88 jaar...

Vandaag is de verjaardag van tante Anita...88 jaar! Wat een mooi getal, wat een leeftijd...en wat bijzonder, als je dan nog een feestje kunt en wilt bouwen...wat een leven. Boeiend vind ik het om ouderen (en ik ben zelf al een  50+ ondertussen) te laten vertellen over hun leven. Hoe wisselend kan een visie zijn, hoe wisselend kun je in het leven staan...wij gaan met elkaar dit heuglijke feit vieren. Met de meisjes erbij...Gisteren heb ik afstand gedaan van de laatste spullen (los van datgene dat naar zijn nieuwe huis gaat) van mijn vader. De nieuwe naam van zijn huis wordt trouwens - Nieuw Rijsenburgh - en ik vind het wel bijzonder. Zijn nieuwe adres is : Sperwer 559, 3245 VP Sommelsdijk. Vanaf 28 februari a.s. zal hij daar wonen...
En met het afstand doen van al die bezittingen, zet je ook ergens een soort van een punt. De boerderij is nu een herinnering voor mij. Een mooie...op enig moment wil ik ook vooruit kijken, en daar sta ik nu. En ik merkte gisteren dat ik enorm moe was. Moe van het opruimen, moe van het regelen en organiseren. Moe gewoon moe...een hele dag rondrijdend op Flakkee, spulletjes kopen, nadenken over hoe mijn vader daar zal wonen. Naast mijn vader zittend, was ik zomaar eventjes stil...En terwijl Floor heel mooi piano speelt achter mij, drink ik een nespresso en denk ik na over mijn leven, over de dingen die ik wil doen vanaf nu. Een soort nieuw vertrekpunt, over de reizen die ik wil maken, over de balans tussen werk en prive...en over onze eigen toekomst. En zomaar is dat fijn...is dat rustig, is dat een vorm van balans. Voor nu, voor jullie een citaat voor deze zondag van Coco Chanel 'je verliest heel wat zorgen als je beslist iemand te zijn in plaats van iets te zijn'. Dag, fijne dag, Anita