Afscheid nemen bestaat niet....

Tja wat een titel he...want soms neem je afscheid van iemand, als vriend, als collega, als mens in je dagelijkse leven. En eigenlijk is dit iets, wat je liever anders had gezien...maar toch. En zeker als je daarbij die mens wellicht geraakt hebt. En dat, en dit meen ik, had ik niet zo bedoeld....en vandaag kwam er dus een medewerker afscheid nemen, spullen inleveren. Het lijkt alsof ik dit al zoveel keer heb gedaan, en soms voelt het anders. En zo was het vandaag dus ook. Zakelijk gezien goed, menselijk gezien jammer. En terwijl ik dit schrijf denk ik aan het liedje...(van wie eigenlijk???) afscheid nemen bestaat niet. Vandaag was zo'n dag, waarop ik in de contact fase zat. Een dag van gesprekjes, dingen uitzoeken en uitwerken, mensen ontmoeten en mezelf tegenkomen. Gewoon een dag, waarop ik Anita van Loon lekker dichtbij mezelf was. En dat voelt goed. En terwijl ik zo'n dag ook ervaar als een dag vol leermomenten, een dag waarop het leven mij soms lessen leert en daar ben ik dan ook weer dankbaar voor. Hier thuis, een grote bende...de timmerman is bezig, de schilder komt, oude houten deuren worden vervangen, en overal lijkt het een troep. Lampjes, schutting geplaatst, rommelig en steeds weer wordt ons leuke huis, nog leuker...kan bijna niet. In de stromende regen zijn die mannen buiten bezig geweest met ramen eruit halen, kozijnen vervangen en weet ik wat al niet. Met als doel een mooi verzorgd huis straks, als alles klaar is...een oranje tentzeil zodat zij een beetje droog konden werken...tja oranje...ben benieuwd naar zondag. En terwijl ik naar buiten kijk droom ik nog even weg, naar vorige week vrijdag...de SamenLoop voor Hoop. Prachtige foto's bereiken mij, lieve mails en berichten...dank je wel bloemen op mijn kantoor en al met al hebben we iets geweldigs gedaan en neergezet. Vandaag ook kreeg ik foto's van de mooie winkel in Amstelveen, van de opening...heerlijk, wat een leuk moment was dat...en zo mijmer ik wat af hier, terwijl ik moe ben, van alles, van deze dag..of dagen wellicht...terwijl ik weet dat er volgende week een enorm drukke week voor me ligt, bijna iedere avond iets...een bomvolle agenda, Amstelveen, Almere, Haarlem, Alkmaar, Amsterdam...de uitreiking van de Amsterdamse Zakenvrouwen...een prachtige glossy...en een vergadering in Hoogeveen...kortom die kleine Audi A3 krijgt weer de nodige kilometers op de teller. En dat is goed...want in september komt de prachtige nieuwe Mercedes A-klasse uit. Sportief, lekker, robuust en niet te groot...en Anita kan niet wachten, dat begrijp je...een droom, dus laat die Audi maar rijden, kilometer na kilometer...het komt goed! En dan nog dit...vaderdag...dit weekend is het vaderdag. En morgen zien we alle vaders, ik ga met mijn vader lunchen aan de Grevelingen, met de rolstoelbus, vader en dochter, samen genieten...en als ik thuiskom zijn vader Smitshuijsen en vader Mulder hier...en ik hoop hen nog even te zien...want nog een vader hebben, is toch wel heel mooi. Ik ga morgenvroeg nog wat leuks voor hem kopen, zomaar omdat ik iedere dag nog zo blij ben met mijn vader...mijn onvoorwaardelijke liefde voor hem lijkt alleen maar groter te worden. Mijn vader Van Loon...wij gaan genieten morgen, jij en ik...

dag, dag allemaal, dag collega die nu vanaf 1 juli geen collega meer van me is. Bedankt! Anita