Ik kreeg zo'n lief en mooi gedichtje :
Jij mag zijn zoals je bent
om te worden wie je bent,
maar nog niet kunt zijn;
en je mag het worden op
jouw manier
en in jouw tijd.
Lief he...kreeg ik van Frieda. En Frieda is een vrouw daar heb ik zomaar een heel mooi contact mee. Vanaf het eerste moment. Soms krijg je van die kadootjes in je leven, die maken dat je glimlacht in stilte...
Want op de een of andere manier lijkt het wel alsof ik steeds weer een kadootje krijg, en soms ben ik er gewoon een beetje stil van.
Vandaag sprak ik tijdens een sessie bij Defensie een meneer. En toen ik hem vertelde over mijn leven nu, mijn leven vorig jaar, toen zei hij 'wat een indrukwekkend verhaal Anita...mooi' en hij kneep me liefdevol in mijn arm. Lief he...
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten