En iedere keer weer is thuiskomen zo lekker. Dan kom ik hier aanrijden en zie ons huis op de hoek staan. Dan geniet ik van het grint, het mooie lieve plekje, waar we zo gelukkig mogen zijn met elkaar. Dan geniet ik van alle kansen die we samen hebben en krijgen, om met elkaar ons leven weer verder te leven. En volgens mij heet dat gelukkig zijn...zomaar simpelweg gelukkig zijn....
Welterusten
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten