Ik vind sowieso dat iedereen zijn leven moet leven, moet genieten, geweldig...een prachtig weekend, ik deel nog wat foto's met jullie, zomaar plaatjes uit ons leven. Geniet ervan....maar maak er ook zelf wat van...dag,
Goedemorgen zaterdag....vrije zaterdag!
Na een heel drukke, en vooral intensieve week...met toch ongemerkt al te veel uren,ga ik eventjes jullie wat bijpraten. Waarom dan toch een intensieve week....omdat het werk erom vraagt en niet anders. Met Kirsten samen naar onze klant toe...een goed en constructief gesprek en mooi te constateren hoe goed ik me al voel, bij deze klant. Hoeveel mensen ik daar ken. Ik liep als het ware handendschuddend rond, en mensen waren oprecht geinteresseerd in me...mooi om te voelen. En vervolgens het leukste van alles is dat iedereen vindt dat ik er weer zo goed uitzie...met mijn korte kop met krulletjes...ik zal een foto maken en die erbij plaatsen!
Ondertussen schijnt de zon en zit mijn vader hier al heerlijk in de tuin...straks gaan we Els halen op Schiphol. Als ik terugkijk op deze week waren er een aantal hoogtepunten, het unituitje op de boot in Nieuwegein, de lol met Chea en Kirsten en het gesprek met onze klant! Maar ook Rosanne die de avondvierdaagse heeft gelopen. Geweldig...daarnaast gebeuren er veel dingen, die mij stof tot nadenken geven. Gewoon omdat ik merk dat ik zo anders naar alles kijk, dan voorheen. Of eigenlijk niet zoveel anders, maar ik ben me zoveel bewuster van allerlei non-verbale dingen, maar ook van hoe mensen zich gedragen en soms kijk ik er maar naar en glimlach. Niet meer en niet minder....
Nu de tuin in, later meer...het is heerlijk om zomaar buiten te kunnen zitten!
Een lieve groet, mijn papa wacht op mij...
Aniet
woensdag 21 mei 2008
Annemarie's bedrijf is een feit! Ingeschreven in de Kamer van Koophandel!
Jawel en vandaag op woensdag 21 mei 2008 is Annemarie's eigen bedrijf een feit. Zij staat ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Heeft een KvK-nummer en een BTW-nummer en dat is wel een heel mooie mijlpaal! Dus iedereen die nu nog roept dat zij niet werkt, of aan haar hobby bezig is, heeft het echt niet begrepen! Zij is eigenaar van een bedrijf en wil je daar iet over weten, kijk dan op www.annemariesmitshuysen.nl
De mevrouw bij de Kamer van Koophandel feliciteerde Annemarie met dit heuglijke feit en toen wij daarna op Marga's verjaardag kwamen, was dit voor haar dubbel feestelijk! De rose champagne staat klaar en wij brengen een toast uit op dit succes! Opdrachten, verkoop van eigen werk, exposeren, de wereld staat open voor haar....en ik ben zo ongelooflijk trots!
Annemarie is nu weer aan het werk. En ik heb een vrije dag. Ik ben wat thuis aan het werken, naar de kapper geweest. Heerlijk. Een dag niet werken zomaar tussendoor voelt als luxe zeg...genieten is dat! De deuren naar het terras zijn open, de zon schijnt, een overheerlijk glas spa. Het leven is mooi!
Gisterenavond hadden Kirsten, Chea en ik een heel erg leuk unituitje. Het thema was 'integreren' en terwijl wij vanuit Nieuwegein een mooi tochtje maakten over het water, presenteerde een ieder zich op geheel eigen wijze. De mensen die doorgestroomd zijn naar een andere afdeling binnen Arinso waren zichtbaar opgelucht dat zij verlost zijn van de stroom tickets en de SLA's...de mensen van het Delta Lloyd-team en het ISS-team hadden gezamenlijk een opdracht voor het management 'ken uw mensen' en dat was een mooie uitdagende opdracht!
Dank je wel voor dit mooie moment weer met elkaar. De sfeer was goed, de mensen hadden het naar hun zin, en het weer was heerlijk! En de omgeving van Nieuwegein is echt heel fraai....zeker de moeite waard!
Dag, een fijne dag nog!
Anita
De mevrouw bij de Kamer van Koophandel feliciteerde Annemarie met dit heuglijke feit en toen wij daarna op Marga's verjaardag kwamen, was dit voor haar dubbel feestelijk! De rose champagne staat klaar en wij brengen een toast uit op dit succes! Opdrachten, verkoop van eigen werk, exposeren, de wereld staat open voor haar....en ik ben zo ongelooflijk trots!
Annemarie is nu weer aan het werk. En ik heb een vrije dag. Ik ben wat thuis aan het werken, naar de kapper geweest. Heerlijk. Een dag niet werken zomaar tussendoor voelt als luxe zeg...genieten is dat! De deuren naar het terras zijn open, de zon schijnt, een overheerlijk glas spa. Het leven is mooi!
Gisterenavond hadden Kirsten, Chea en ik een heel erg leuk unituitje. Het thema was 'integreren' en terwijl wij vanuit Nieuwegein een mooi tochtje maakten over het water, presenteerde een ieder zich op geheel eigen wijze. De mensen die doorgestroomd zijn naar een andere afdeling binnen Arinso waren zichtbaar opgelucht dat zij verlost zijn van de stroom tickets en de SLA's...de mensen van het Delta Lloyd-team en het ISS-team hadden gezamenlijk een opdracht voor het management 'ken uw mensen' en dat was een mooie uitdagende opdracht!
Dank je wel voor dit mooie moment weer met elkaar. De sfeer was goed, de mensen hadden het naar hun zin, en het weer was heerlijk! En de omgeving van Nieuwegein is echt heel fraai....zeker de moeite waard!
Dag, een fijne dag nog!
Anita
maandag 19 mei 2008
To my father's house....
Vroeger was dit een nummer van de Les Humpries Singers of zoiets...en met mijn ouders een vriendinnetje zijn vroeger een keer in De Doelen in Rotterdam naar een optreden geweest. Ik hoorde dit nummer laatst op de radio in de auto en moest denken aan het huis van mijn vader, aan onze boerderij. En laatst toen ik daar was heb ik foto's gemaakt van onze boerderij en die wil ik jullie niet onthouden. Als ik aan de boerderij denk, dan denk ik aan ruimte...en ruimte is mijn woord. Mijn woord om aan te geven hoe belangrijk het is als je dicht bij jezelf mag blijven, prive en zakelijk. Maar ook ruimte om jezelf te ontwikkelen, ruimte om zelfstandig te kunnen handelen, ruimte om je ondernemerschap binnen je bedrijf te laten zien. Ruimte om te handelen naar eer en geweten. Zodat men achteraf met je kan evalueren, of je zorgvuldig met deze ruimte bent omgegaan. Of je je doelstellingen hebt behaald, of je datgene hebt kunnen doen op jouw eigen wijze, met natuurlijk als doel, om je business zo efficient als mogelijk te doen....
en nu ik hier over nadenk, is dat hetgene wat ik zo mis op dit moment in mijn baan. Ruimte...
boeiend, hoe ik vanuit mijn ouderlijk huis hier weer op uitkom. De cirkel van het leven.
Ik hou van ruimte, om mensen de ruimte te geven, zodat ze groeien en ik zelf kan groeien...vandaag had ik met een klant nog een heel gesprek hierover, samen met de afdeling Sales ontvingen wij een belangrijke toekomstige klant. En zij waren onder de indruk van de mensen van mijn teams, de manier waarop zij spraken over hun werk, de ruimte die zij krijgen om datgene te doen waar ze goed in zijn. Leuk gesprek...over ruimte....
Een mooie avond. Ik ga boodschappen doen en koken. An is in haar atelier, aan het werk aan haar opdrachten. Het is zo jammer dat sommige mensen dit werk van Annemarie nog niet als werk zien, maar meer als tijdverdrijf ofzo...ook hier blijkt duidelijk hoe mensen elkaars ruimte kunnen beperken, alleen al door hun eigen gedachtengoed....
Maar dat geeft niet, sommigen moeten nog veel leren. En Annemarie geniet van haar ruimte, haar werkplek, haar atelier, haar ruimte om te creeëren en dat is het allerbelangrijkste. En niet wat een ander er van vindt, of hoe een ander er naar kijkt...
Dag, mooie boerderij he...daar ben ik geboren en ook mijn vader, en die woont er al bijna 79 jaar...geweldig he..
Anita
zondag 18 mei 2008
Romeo en Juliët in Edam
Ja want een hotelkamer met de naam 'Romeo en Juliët' oftewel kamer nummer 1 was onze kamer in Edam...geweldig. Een goddelijk mooi bed, met een prachtige spiegel er tegenover, kroonluchter, prachtige gordijnen, een schitterende badkamer....ja daar sliepen wij! En net als de vorige keer kwam de regen gisteren met bakken naar beneden daar in Edam! En wij als ware toeristen begaven ons naar Marken, en met de boot naar Volendam. Kochten snuisterijen, kleine lieve dingen, voor ons mooie huis en genoten van elkaar. Van die vriendelijke meneer die steeds weer uit kwam leggen watvoor mooi glas wijn we nu weer mochten proeven bij dat heerlijke gerecht. Wij aten vissen met zo'n hollandse afkomst, als makreel en paling en ik die dit nooit kiezen zou, ik genoot van alles, de ambiance, het diner, het damhotel zelf en de omgeving. Edam is een prachtige plaats, die ons deed denken aan Schoonhoven, Goedereede, met al die prachtige gevels, prachtige pandjes en grachtjes in het stadje zelf. Een mooie omgeving, veel water en bijzondere mensen...ze toeteren direct en zijn niet heel erg vriendelijk. Alleen het personeel in het Damhotel is dat wel. Zo kregen we per ongeluk een prachtig gerecht dat bestemd was voor een tafeltje verderop, en met veel flair werd het gerecht weer opgehaald 'jullie krijgen een nog mooier gerecht' en naar de tafel die er recht op had gebracht...leuk, vriendelijk, maar volgens mij zijn wij dat zelf ook wel. Twee van die leuke vrouwen, die zielsveel van elkaar houden, die dat volgens mij ook wel uitstralen, daar reageert de wereld wel vriendelijk op. En vanmiddag via Katwoude, Ilpendam, Watergang weer terug naar huis...een mooi stukje Nederland.
En als wij samen weg zijn, dan dromen wij over onze toekomst, dan maken wij plannen, dan zien wij zoveel voor ons, en het mooiste is dan dat ik mij losmaak van de dagelijkse realiteit, van alle plannen rondom Granada, van de verkilling die ik soms voel binnen mijn werk. En dan weet ik gewoon dat het goed komt. Dan denk ik terug aan het plezier wat Chea en Kirsten en ik vrijdag hadden op kantoor. Echt scheuren van de lach...oh dat is zo goed voor je...en dan geloof ik weer, dat met deze twee collega's, ik het echt wel redden ga, dat wij het echt wel redden gaan!
Er ligt een drukke week voor me. Veel afspraken, wat ISBW-werk, een dagje vrij zomaar midden in de week, een Vrouwennetwerk en zaterdag samen met mijn vader zijn Els ophalen op Schiphol. Want Schiphol is voor een man van 78, een stad op zich. Met al die borden en parkeergarages, een ingewikkeld gebeuren. En daarom gaan we fijn samen. Gezellig is dat ook nog een keer.
Ja want Els is op vakantie naar Griekenland met haar zusje Jannie. En pa is zomaar een hele week alleen. Ongezellig hoor, hij mag overal eten, maar hij moet wel alleen slapen. En pa en ik lijken op elkaar, dat is bar ongezellig! Ik had hem zojuist nog even aan de telefoon.
Vanmiddag hebben we heerlijk geslapen op onze verrijdbare bedden op ons terras. Heerlijk was dat weer...tussendoor verrast onze poes ons af en toe met een dode muis, die hij trots komt laten zien of ergens neerlegt....bbrrrrrr en Annemarie moet dit soort dode toestanten verwijderen, ik krijg er werkelijk de rilbibbers van. Ik vind dat zo vies...ik droomde vannacht van muizen en jawel hoor, toen we thuiskwamen lag er een in de kleedkamer en vanmiddag wandelde Semmie binnen met nummer twee in zijn bek...brrrrr en diegene die zegt dat dromen bedrog zijn, die spreek ik graag. Volgens mij moet je dromen zien te realiseren en dat is mijn Hoofd Aandachts Punt voor de situatie hier thuis. Bij Arinso zijn de Hoofd Aandachts Punten een stuk ingewikkelder, daar betreft het innovatiekracht, onderscheidend vermogen en wat dies meer zij...hier thuis ligt het een stuk eenvoudiger. Wij willen naast mijn werk, een mooie business opzetten waar we enerzijds de ruimte hebben voor An om een atelier te hebben en Annemarie's werk kunnen exposeren/verkopen en deze ruimte moet multi-functioneel zijn, zodat ik er ook mijn trainingen kan verzorgen. Of een wijnproeverij kan verzorgen. En eigenlijk betekent dat dat we de ruimte die aan ons huis vast zit, de garage hier achter moeten zien te kopen. Tja en het volgende probleem is dus....hoe krijg ik een krediet bij een bank, met mijn achtergrond....ingewikkeld. Een nieuw Hoofd Aandachts Punt dus...maar het komt goed. Zegt de optimist, geloof me...ik ga jullie op de hoogte houden.
Dikke kus
Aniet
en een mooie week gewenst, na dit bijzondere weekend!
ook namens Juliët....
En als wij samen weg zijn, dan dromen wij over onze toekomst, dan maken wij plannen, dan zien wij zoveel voor ons, en het mooiste is dan dat ik mij losmaak van de dagelijkse realiteit, van alle plannen rondom Granada, van de verkilling die ik soms voel binnen mijn werk. En dan weet ik gewoon dat het goed komt. Dan denk ik terug aan het plezier wat Chea en Kirsten en ik vrijdag hadden op kantoor. Echt scheuren van de lach...oh dat is zo goed voor je...en dan geloof ik weer, dat met deze twee collega's, ik het echt wel redden ga, dat wij het echt wel redden gaan!
Er ligt een drukke week voor me. Veel afspraken, wat ISBW-werk, een dagje vrij zomaar midden in de week, een Vrouwennetwerk en zaterdag samen met mijn vader zijn Els ophalen op Schiphol. Want Schiphol is voor een man van 78, een stad op zich. Met al die borden en parkeergarages, een ingewikkeld gebeuren. En daarom gaan we fijn samen. Gezellig is dat ook nog een keer.
Ja want Els is op vakantie naar Griekenland met haar zusje Jannie. En pa is zomaar een hele week alleen. Ongezellig hoor, hij mag overal eten, maar hij moet wel alleen slapen. En pa en ik lijken op elkaar, dat is bar ongezellig! Ik had hem zojuist nog even aan de telefoon.
Vanmiddag hebben we heerlijk geslapen op onze verrijdbare bedden op ons terras. Heerlijk was dat weer...tussendoor verrast onze poes ons af en toe met een dode muis, die hij trots komt laten zien of ergens neerlegt....bbrrrrrr en Annemarie moet dit soort dode toestanten verwijderen, ik krijg er werkelijk de rilbibbers van. Ik vind dat zo vies...ik droomde vannacht van muizen en jawel hoor, toen we thuiskwamen lag er een in de kleedkamer en vanmiddag wandelde Semmie binnen met nummer twee in zijn bek...brrrrr en diegene die zegt dat dromen bedrog zijn, die spreek ik graag. Volgens mij moet je dromen zien te realiseren en dat is mijn Hoofd Aandachts Punt voor de situatie hier thuis. Bij Arinso zijn de Hoofd Aandachts Punten een stuk ingewikkelder, daar betreft het innovatiekracht, onderscheidend vermogen en wat dies meer zij...hier thuis ligt het een stuk eenvoudiger. Wij willen naast mijn werk, een mooie business opzetten waar we enerzijds de ruimte hebben voor An om een atelier te hebben en Annemarie's werk kunnen exposeren/verkopen en deze ruimte moet multi-functioneel zijn, zodat ik er ook mijn trainingen kan verzorgen. Of een wijnproeverij kan verzorgen. En eigenlijk betekent dat dat we de ruimte die aan ons huis vast zit, de garage hier achter moeten zien te kopen. Tja en het volgende probleem is dus....hoe krijg ik een krediet bij een bank, met mijn achtergrond....ingewikkeld. Een nieuw Hoofd Aandachts Punt dus...maar het komt goed. Zegt de optimist, geloof me...ik ga jullie op de hoogte houden.
Dikke kus
Aniet
en een mooie week gewenst, na dit bijzondere weekend!
ook namens Juliët....
vrijdag 16 mei 2008
Een vrolijke vrijdag....
Vandaag was een dag dat ik met een aantal collega's moest 'HAP'pen, een projectgroep waarin wij ons buigen over en aantal Hoofd Aandachts Punten voor ons bedrijf. Eind mei moeten wij een business case presenteren. Het leuke van deze groep mensen, afkomstig uit diverse disciplines binnen NorthgateArinso is de diversiteit, de creativiteit die hierbij vrij komt. Het is een leuke manier van samen werken en uiteindelijk komen we volgens mij met een bijzonder resultaat!!
Vanmiddag was een middag vol mails, korte gesprekjes en vooral veel plezier. We hebben gelachen, echt weer eens ouderwets gelachen, Kirsten, Chea en ik. Het was heerlijk weer! En toen vroeg naar huis, want vanmiddag is de 'wissel' de kinderen gaan weer naar papa toe. En daarna vertrekken wij samen voor een heerlijk weekendje weg, eventjes er tussenuit, eventjes...gewoon zomaar niks. Lezen, slapen, genieten van een andere omgeving...we gaan naar het damhotel in Edam. Kijk maar naar www.damhotel.nl een mooi, bijzonder hotel.
En voor jullie een mooi weekend,
liefs
Anita
Vanmiddag was een middag vol mails, korte gesprekjes en vooral veel plezier. We hebben gelachen, echt weer eens ouderwets gelachen, Kirsten, Chea en ik. Het was heerlijk weer! En toen vroeg naar huis, want vanmiddag is de 'wissel' de kinderen gaan weer naar papa toe. En daarna vertrekken wij samen voor een heerlijk weekendje weg, eventjes er tussenuit, eventjes...gewoon zomaar niks. Lezen, slapen, genieten van een andere omgeving...we gaan naar het damhotel in Edam. Kijk maar naar www.damhotel.nl een mooi, bijzonder hotel.
En voor jullie een mooi weekend,
liefs
Anita
dinsdag 13 mei 2008
Lieve lieve allemaal...ik ben zo blij....
En in december zag ik alles wel al zonnig in....
En nu, op 13 mei 2008, is er reden om samen het glas te heffen, op een nieuw leven, een gezond lijf, kankervrij te mogen zijn...ongelooflijk. Dank voor alle lieve smsjes, mailtjes en berichtjes, ik hou echt zielsveel van jullie. Mijn vriendinnetje Jannie smste net, dat zij thuis al lekker champagne heeft gedronken en niet meer kan komen....maar ik geniet op afstand en proost met jullie op het leven!!! Veel liefs...
Aniet en een gelukkige Annemarie
REMISSIE BEREIKT!!!!!
Jawel het is echt waar...na wat heen en weer bellen, kreeg ik vanmiddag rond kwart voor vier het verlossende telefoontje....van professor Willemze! Ik ben schoon, daar waar de tumor, die kanjer weet je nog, gezeten heeft is nu niets meer te zien. Ik heb dus, zoals hij zo mooi zei, een remissie bereikt!!! Ik ben schoon, kankervrij en dat wilde ik jullie allemaal eventjes zeggen. Hier op kantoor regent het lieve mailtjes van iedereen....
oh ik ga snel naar Annemarie om dit met haar te vieren, we zouden geen champagne of wijn meer drinken door de week...maar vanavond mag het wel he...
zomaar vrij van alles....dus laat het leven maar komen, ik kan het aan....
REMISSIE BEREIKT is net zoiets als BESTEMMING BEREIKT!!! Ongelooflijk...dank jullie wel allemaal voor alles, ik ben zo blij.....
Een dolgelukkige Aniet
oh ik ga snel naar Annemarie om dit met haar te vieren, we zouden geen champagne of wijn meer drinken door de week...maar vanavond mag het wel he...
zomaar vrij van alles....dus laat het leven maar komen, ik kan het aan....
REMISSIE BEREIKT is net zoiets als BESTEMMING BEREIKT!!! Ongelooflijk...dank jullie wel allemaal voor alles, ik ben zo blij.....
Een dolgelukkige Aniet
zondag 11 mei 2008
Foto's moederdag en ons terras....
Annemarie en Florinne, moederdag...
Dit kan Annemarie dus ook ..... je lievelingshuisdier levensecht op het doek zetten..
Soms drink je met mooie mensen, hele mooie wijnen....ik heb de fles bewaard...
Een ongelooflijk mooi nieuw werk, wat je echt moet zien...zo bijzonder...
Zo leuk, moederdagkadootjes krijgen van je kinderen....
Annemarie en Rosanne....
Zomaar aan de laptop op het terras...en de druif doet het goed he...
Fluitende vogeltjes...
Lieve mensen, terwijl je leven zich langzaam aan naar buiten verplaatst, buiten ontbijten, buiten aan je weblog werken, buiten in de zon zitten, voel ik weer hoe heerlijk dit weer is. Straks komt Emmy, de mama van Annemarie en vanmorgen hebben wij als 'vrouwengezin' heerlijk buiten ontbeten op moederdag! Annemarie kreeg thee op bed met lieve zelfbedachte kadootjes, ik kreeg van Rosanne een Chunky White voor haar 'ex-mama' een vrije vertaling voor stiefmoeder, dat vindt ze zo'n gek woord. En laat duidelijk zijn, ik ben geen moeder. Ik geloof dat ik hierdoor heel veel mis, veel liefde, maar soms ook wel veel pijn en verdriet. Zeker als ik nu zie hoe die rol is voor Annemarie, sinds zij gescheiden is. Kinderen zien toch dat jij de 'boosdoener' bent die hun papa verdrietig heeft gemaakt en nog maakt wellicht...ingewikkeld...maar als ik dan ook zie hoe ze lief zijn, en lieve dingen zeggen, kroelen en kusjes geven aan Annemarie, dan denk ik inderdaad dat het niet hebben van kinderen, toch iets is was ik mis. Ooit heb ik rondgelopen met dit idee, ik wist al dat mijn kind als het een jongetje zou zijn, Basje van Loon zou gaan heten. En als ik nu van die kleine stoere mannetjes zie, dan denk ik daar nog wel eens aan...ik vond alleen die vaderrol ingewikkeld destijds en heb het toen maar gelaten! Maar gelukkig ben ik dan nu een 'ex-mama' en krijg ik af en toe een klein stukje waardering voor deze rol. Soms wat meer, en soms wat minder. En dat hangt er gewoon van af hoe hun leventje er in zijn totaliteit uit ziet, is dat vrolijk op alle fronten, dan is die waardering er meer, is dat wat minder vrolijk over de hele linie..dan dragen kinderen dit mee. Ook hier. Ingewikkeld om te zien hoe kinderen een scheiding 'dragen'. Terwijl ze eigenlijk gewoon kind moeten zijn.
Ondertussen fluiten de vogeltjes, flitst Rosanne af en toe op haar skatebord om de pergola heen, zit Floor op het ligbed in de tuin te msn'en en genieten wij van zomaar een heerlijke zondag in de zon...rust, relaxed en met elkaar.
Ergens op de achtergrond heerlijke muziek, een kopje nespresso en meer dan ooit besef ik hoe enorm het leven de moeite waard is om geleefd te worden.
Allemaal een heel fijn pinksterweekend, en veel lieve momenten...
Anita
Ondertussen fluiten de vogeltjes, flitst Rosanne af en toe op haar skatebord om de pergola heen, zit Floor op het ligbed in de tuin te msn'en en genieten wij van zomaar een heerlijke zondag in de zon...rust, relaxed en met elkaar.
Ergens op de achtergrond heerlijke muziek, een kopje nespresso en meer dan ooit besef ik hoe enorm het leven de moeite waard is om geleefd te worden.
Allemaal een heel fijn pinksterweekend, en veel lieve momenten...
Anita
zaterdag 10 mei 2008
Zomerse zonnestralen, creatief denken en genieten...
En ondertussen mogen we terugkijken op een geweldige week, met prachtig zomers weer, de nodige perikelen op het werk, veel gedachten in mijn hoofd en een dag bezig zijn in een wat vervallen ambiance ergens tussen Amersfoort en Soest om na te denken over innovatie. Mijn bedrijf heeft een nieuwe naam NorthgateArinso en niet alleen de naam is nieuw, ik merk dat er na een jaar weg zijn, veel nieuw is...
De zon maakte dat wij avonden lang buiten konden zitten, dat zelfs een training van het ISBW op een terras kon plaatsvinden, dat rose weer de lekkerste wijn is, en dat de meeste mensen om ons heen genieten van dit leven!
Ik ging deze week een keer langs bij Annemarie in haar atelier en het lijkt alsof ook zij helemaal open gaat, haar werk wordt mooier en mooier...geweldig..indrukwekkend bijna. Ik zal haar toestemming vragen om een nieuw werk te plaatsen op mijn weblog.
Voor al die mensen die haar expositie niet hebben kunnen zien, wij organiseren een nieuwe wijnproeverij op vrijdag 6 juni vanaf 19.00 uur bij Schutter. Dus indien je wilt komen, laat het ons even weten...er hangen weer wat andere tekeningen van Annemarie, de wijn blijft smaken, dus voel je vooral niet geremd en laat het ons weten, dan nodigen we je per mail uit...
Deze week was ook een week van mooie ontmoetingen, liefdevolle attenties en goede gesprekken! Vanmorgen sprak ik bij het hockey-veld iemand die gesolliciteerd heeft in het Hospice in Wassenaar. En deze mevrouw gaf aan dat zij het heel bijzonder zou vinden als zij deze baan zou mogen krijgen. Ik voel zo goed wat zij hiermee wil zeggen. Het is zo bijzonder om mensen die gaan sterven, te mogen begeleiden en hen en hun familie te mogen bijstaan. Emotioneel zwaar, maar zo intens...
Terwijl ik dit schrijf, voel ik eigenlijk dat dit soort dingen mij meer aanspreken dan de harde zakelijke wereld waarin ik meestal verkeer. Maar eigenlijk moet ik dit nuanceren, want mijn werk is veel werken met mensen, met motiveren van mensen, met begeleiden van mensen en dat stuk, dat is juist waarom ik mijn werk leuk vind nu! En natuurlijk is het logisch binnen de zakelijke dienstverlening, dat we geld moeten verdienen met elkaar, en dat dit uiteindelijk is waar het om gaat...maar als je stervende bent, dan doet dit er niet meer toe. Dan wil je misschien nog een laatste woord zeggen tegen je geliefde, dan wil je nog een keer in iemands ogen kijken, voordat je ze sluit en daar dagdagelijks je werk van te mogen maken, is een soort van kadootje, lijkt me...
En nu is het bijna moederdag, leuk is dat, kinderen die kadootjes voor Annemarie kopen. Annemarie's mama die morgen bij ons is, en in stilte denk ik dan weer eventjes terug aan mijn eigen moeder. En in gedachten koop ik mooie blauwe druifjes voor haar, of zomaar een boeket hele vrolijke rozen en hou ik haar in gedachten eventjes heel dicht tegen me aan. En bedank ik haar voor dit leven, wat zij mij gegeven heeft. En zomaar heel stilletjes hoop ik dat zij weet, voelt of ervaart, hoe het leven het nu weer goed met me voor heeft. Hoe dit leven mij gegeven is, ook gegeven blijft, en hoe gelukkig ik ben met Annemarie. Ik luister naar de nieuwe cd van Neil Diamond 'Home before dark' en zijn muziek brengt me altijd terug naar vroeger, naar de tijd dat ik nog bij mijn ouders thuis woonde. Lieve moeders allemaal koester die mooie momenten met jullie kinderen, koester die mooie gekke tekeningen en geniet van de zon, het mooie weer.
Van deze mooie pinksterdagen...met veel liefs,
Anita
De zon maakte dat wij avonden lang buiten konden zitten, dat zelfs een training van het ISBW op een terras kon plaatsvinden, dat rose weer de lekkerste wijn is, en dat de meeste mensen om ons heen genieten van dit leven!
Ik ging deze week een keer langs bij Annemarie in haar atelier en het lijkt alsof ook zij helemaal open gaat, haar werk wordt mooier en mooier...geweldig..indrukwekkend bijna. Ik zal haar toestemming vragen om een nieuw werk te plaatsen op mijn weblog.
Voor al die mensen die haar expositie niet hebben kunnen zien, wij organiseren een nieuwe wijnproeverij op vrijdag 6 juni vanaf 19.00 uur bij Schutter. Dus indien je wilt komen, laat het ons even weten...er hangen weer wat andere tekeningen van Annemarie, de wijn blijft smaken, dus voel je vooral niet geremd en laat het ons weten, dan nodigen we je per mail uit...
Deze week was ook een week van mooie ontmoetingen, liefdevolle attenties en goede gesprekken! Vanmorgen sprak ik bij het hockey-veld iemand die gesolliciteerd heeft in het Hospice in Wassenaar. En deze mevrouw gaf aan dat zij het heel bijzonder zou vinden als zij deze baan zou mogen krijgen. Ik voel zo goed wat zij hiermee wil zeggen. Het is zo bijzonder om mensen die gaan sterven, te mogen begeleiden en hen en hun familie te mogen bijstaan. Emotioneel zwaar, maar zo intens...
Terwijl ik dit schrijf, voel ik eigenlijk dat dit soort dingen mij meer aanspreken dan de harde zakelijke wereld waarin ik meestal verkeer. Maar eigenlijk moet ik dit nuanceren, want mijn werk is veel werken met mensen, met motiveren van mensen, met begeleiden van mensen en dat stuk, dat is juist waarom ik mijn werk leuk vind nu! En natuurlijk is het logisch binnen de zakelijke dienstverlening, dat we geld moeten verdienen met elkaar, en dat dit uiteindelijk is waar het om gaat...maar als je stervende bent, dan doet dit er niet meer toe. Dan wil je misschien nog een laatste woord zeggen tegen je geliefde, dan wil je nog een keer in iemands ogen kijken, voordat je ze sluit en daar dagdagelijks je werk van te mogen maken, is een soort van kadootje, lijkt me...
En nu is het bijna moederdag, leuk is dat, kinderen die kadootjes voor Annemarie kopen. Annemarie's mama die morgen bij ons is, en in stilte denk ik dan weer eventjes terug aan mijn eigen moeder. En in gedachten koop ik mooie blauwe druifjes voor haar, of zomaar een boeket hele vrolijke rozen en hou ik haar in gedachten eventjes heel dicht tegen me aan. En bedank ik haar voor dit leven, wat zij mij gegeven heeft. En zomaar heel stilletjes hoop ik dat zij weet, voelt of ervaart, hoe het leven het nu weer goed met me voor heeft. Hoe dit leven mij gegeven is, ook gegeven blijft, en hoe gelukkig ik ben met Annemarie. Ik luister naar de nieuwe cd van Neil Diamond 'Home before dark' en zijn muziek brengt me altijd terug naar vroeger, naar de tijd dat ik nog bij mijn ouders thuis woonde. Lieve moeders allemaal koester die mooie momenten met jullie kinderen, koester die mooie gekke tekeningen en geniet van de zon, het mooie weer.
Van deze mooie pinksterdagen...met veel liefs,
Anita
dinsdag 6 mei 2008
De PET-scan in het Bronovo Ziekenhuis te Den Haag
En vandaag was weer een dagje zomaar thuis, omdat ik een PET-scan kreeg, op een onmogelijk tijdstip. Vanmorgen ben ik even met Ada naar haar huis gegaan, voor een gesprek met de aannemer. Ada's huis wordt van top tot teen verbouwd en mooi gemaakt, maar ondertussen is de relatie tussen Ada en haar aannemer ernstig verslechterd. En het ging vandaag over de laatste afwerkingen. En omdat deze meneer de hoorn erop gooit, Ada in huilen uitbarst, hadden we afgesproken dat ik mee zou gaan om het gesprek in goede banen te sturen. En uiteindelijk was het goed dat ik er bij was, zodat er afspraken gemaakt zijn en Ada vanaf vrijdag weer in haar eigen huis kan slapen, na maanden rondzwerven. Een ingewikkeld proces, waarbij vriendschap en zakelijkheid niet te verenigen blijken. Moeilijk. En nadat ik Ada bij het Vredespaleis uit de auto heb gezet, ben ik naar het Bronovo Ziekenhuis gereden. En zo stom...ik had geen enkel papier bij me. Alleen het kaartje van mijn zorgverzekeraar. Maar ik mocht toch de behandelkamer in, nadat ik eerst een liter water gedronken had. En toen was het weer zover, prikken...in mijn linkerhand, het mislukte, in mijn linkerarm en weer ging het mis en uiteindelijk de derde keer lukte het in mijn rechterhand. Ik kreeg radio-actieve stof, een soort glucose, FDG genaamd, ingespoten en moest toen een uur heel erg stil blijven liggen in een donkere kamer. Ik viel prompt in slaap. Lekker...weet je wat een PET-scan is. Een Positron Emissie Tomografie is een onderzoeksmethode om foto's te maken van het functioneren van de te onderzoeken organen en weefsels. Door de radio-actieve stof in je lichaam, wat via een infuus inloopt, worden alle organen en weefsels via de scan zichtbaar. En iedere afwijking is zichtbaar. Het is het meest ultieme op het gebied van scanning.
Nadat ik een uurtje heerlijk had liggen slapen, kwam een broeder me halen, en moesten we met de lift naar beneden. Hij liep ongeveer anderhalve meter voor me uit, omdat ik radio-actief was...gek hoor. En toen gingen we via de achteruitgang naar buiten, en daar stond een mobiel PET-scan in een hele grote vrachtwagen en daar moest ik mijn geboortedatum zeggen en moest ik via een trapje op een bed klimmen. Mijn armen werden boven mijn hoofd met een band vastgebonden. Ook om mijn hoofd en benen kreeg ik een band en toen ging ik voor ca. 30 minuten een tunnel in. Het lijkt op een MRI, heel benauwd, heel krap, maar het maakt minder herrie. Op een gegeven moment moet je 20 seconden niet ademen, dan maken ze foto's van je longen, dit vertellen ze je dan. Grappig was dat die meneer zei dat als er iets was, ik heel hard moest roepen, dan zouden ze me wel horen...volgens mij is dit voor iemand die claustrofobie heeft, wel heel heftig denk ik.
Dinsdag de 13e mag ik naar het LUMC bellen voor de uitslag, wel weer even zo'n spannend moment.
Welnu en daarna ben ik even naar Schutter gegaan. Leuk, even kijken naar de kunst van Annemarie. Zo af en toe druppelt er nog iemand binnen zegt hij, die de opening gemist heeft en komt kijken naar de kunst van Annemarie. En na Schutter ben ik bij Annemarie langs gereden in haar appartement, ongelooflijk daar staat me toch weer een prachtig werk...ik zou gewoonweg willen dat mijn huis groter is, dan kunnen al die doeken hier hangen.
Gisterenavond is het laatste werk van Annemarie wat ze verkocht heeft opgehaald. Een van haar borsten....mooi hoor. Het komt terecht bij een mooi stel mensen, die veel van elkaar houden en dan is het goed voor Annemarie....dit doek is een doek wat zij gemaakt heeft, toen wij elkaar net kenden. Dus het werk is verbonden met een intensiteit, die veel voor An betekent. Het heeft nog lange tijd in het huis waar zij vroeger woonde met haar ex gehangen, voordat het hierheen kwam. Ook dat was intensief en nu is dit werk verkocht...volgens mij is dat wel moeilijk, als je heel mooie dingen maakt, en die worden dan verkocht. Dat is nog eens loslaten, maar als je weet waar je werk komt te hangen, dan is het goed. En zeker als je ziet dat twee van haar werken bij vrienden van ons komen te hangen, vrienden met een mooi liefdesverhaal, dan is het goed!
Nu wat oefenen met de presentatie voor morgenavond, de Kamer van Koophandel en lekker vroeg naar bed. Ik ben moe van alles, van deze dag. Van de PET-scan.
Een dikke zoen.
Anita
Nadat ik een uurtje heerlijk had liggen slapen, kwam een broeder me halen, en moesten we met de lift naar beneden. Hij liep ongeveer anderhalve meter voor me uit, omdat ik radio-actief was...gek hoor. En toen gingen we via de achteruitgang naar buiten, en daar stond een mobiel PET-scan in een hele grote vrachtwagen en daar moest ik mijn geboortedatum zeggen en moest ik via een trapje op een bed klimmen. Mijn armen werden boven mijn hoofd met een band vastgebonden. Ook om mijn hoofd en benen kreeg ik een band en toen ging ik voor ca. 30 minuten een tunnel in. Het lijkt op een MRI, heel benauwd, heel krap, maar het maakt minder herrie. Op een gegeven moment moet je 20 seconden niet ademen, dan maken ze foto's van je longen, dit vertellen ze je dan. Grappig was dat die meneer zei dat als er iets was, ik heel hard moest roepen, dan zouden ze me wel horen...volgens mij is dit voor iemand die claustrofobie heeft, wel heel heftig denk ik.
Dinsdag de 13e mag ik naar het LUMC bellen voor de uitslag, wel weer even zo'n spannend moment.
Welnu en daarna ben ik even naar Schutter gegaan. Leuk, even kijken naar de kunst van Annemarie. Zo af en toe druppelt er nog iemand binnen zegt hij, die de opening gemist heeft en komt kijken naar de kunst van Annemarie. En na Schutter ben ik bij Annemarie langs gereden in haar appartement, ongelooflijk daar staat me toch weer een prachtig werk...ik zou gewoonweg willen dat mijn huis groter is, dan kunnen al die doeken hier hangen.
Gisterenavond is het laatste werk van Annemarie wat ze verkocht heeft opgehaald. Een van haar borsten....mooi hoor. Het komt terecht bij een mooi stel mensen, die veel van elkaar houden en dan is het goed voor Annemarie....dit doek is een doek wat zij gemaakt heeft, toen wij elkaar net kenden. Dus het werk is verbonden met een intensiteit, die veel voor An betekent. Het heeft nog lange tijd in het huis waar zij vroeger woonde met haar ex gehangen, voordat het hierheen kwam. Ook dat was intensief en nu is dit werk verkocht...volgens mij is dat wel moeilijk, als je heel mooie dingen maakt, en die worden dan verkocht. Dat is nog eens loslaten, maar als je weet waar je werk komt te hangen, dan is het goed. En zeker als je ziet dat twee van haar werken bij vrienden van ons komen te hangen, vrienden met een mooi liefdesverhaal, dan is het goed!
Nu wat oefenen met de presentatie voor morgenavond, de Kamer van Koophandel en lekker vroeg naar bed. Ik ben moe van alles, van deze dag. Van de PET-scan.
Een dikke zoen.
Anita
maandag 5 mei 2008
Een goddelijk weekend!
Hoezo krullen.....
De boerderij, de gevel...
Annemarie en Anita
de boerderij gezien vanaf de weg
de boerderij op afstand
Zondag na een rustig en lekker ontbijt, naar Goedereede, een terras in de zon en een mooie autotocht over de kop van het eiland, prachtig...mooie huisjes, mooie vergezichten. Met een tussenstop bij tante Anita en oom De, eindigden we in de zon in de tuin van de boerderij. Heerlijk soezen in de zon. En als klap op de vuurpijl een diner in de Brasserie aan het Vingerling te Middelharnis...heerlijk en eenmaal thuis, moe maar voldaan naar bed.
En op die boerderij waar ik geboren ben, maar waar ook mijn vader geboren is, daar hebben we mooie foto's gemaakt. Van elkaar, van het huis en de omgeving. Hier wat impressies van het land waar ik vandaan kom....Goeree Overflakkee. Het is altijd heerlijk om daar weer terug te komen, zomaar voor een uurtje of zomaar wat langer...
En vandaag weer gewerkt. Alsof er niks gebeurd is. Met de nodige discussies en met de nodige zaken die er spelen. Een mooie dag.
Anita
donderdag 1 mei 2008
Presentatie voor de Kamer van Koophandel....
Annemarie gaat volgende week woensdag haar bedrijf presenteren voor de Kamer van Koophandel. En vanmiddag hebben wij samen een mooie powerpoint presentatie gemaakt, aan de hand van de marketing mix, de vijf P's Product, Plaats, Prijs, Promotie en Personeel. Een leuk verhaal met mooie foto's van haar werken en ik mag mee als publiek. Leuk he...
Vanmiddag zijn we met Rosanne naar de film geweest, Morrison, een leuke lieve familiefilm. Vooraf gaand aan deze film hebben we even een glas wijn bij La Galleria gedronken en een pizza gegeten, met Rosanne erbij. Het was leuk en gezellig, en nu is Rosanne als het ware circusje aan het spelen met haar poes Semmie. Ze klimt op trappen en in de boom en Semmie volgt haar overal...ze speelt James Bond...
En het is bijzonder om zomaar op een donderdag lekker thuis te zijn, vanavond komt Mirjam Klaas even langs....ze heeft een heel bijzonder boek voor mij gekocht. Heerlijk vind ik dat als mensen boeken voor me kopen. We drinken een glas wijn met elkaar en praten weer eens eventjes bij...
En morgen ga ik weer naar Arinso. Er zal weinig tot geen file zijn, heerlijk rustig op de weg...
en dan is het alweer weekend.
En wij wensen jullie een mooie avond...
Anita en Annemarie
Vanmiddag zijn we met Rosanne naar de film geweest, Morrison, een leuke lieve familiefilm. Vooraf gaand aan deze film hebben we even een glas wijn bij La Galleria gedronken en een pizza gegeten, met Rosanne erbij. Het was leuk en gezellig, en nu is Rosanne als het ware circusje aan het spelen met haar poes Semmie. Ze klimt op trappen en in de boom en Semmie volgt haar overal...ze speelt James Bond...
En het is bijzonder om zomaar op een donderdag lekker thuis te zijn, vanavond komt Mirjam Klaas even langs....ze heeft een heel bijzonder boek voor mij gekocht. Heerlijk vind ik dat als mensen boeken voor me kopen. We drinken een glas wijn met elkaar en praten weer eens eventjes bij...
En morgen ga ik weer naar Arinso. Er zal weinig tot geen file zijn, heerlijk rustig op de weg...
en dan is het alweer weekend.
En wij wensen jullie een mooie avond...
Anita en Annemarie
Abonneren op:
Posts (Atom)