Zondag mijmering

Terwijl op mijn tafel prachtige paars getinte tulpen staan, en op de eettafel blauwe hyacinten, buiten ligt een mooi wit pak sneeuw, de ster van mijn Mercedes is verstopt onder de sneeuw, en uit mijn speaker klinkt het liedje 'he ouwe' van Hazes junior. Vroeger durfde ik niet te zeggen, dat ik dit soort teksten wel aansprekend vind, dat ik mee zit te zingen en ondertussen gewoon weg mijmer. Niet melancholiek, maar met een glimlach rond mijn mond. Omdat ik me 'oud' voel als ik denk aan mijn ouders. Geen kind meer, maar een mens, die keuzes maakt, die glimlacht als zij ondeugend is of denkt, omdat dit zo lijkt op hoe mijn vader kon zijn. Ik zie hem nog zitten in de tuin, bij zijn vuur, een glas wijn binnen handbereik, een mooie vrouw in zijn nabijheid. Ach die vader van mij. En als ik mijzelf serieus zie zijn, zie ik mijn moeder voor me. Me overhorend voorafgaand aan een examen of proefwerk, en zo sleepte zij mij door die schooltijd heen. Hield zij mij in toom, op haar eigen oh zo bijzonder manier. Samen dansen voorafgaand aan mijn eindexamen in de woonkamer, ja dat was zij ook. Mijn ouders. En Hazes zingt 'de cirkel is nu rond'. Mooi, een zondagochtend, straks lekker naar de film in Den Haag, gewoon lekker samen. Niks geen gedoe. Geen drukte, even geen zin in. Ergens een klein hapje eten, glaasje wijn erbij. Zomaar zijn. Op Facebook heb ik een geweldig intens filmpje staan van een oude man, die zingt voor zijn stervende 93 jarige vrouw. Prachtig, oprechte liefde en toch ook plezier. Hoe bijzonder. En vandaag is mijn tante, naar wie ik ooit genoemd ben, tante Anita jarig. 93 jaar. Ik hoop ergens haar dit niet na te hoeven doen, maar dat hoeft tegenwoordig ook niet meer. De dialoog over voltooid leven is gestart, euthanasie is mogelijk. Ik gun iedereen hierin zijn eigen keuze. Ik wilde altijd onafhankelijk zijn en wil dit ook blijven. En ik weet, dat mijn mening geleidelijk aan kan veranderen, hoe ouder ik aan het worden ben. Soms wat milder, soms wat stelliger, afhankelijk van het onderwerp. Voor nu, een mooie rustige zondag, nog even mijmeren, nog even genieten, er wacht mij weer een mooie week. Vol, en vast weer vol mooie indrukken, want dat brengt mijn leven en werk met zich mee. Ik geniet van de mooie bloemen, en straks van een heerlijke film. Oh ja en ik wens iedereen een prachtige zondag toe. Geniet van de sneeuw, wat een mooie plaatjes kun je nu schieten. Wat een mooi gezicht. Dag! Anita