Zomaar eventjes....op deze zondag. Want vandaag is een dag, waarop ik wakker werd en een dun laagje sneeuw zag liggen, en dan terugdenkend aan de afgelopen week, waar ik met de SLK open rond kon rijden, en dan is het weer zo gek....dat hollandse weer.
Vandaag vieren wij in 'het klein' de 89e verjaardag van de vader van Annemarie...met een klein diner hier thuis. Met de kleinkinderen van opa Smitshuijsen en Emmy en Reynaud erbij. Want weet je als je zo oud mag worden en deze respectabele leeftijd mag bereiken, dan is het zomaar mooi, om daar even bij stil te staan. En dus vullen we buiten de bakken met viooltjes, met blauwe druifjes en heeft Annemarie het terras gereinigd deze week...een soort voorjaar op het terras...mooi toch?
Gisteren was ik bij Pa en hij wilde zo graag naar Tieleman, voor een wijntje en een bitterbal...maar door het slechte weer, kon dit niet. Volgende week? Wie weet...ik heb niet zoveel tekst voor nu...ik ben een beetje moe. Deze tekst wil ik nu delen :
'Dankbaarheid geeft ogen aan het hart en warmte aan de woorden. Tussen jou en mij liggen duizenden redenen tot dankbaarheid.' mooi he...en soms ben je dankbaar, omdat...vul zelf maar in. Met grote regelmaat ben ik dankbaar, voor wat is, wat was en wat komen gaat...voor de herinneringen en voor de toekomst...'dankbaarheid opent de poort naar de kleurrijke tuin van verbondenheid'. Een fijne zondag, Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten