En soms gebeurt het, dat je weer 'oud gedrag' gaat vertonen. En dat je weer terugvalt en vooral gaat doen, wat een ander doet. Omdat het 'zo hoort' of althans in mijn beleving. En op zo'n moment dan komt er een confrontatie en dat was voor mij ook zo, gisteren...het sudderde al langer. Een stevig gesprek, waarbij ik zoveel minder emotioneel ben, met een van mijn opdrachtgevers. Waarbij ik merk, dat ik gewoon alles op het spel zet, want de prijs voor mijn onafhankelijkheid is hoog merk ik. Ik wil hiervoor een hoge prijs betalen. Maar doordat wij de dialoog voeren met elkaar, doordat wij in gesprek zijn en blijven, komen we goed uit zo'n gesprek en realiseer ik me weer, dat ik nooit meer een 'kopie' wil worden van een ander, nooit meer 'wenselijk gedrag' ga vertonen om de ander te pleasen. Want ik hou het niet vol. Het enige wat ik uiteindelijk dan bemerk is dat dit soort gesprekken met nog meer energie kosten, dan andere gesprekken, maar dat is op te lossen...dus vanavond vroeg naar bed!
Het mooie vind ik, dat ik moe maar voldaan thuiskom. Want zorgen voor mijzelf, dichtbij mijzelf blijven is ingewikkeld...ik wil namelijk nooit meer tegenover iemand zitten en boos, huilend mijn map dicht slaan en roepen 'ik ben klaar met jou'. Want dan ben ik over mijn grenzen heen gegaan, net zoals bij mijn laatste baantje in loondienst, en dat is zo jammer, jammer van de verkeerde energie...
Op dit moment zit ik in een flow, een flow van mooie contacten, van mensen die me bij blijven, mensen met wie ik iets wil doen, te veel dat realiseer ik me ook...leuke opdrachtjes, leuke vragen, netwerken in optima forma...geweldig! Ik heb twee groepen dames lesgegeven en een 100% score gehaald. Allemaal geslaagd. En dan voel ik me blij (voor de dames) en trots tegelijk. Dan realiseer ik me, dat het goed is wat ik aan het doen ben. Dat ik het belangrijk blijf vinden, dat er wederzijds voldoening is...
Gisterenavond hebben we afscheid genomen van Kim en Marleen, afscheid in die zin, dat hun stageperiode erop zit..en op zo'n moment denk ik 'wat staan er toch mooie jonge mensen klaar om de maatschappij in te stappen, en als ik werkgever was, dan zou ik het wel weten....geweldig, werkelijk waar!'.
Dag, geniet van je dag, het is koud, maar mooi...
Ik ga weer
Anita
1 opmerking:
Het jezelf verliezen is iets wat iedereen overkomt. En guess what: telkens weer. De kunst is niet om dat te voorkomen, maar om te zorgen dat je jezelf steeds weer terugvindt. En daar ben jij aardig goed in volgens mij. Zoals Confusius zei: Het gaat er niet om hoe vaak je gevallen bent, maar om het telkens weer op staan.....
Een reactie posten