Lieve mensen, ik heb een beetje verdriet, of ik ben een beetje verdrietig...want het gaat niet zo goed met mijn tante Tanneke...en speciaal voor haar dit gedichtje :
Kleine zorgen kun je delen
maar er is een soort verdriet,
dat kunnen mensen niet meer helen....
en dat hoeft ook niet....
Geschreven door die prachtige levenskunstenaar, die man die ook door mijn moeder zo werd bewonderd, Toon Hermans.
Dinsdag rijd ik naar Zeeuws Vlaanderen om nog even bij mijn tante te zijn. Die tante waar ik vroeger als meisje over zei '' mama als jij later dood bent, dan ga ik wel bij tante Tanneke wonen " als dat geen liefde is.
Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten