En terwijl ik dit schrijf, is het alweer maandagmiddag. Gisteren was het vaderdag, en met een aantal vaders, in alle vormen en maten hadden wij een buffet bij ons thuis. En dankzij de zon, konden wij buiten eten. Annemarie's vader, mijn vader, Reynaud onze tweede vader, of hoe noem je zoiets (Rosanne zou zeggen 'ex-vader' zo vertelde zij een keer toen iemand mij vroeg, hoe de relatie tussen Rosanne en mij nu zat, 'Anita is mijn ex-mama'. En de vrager was hierdoor volkomen in verwarring. Later zei Rosanne 'stief-mama' klinkt zo streng), Arie mijn broer die ook vader is, en gelukkig mochten wij, Emmy, Els, Annemarie, Noor, Florine, Rosanne en ik er ook bij zijn...Mooi om vaderdag met alle soorten vaders om je heen te vieren. Jammer dat Ruud er niet bij was, met Anke, met Sophie, want hij hoort in ons rijtje ook bij deze vaders thuis. Maar ja, dat is ingewikkeld, want meestal zijn er twee vaders, dus waren zij naar de vader van Anke toe. Nodigen we die vader volgend jaar ook uit, is de hele bubs weer compleet. Nog leuker!
Vanmorgen nadat ik Florine en Nila naar school heb gebracht met hun werkstuk, ben ik naar kantoor gereden. En had ik een mooi coachgesprek. Coachgesprekken zijn mooi, juist door de verbinding! En terwijl ik dit schrijf wil ik weer iets met jullie delen, juist vanuit verbinding!
'Bewondering voor andermans werk is een uiting van gedeeld geluk' en deze spreuk, die ooit is bedacht door Geert van Diepen zegt zoveel als :
Wie een ander bewondering, dus tijd gunt, ontstijgt eigen beperkingen en geeft blijk van een open blik, en gevoel voor het moment. Bewondering is een gevolg van ruimte geven, van overgave, van kwestbaar zijn en openstellen. Troebele blikken veroorzaakt door gewoonte, tijdsdruk, jaloezie en miskenning verdwijnen als sneeuw voor de zon met bewondering als inspiratiebron.
En terwijl ik dit aan jullie meegeef, denk ik dat hier een voorbeeld staat van Servant Leadership. Zomaar....
Fijne maandag....
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten