En zijn wij gisterenavond toen ik terugkwam van mijn Paps zomaar met de trein lekker samen naar Den Haag gegaan, om te genieten van kunst op het Noordeinde, van de ene galerie naar de andere...dromend over hoe het zou zijn om zelf zo'n galerie te bezitten, terwijl wij liepen door tuinen vol kunst, muziek en stil staan bij wat je mooi vindt in dit leven...En zo is deze zondagochtend lui en aangenaam begonnen, met een nespresso..wat surfend op het net. Lui, loom en lekker...ik lag onder de zonnebank en had geen zin meer om daar te liggen, ik wilde een kop koffie...ik wilde een stukje muziek waar ik zomaar heel gelukkig van word en terwijl ik dit schrijf, stop ik even en zoek ik een cd van vroeger...en nu draai ik Huub van der Lubbe zijn cd Concordia...prachtig een lied als 'mooier dan nu kan het niet zijn...' of nog meer bijzonder 'geef me het zout schat...'. Heerlijk...ik hoor het geluid van de fohn van Annemarie...en realiseer me, dat ik eventjes niets hoef. Zomaar niets...en denk in stilte aan mijn leven. Hoe het nu is, hoe het was, hoe het zal zijn ooit...
En langzaam aan, tussen een druppel door, schijnt zomaar weer de zon...de deuren gaan weer open. Lekker...terwijl ik dit schrijf, denk ik aan een mooi citaat wat mij aanspreekt "Drie essentiële zaken voor geluk in dit leven zijn, iets te doen te hebben, iets om van te houden, en iets om voor te te hopen." En als ik hieraan denk, klopt dit wel....vorige week hadden wij tijdens onze 'try-out' voor de Politie, het over het hebben van een visie, en vertaalden wij visie als het hebben van een gedurfde droom, een ambitie. Waar wil je voor staan, waar wil je voor gaan, misschien ben je er nog niet, maar dit is wel wat je uit wilt dragen in je leven. En voor mij is dat zo gerelateerd aan mijn moeder - oordeel niet verwonder je - en ook is mijn visie - zonder voorstellingsvermogen kun je niet vrij zijn -. Mooi, gewaagd misschien wel, en voor mij zijn deze twee uitspraken iets waarvan ik hoop, dat ik dit ooit in mijn leven nog kan uitdragen...en terwijl ik dit schrijf zingt Huub van der Lubbe 'zo lang al droom ik van een geregeld leven, rust en regelmaat. En steeds weer is er iets waardoor dit nog niet gaat'. Dus ik heb nog steeds wat te hopen, ik glimlach terwijl ik dit schrijf. En ondertussen lijkt het alsof de fanfare van Huub de kamer vult met gekke muziek...heerlijk, zo'n luie zondag.
Ik wens iedereen een mooie luie zondag. En ik voeg hier zomaar wat leuke foto's toe van mijn verjaardag vorig jaar, gemaakt door Pien, een bijzondere impressie...! Zomaar ter inspiratie van hoe mooi mijn leven steeds weer is....liefs, Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten