Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




zaterdag 23 april 2011

Drukke week en bezoek aan mijn vader....

Hoe omschrijf ik nu de afgelopen week? Intensief, stevig, veelbelovend en toch weer niet, mooie gesprekken, avonden op het terras, en een beetje ziek. Mijn keel, mijn holtes, oorpijn, hoofdpijn, gewoon de weerstand die weer zomaar op is. Maar ook, een dagje op mijn eigen kantoor, een nieuwe coachee...een gesprek met de OR, bijzonder toch...en als klap op de vuurpijl vandaag wandelen met mijn vader, hij in de rolstoel en ik erachter...zijn orientatievermogen, wat toch altijd heel goed was, is weg, zoals zoveel van mijn vader weg is. Een man, die veel wist, die veel kennis had, over de wereld, de geschiedenis, de landbouw, maar geleidelijk aan wordt hij een man, die het niet meer begrijpt, die niet meer zo goed waar hij is soms. Hij is nog steeds in de veronderstelling dat hij morgen weer auto gaat rijden. Hij denkt soms dat hij nog op de boerderij is, of dat zijn situatie nog zal veranderen. Hij kan niet meer telefoneren, hij hoort je niet goed meer en soms, zomaar een moment is hij heel helder. Dan geniet hij. Zo zaten wij vandaag op het terras bij tante Anita en oom De...en hij zag zomaar dat de aardappels opkwamen, en toen ik hem vroeg hoe hij dat zag, toen vertelde hij me dat je naar de bovenkant van een aardappelbed moet kijken en dan zie je daar scheutjes van de plant ontstaan. En toen we terugliepen naar de Samaritaan, zei hij 'jij bent mijn steun en toeverlaat mijn lieve kind' en hij werd emotioneel en vervolgde zijn verhaal 'als ik het even niet meer weet, dan neem jij het wel van me over'....mooi he, mijn lieve vader. Ik ben emotioneel als ik aan hem denk. Ik mis onze familie-bijeenkomsten tijdens deze dagen, het lijkt een beetje alsof ik een soort Remy ben. Alleen op de wereld, maar dan anders, want ik realiseer me, dat ik een schoonfamilie heb, dat ik lieve vrienden heb, maar ik mis zo enorm de samenkomsten van mijn eigen familie van Loon. En die familie die valt een beetje om, zo lijkt het wel...en daarom is juist zo'n samenzijn op het terras van tante Anita en oom De zo enorm waardevol. Dus dank u wel lieve tante en oom voor dit mooie moment...en voor iedereen een fijn Paasfeest. Geniet met elkaar en van die geweldige zon....Anita, liefs!

Geen opmerkingen: