En zomaar op deze stille mooie zaterdagochtend zit ik hier te huilen aan de computer, terwijl ik speciaal voor mijn moeder haar liedje draai 'mother how are you today' omdat ik haar zo mis. Het is zo gek om je moeder te missen, die er al die jaren al niet meer is. Fysiek dan hier dichtbij....terwijl ik weet, dat ze bij me is, ach, ik hou zoveel van die vrouw...ik zie haar voor me, vechtend voor haar leven met ons, bij ons, vol liefde voor een ieder om haar heen, maar toch ook zo alleen, zo in zichzelf, zo afgesloten vaak. En als we dan samen waren, zij in haar bed, ik er naast, dat waren van die prachtige momenten. Zo vol liefde, vol rust, vol van ons samen zijn...en ik wil zo graag dat zij weet, dat het goed is. Alles, dat ik voor mijn vader zorg, dat Pa weer gelukkig is, dat Arie en ik het goed hebben samen, dat ik gelukkig ben met Annemarie en haar kinderen. Met onze familie, met de familie van An, dat alles en iedereen op zijn plek is gekomen...dat ik haar familie zie en spreek, en dat ik zo ongekend blij ben dat zij mijn moeder is. Maar ook, zou ik haar nog zoveel willen vragen, haar wijsheid willen aanspreken, haar gewoon eventjes heel dichtbij me hebben en dit zal altijd zo blijven denk ik ...dag lieve mam!
Ik ben heel dicht bij je....Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten